آیین نامه نظام ارزیابی استراتژیک کشور
شورایعالی اداری در صد و شانزدهمین جلسه مورخ ۳۱/۵/۱۳۸۳ بنابه پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور و در کاربرد شاخصها اجرای ماده ۱۱ آییننامه ارزیابی عملکرد دستگاههای اجرایی کشور (موضوع مصوبه شماره ۴۴۶۴۲/ت۲۷۷۰۱هـ مورخ ۲۸/۱۰/۱۳۸۱ هیأت وزیران) آیین نامه نظام ارزیابی استراتژیک کشور را بهشرح ذیل تصویب نمود:
آیین نامه نظام ارزیابی استراتژیک کشور
ماده ۱- در این آییننامه واژهها و عبارات مربوط، با تعریف بهشرح ذیل بهکار میروند:
الف : ارزیابی- فرایند سنجش، ارزشگذاری و قضاوت.
ب: شاخص- مشخصهای که در اندازهگیری ورودیها، فرآیندها، ستادهها یا پیامدها مورداستفاده قرار میگیرد.
ج: شاخصهای استراتژیک- مفهومی است که در آییننامه بیانگر موضوعهای مربوط در سطح کلان کشور بوده و در ابعاد بینالمللی کاربرد دارند.
د: استاندارد- حد مطلوب تعیینشده برای سنجش شاخصهای موردنظر.
ماده ۲- هدف از ارزیابی استراتژیک کشور عبارت است از:
سنجش، ارزشگذاری و قضاوت درخصوص عملکرد کلان بخشهای مختلف کشور و تعیین جایگاه ایران دربین کشورهای منطقه و جهان.
ماده ۳- ارزیابی استراتژیک کشور براساس سند چشم انداز ۲۰ ساله کشور و سیاستهای کلی نظام، توسعه اقتدار در موازنه استراتژیک جهان، برنامههای توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و همچنین شاخصهای سازمانهای معتبر بینالمللی (مؤسسات وابسته به سازمان مللمتحد، بانک جهانی و…) و شاخصهای اختصاصی عملکرد دستگاههای اجرایی در ۵ محور ذیل صورت میپذیرد:
۱ـ عناوین محورها:
الف: اقتصادی
ب: اجتماعی و فرهنگی
ج: کیفیت دولت
د: علم و فنآوری
هـ: زیرساختی
شاخصهای هر یک از محورها به پیوست میباشد.
تبصره- سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور موظف است ظرف مدت سه ماه از ابلاغ این آییننامه نسبت به تدوین دستورالعمل روش و چگونگی محاسبه شاخصها، اقدام نماید.
ماده ۴- فرآیند ارزیابی استراتژیک کشور به شرح ذیل است:
۱ـ سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور موظف کاربرد شاخصها است براساس شاخصهای بخشی و فرابخشی و دستگاهی نسبت به جمعآوری و تولید آمار و اطلاعات سالانه شاخصهای ارزیابی استراتژیک با همکاری مرکز آمار ایران اقدام نماید.
۲ـ سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور پس از انجام مقایسه تحلیلی عملکرد شاخصها با سایر کشورها و عملکرد سالهای گذشته کشور، رتبه کشور در سطح منطقهای و بینالمللی را در هر یک از شاخصها و محورهای مذکور تعیین مینماید.
۳ـ سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور موظف است بر مبنای ارزیابی صورت گرفته، گزارش جامعی را مشتمل بر نقاط ضعف، قوت و تهدیدها و فرصتها، تهیه نموده و همراه با ارایه راه حل کاربردی و پیشنهادهای لازم به مراجع ذیربط ارایه نماید.
۴ـ سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور موظف است حسب شرایط و نیاز، نسبت بهبازنگری شاخصهای ارزیابی استراتژیک اقدام نماید.
ماده ۵- نتایج حاصل از ارزیابی استراتژیک به شرح ذیل مورد استفاده قرار میگیرد:
۱ـ آگاهی از وضعیت موجود کشور در محورها و شاخصهای مذکور، در مقایسه با کشورهای منطقه و جهان.
۲ـ ایجاد زمینه قضاوت کلان و نهایی دولت و فراهم نمودن بسترهای لازم برای برنامهریزی و ارتقای عملکرد دولت.
۳ـ تصحیح اهداف، سیاستها، استراتژیها و خط مشیهای کلی برنامههای توسعه کشور.
۴ـ فراهم نمودن تعامل مناسب با سازمانهای بینالمللی برای آگاهی از وضعیت کشور با سایر کشورها و استفاده از تجربیات کشورهای پیشرو در کاربرد شاخصها زمینههای مختلف.
ماده ۶- ارزیابی استراتژیک کشور به صورت مستمر و سالانه انجام و گزارش آن هرسال توسط سازمان مدیریت و برنامهریزی کشورتهیه و تنظیم و تا پایان تیر ماه هر سال به مقام معظم رهبری، رییسجمهور، هیأت دولت و مجلس شورایاسلامی ارایه میگردد.
ماده ۷- کلیه وزارتخانهها، سازمانها، مؤسسات و شرکتهای دولتی، همچنین مؤسسات و شرکتهایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است و نهادهای عمومی غیردولتی، مکلفند با مرکز آمار ایران و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور در تولید آمار و اطلاعات مورد نیاز همکاری لازم را به عمل آورند.
معاون رییس جمهور و دبیر شورای عالی اداری- حمید شرکاء
پیوست- شاخصهای ارزیابی استراتژیک
۱ـ محور اقتصادی
الف: اقتصاد
۱- نرخ رشد اقتصادی(۱)
۲- درآمد سرانه (دلار جاری)(۱)(۲)(۳)
۳- درجه بازبودن اقتصاد(۱)
۴- سهم بخش خصوصی از GDP (۱)
۵- سهم درآمد مالیاتی دولت ازGDP (۱)
۶- میزان صادرات غیرنفتی (دلار جاری) (۱)
۷- نرخ بیکاری(۱)(۲)(۳)
۸- نرخ تورم(۱)(۲)(۳)
۹- سهم سرمایهگذاری خارجی به کلGDP (۳)
۱۰- شاخص بهرهوری کل(TFP) (۸)
۱۱- GDP حاصل شده به ازای هر واحد انرژی مصرف شده (شدت انرژی)(۲)
ب: شاخص توزیع درآمد و فقر
۱- ضریب جینی(GINI)(۱)(۴)
۲- شاخص فقر انسانی (HPI) (۴)
۳- درصد جمعیت زیر خط فقر مطلق (تأمین حداقل کالری مورد نیاز روزانه)(۱)
۴- نسبت درآمد دهک اول جمعیت به دهک آخر(۱)(۴)
ج : محور اجتماعی و فرهنگی
۱- شاخص توسعه انسانی (HDI)(۴)
۲- سرانه تولید دیاکسیدکربن(۲)
۳- شاخص توسعه جنسیتی (GDI)(۴)
۴- آنومی (کاربرد شاخصها ناهنجاریهای ناشی از توسعه)
۵- تیراژ کتب منتشره(۱)
۱- تولید علم(۲)
۲- نسبت تولید علمی به GDP (۲)
۳- سهم تولید با فنآوری بالا(Hi-Tech) به کل GDP (۱)
۴- میزان همکاریهای پژوهشی و تحقیقاتی بین شرکتها و مؤسسات تجاری و دانشگاهها(۲)
۱ـ طول شبکههای آبرسانی(۱)
۲ـ درصد زمینهای آبی از کل زمینهای قابل کشت(۱)
۳ـ شاخص دسترسی دیجیتال (DAI)(۷)
۴ـ نسبت راههای آسفالته به کل راهها(۱)
۵ ـ طول شبکه راهآهن(۱)
۶ـ پوشش آبهای هرز(۱)
۷ـ تولید الکتریسیته(۱)
۱ـ کیفیت دولت( )(۱)
۲ـ پاسخگویی عمومی( )(۱)
۳ـ فساد(۱)(۶)
۴ـ کیفیت بودجهریزی و مدیریت مالی(۱)
۵ ـ دولت الکترونیک(۲)
مأخذ:
(۱)ـ بانک جهانی (WBG)
(۲)ـ برنامه توسعه سازمان ملل متحد(UNDP)
(۳)ـ صندوق بینالمللی پول (IMF)
(۴)ـ سازمان ملل (UN)
(۵)ـ سازمان بهداشت جهانی (WHO)
(۶)ـ سازمان شفافیت (TI)
(۷) ـ اتحاد ارتباطات بینالمللی (ITU)
۸ ـ سازمان بهرهوری آسیایی (APO)
شاخص داوجونز (DJI) چیست و چه کاربردی دارد؟
شاخص داوجونز یک میانگین صنعتی از شاخص بورس آمریکا به حساب میآیند. آن را با نماد DJI مشاهده میکنیم. این شاخص نوسانات قیمت 30 شرکت فعال در ایالات متحده آمریکا را نشان میدهد. پایه گذاری این شاخص به حدود یک قرن پیش باز میگردد. بسیاری از سرمایه گذاران در بازار بورس آمریکا از شاخص داوجونز برای مقایسه عملکرد خود در بازار کمک میگیرند.
شاخص داوجونز از سهام کدام شرکتها تشکیل میشود؟
در این شاخص ترکیبی از نام شرکتهای مشهور آمریکا دیده میشود که در زمینه امور مالی، نفت و گاز، خدمات عمومی، کالاهای مصرفی، فناوری، مخابرات و مراقبتهای پوستی فعالیت میکنند، مجموع آنها یک شاخص وزن-قیمت را تشکیل میدهد.
شاخص وزن-قیمت به این معنی است که سهام شرکتها با ارزش بیشتر، تاثیر بیشتری بر ارزش بازار خواهند داشت و به همین ترتیب سهام با ارزش کمتر، تاثیر کمتری در ارزش بازار خواهند گذاشت. به طور خلاصه باید بدانید که چند شرکت سهامی با ارزش بالا 70 درصد از ارزش بازار را تشکیل میدهند.
یک نکته بسیار با اهمیت را باید در نظر داشته باشیم که سهام شرکتهایی مانند آمازون، فیسبوک و آلفابت به دلیل وزن بالایی که دارند در این شاخص دیده نمیشوند. چراکه جریان درآمدی آنها در طی انجام معاملات در بازار تاثیر بسیار زیادی ایجاد میکند.
کاربرد شاخص داوجونز
یک عامل برای نظارت بر شرایط بازار است. این شاخص به عنوان یکی از شاخصهای اصلی درک درستی از بازار سهام را برای سرمایه گذاران ایجاد میکند
در کاهش ریسک سرمایه گذاری نقش مستقیم دارد. شما با خرید این شاخص میتوانید یک سرمایه گذاری متنوع و با ریسک کم را تجربه کنید
یک عامل برای بررسی عملکرد سرمایه و سرمایه گذاری است. برای مثال اگر سود حاصل از سرمایه گذاری شما به شکل مداوم از داوجونز بیشتر باشد، نشان میدهد که سرمایه گذاری شما روند بهینه داشته و بلعکس
روند آینده سهام، وجوه متقابل و ETFها را به سرمایه گذاران نشان میدهد. در واقع به کمک ضریب بتا میتوانیم ارزش بازاری سهام یک شرکت را در مقابل داوجونز اندازه گیری کنیم تا روند آن مشخص شود. به عبارتی افزایشی یا کاهش بودن سهام نشان داده خواهد شد
آیا یک ایرانی میتواند در شاخص داوجونز سرمایه گذاری کند؟
سوال شما را با جواب مثبت پاسخ میدهیم. شما میتوانید برای خرید این شاخص سرمایه گذاری کنید. البته که باید توجه کنید تحلیل یک سهم با تحلیل یک شاخص تفاوت قابل توجهی دارد. چراکه شاخصها عموما به صورت تکنیکال حرکت نکرده و ریسک سرمایه گذاری را افزایش میدهند.
به طور کلی میتوانیم بگوییم که شاخص داوجونز در بلند مدت روند صعودی داشته است. این شاخص به دلیل نوسانات بسیار زیاد در طول یک روز برای نوسانگیرهای حرفهای جذابیت بسیار زیادی دارد. اگر روی بازارهای مالی تسلط کافی داشته باشید، سرمایه گذاری در شاخص داوجونز برای شما سودآور خواهد بود.
شاخصهای اصلی بازار بورس ایالات متحده
شاخص داوجونز در کنار شاخصهای اساندپی 500، نزدک 100 و راسل 2000 یکی از 4 شاخص اصلی بورس این کشور به حساب میآید. این فهرست برای مقایسه در معاملات، مبادلات سهام و ارزیابی عملکرد شرکتهای صنعتی استفاده میشود و به همین دلیل با فهرستهایی مثل فرچون 500 و اساندپی 500 کاربرد شاخصها تفاوت دارد.
سخن آخر
ارزش بازار شاخص داوجونز در سال 2019 مبلغ 8.33 تریلیون دلار برآورد شده و شیوه وزن دهی آن میانگین وزنی هزینه است. از این شاخص میتوانیم برای اندازه گیری و بررسی شرایط 30 شرکت بزرگ دنیا در خاک آمریکا استفاده کنیم. البته که اگر در یکی از کارگزاریهای بین المللی حساب کاربری داشته باشید، امکان معامله آن وجود دارد.
شاخص توده بدنی (BMI) چیست و چه کاربردی دارد
bmi چیست؟ حتماً این سوال برای شما هم وقتی اولین بار این اصطلاح شنیدهاید پیش آمده است. در موقعیتهای مختلف ممکن است بارها و بارها این اصطلاح به گوشتان خورده باشد. حتی ممکن است در مطب پزشک یا توسط شخص دیگری محاسبه bmi برای شما انجام شده باشد بدون آنکه شما متوجه باشید این اصطلاح چه معنی دارد؟ یا کاربرد bmi چیست؟
ما در این مقاله با نحوه محاسبه bmi و کاربرد آن، اینکه چه وقتهایی باید بیشتر به آن توجه کرد، بیشتر آشنا میشویم.
فهرست محتوای این مقاله
bmi چیست؟
درعلم پزشکی نمایه یا همان شاخص توده بدنی را با عنوان BMI میشناسند که معادل فارسی عبارت (Body Mass Index) است. در واقع محاسبه bmi به ما کمک میکند تا بفهمیم در محدوده وزن سالمی هستیم یا نیاز به مراقب و احتیاط بیشتری داریم.
نحوه محاسبه bmi چگونه است؟
برای محاسبه بی ام آی یک فرمول بسیار ساده وجود دارد؛ از تقسیم وزن (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (برحسب متر) به دست میآید. عدد به دست آمده از این فرمول به شما میزان سالم، نرمال یا ناسالم بودن و افزایش وزن شما را نشان میدهد. البته این شاخص معایبی نیز دارد و نمیتوان برای سلامتی به آن استناد کرد؛ چرا که در این فرمول ما قادر به تفکیک وزن عضلات از وزن چربی نیستیم. این در حالی است که میدانیم یک کیلوگرم عضله با یک کیلوگرم چربی وزن یکسانی دارند، اما حجم عضله کمتر و چگالی آن از چربی بیشتر است.
همچنین افراد در سنین مختلف (کودکان، بزرگسالان و سالمندان) با توجه به سوخت و ساز بدنشان، بهتر است BMI یا همان شاخص توده بدنی خود را در محدوده خاصی نگه دارند. پزشکان و متخصصان تغذیه اعداد حاصل از این فرمول را به 6 محدوده از کمبود وزن تا چاقی مفرط دستهبندی کردهاند:
محدوده سنی | شاخص توده بدنی مطلوب |
17 تا 24 سال | 21 |
24 تا 44 سال | 24 |
44 تا 54 سال | 25 |
54 به بالا | 27 |
شما میتوانید از طریق فرمولی که پیشتر برای محاسبه بی ام آی گفتیم، شاخص توده بدنی خود را محاسبه کرده و با توجه به عدد به دست آمده از محدوده وزنی خود آگاه شوید.
کاربرد bmi چیست و برای چه افرادی ضرورت دارد؟
بهتر است تمام افراد در تمامی سنین برای اینکه وزن خود را در محدوده سالمی نگه دارند به طور مرتب به محاسبه bmi بپردازند. اما افرادی که دچار کمبود وزن یا چاقی مفرط هستند باید توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند. به ویژه افرادی که اضافه وزن بالا و چاقی مفرط گونه دارند و دچار بیماریهایی نظیر: فشارخون بالا، دیابت، مشکلات قلبی و عروقی و… هستند باید همواره شاخص توده بدنی خود (bmi) را اندازه گیری کنند و به دنبال راهی برای کاهش آن باشند.
برای ایجاد تغییر و دستکاری در شاخص توده بدنی باید فاکتورهای موجود در فرمول را تغییر دهیم یعنی: قد، وزن، سن و جنسیت. اما همانطور که میدانید به جز وزن، ما نمیتوانیم در هیچکدام از فاکتورهای دیگر تغییر ایجاد کنیم. پس برای تغییر در میزان BMI باید وزن خود را کاهش یا افزایش دهیم.
پس از آشنایی با مفهموم اینکه bmi چیست و نحوه محاسبه BMI چگونه است، حال باید به این سوال جواب دهیم که در صورت نیاز چگونه می توان وزن خود را افزایش یا کاهش داد؟
افرادی که دچار کمبود وزن هستند برای بالا بردن وزن خود و رسیدن به محدوده وزنی سالم کار نسبتاً راحتتری دارند. افرادی که شاخص توده بدنی بالای 30 و بعضاً بالای 40 دارند کار دشواری پیش رو دارند. در ادامه ما به معرفی روشهایی برای کمک به کاهش وزن خواهیم پرداخت؛ در صورت ترکیب با هم میتوانید در مدت زمانی نسبتاً کوتاه و کاملاً ایمن وزن خود را کاهش دهید.
رژیم غذایی مناسب داشته باشید
برای کاهش وزن و خلاص شدن از شر چربیهای اضافه اولین قدم رعایت کردن رژیم غذایی سالم است. رژیم غذایی سالم شامل میوهها، سبزیجات و انواع فیبرها میشود؛ این مواد غذایی اغلب کم کالری بوده و درعین حال به تأمین انرژی بدن نیز کمک میکنند. البته توصیه ما به شما این است که برای داشتن رژیم غذایی مناسب خود حتماً با پزشک تغذیه مشورت کنید.
ورزش را فراموش نکنید
یکی از مهمترین عوامل در کاهش وزن و لاغری ورزش کردن مرتب و پیوسته است. البته وقتی صحبت از ورزش میشود، منظورمان فعالیتهای بدنی هستند که کالری زیادی میسوزانند مانند:
به اندازه کافی بخوابید
یکی از عوامل افزایش وزن نداشتن خواب کافی است. خواب کافی علاوه بر متعادل کردن وزن در بهبود سلامت بدن ،افزایش تمرکز، داشتن پوست سالم و شفاف، عملکرد بهتر ارگانهای داخلی وسیستم دفاعی و… کمک میکند. شما میتوانید برای داشتن یک خواب مفید و اثربخش از روشهای زیر بهره ببرید:
- شام را سبک بخورید و بهتر است از 2 ساعت قبل کاربرد شاخصها خواب دیگر چیزی نخورید.
- ساعت خواب مشخصی داشته باشید.
- پیش از خواب از تماشای تلویزیون بپرهیزید.
- و …
از استرس و اضطراب اجتناب کنید.
کنترل اضطراب و استرس کار سادهای نیست و نمیتوان همیشه با آن مقابله کرد. اما اگر به بهداشت روان خود رسیدگی کنید قطعاً تنی سالم خواهید داشت که به کنترل bmi بدن شما نیز کمک شایانی میکند. همچنین استرس در برخی افراد میل به خوردن را افزایش میدهد و سبب چاقی مفرط میشود. شما میتوانید برای کنترل استرس خود کاربرد شاخصها از روشهای زیر استفاده کنید:
- از داروهای گیاهی و دمنوشها بیشتر استفاده کنید.
- یوگا و مدیتیشن را ترک نکنید.
- داشتن برنامه ریزی دقیق برای نظم دادن به امور، در کاهش استرس مؤثر خواهد بود.
- از روانشناسان کمک بگیرید، چراکه برای هر کاری بهترین روش مراجعه به متخصص است.
روشهای رایج و مرسوم لاغری نظیر: ورزش کردن و پرهیزهای غذایی به سختی میتوانند برای اشخاصی که شاخص توده بدنی بالای 40 دارند مؤثر باشند. یکی دیگر از روشهای اصولی برای کاهش وزن، جراحیهای لاغری (جراحی اسلیو معده و جراحی بای پس معده) هستند. در جراحی لاغری با کوچک کردن معده، میزان کالری دریافتی فرد کاهش پیدا میکند و به مرور زمان موجب کاهش وزن شخص میشود. این جراحی در بیشتر موارد موفقیت آمیز بوده است؛ اما توجه کنید که اقدام به جراحی لاغری، آخرین گزینه در لیست ما است.
به طور کلی، کاهش وزن کار آسانی نیست و از آنجایی که هیچ کس یک شبه چاق نشده است، پس نمیتواند یک شبه نیز لاغر شود؛ بنابراین کاهش وزن پروسهای زمان بر خواهد بود و نباید در این راه تسلیم شد. محاسبه bmi به طور مرتب همراه با چک آپ کلی بدن، به شما کمک خواهند کرد تا علاوه بر کنترل سلامتی خود از افزایش وزن و چاقی مفرط پیشگیری کنید.کاربرد شاخصها
ما در این مقاله به سؤالهای bmi چیست؟ نحوه محاسبه bmi چگونه است؟ و اینکه بی ام آی چه کاربردی دارد؟ پاسخ دادیم و به دنبال آن راه حل هایی نیز برای کنترل و پیشگیری از چاقی را بررسی کردیم. چنانچه شما مطلبی دارید که میتواند به ما و دیگر افراد در زمینه شاخص توده بدنی یا همان BMI کمک کند، آن را در قسمت نظرات و پیشنهادات با ما به اشتراک بگذارید.
شاخص بورس چیست و چه کاربردی دارد؟
حتما تا به امروز در مورد بالا یا پایین رفتن شاخص بورس شنیدهاید. مثلا در روز چهارشنبه (۱۴ اسفندماه ۱۳۹۸) شاخص بورس با ۱۰۹۴۴ واحد افزایش به ۵۵۵،۱۸۱.۵۸ واحد رسید.
معنای این عدد چیست؟ چه میشود که شاخص بالا و پایین میرود؟ آیا پایین آمدن شاخص اتفاق بدی است؟ چه وقت برای خریدن سهم مناسبتر است؟ وقتی شاخص رشد کرده یا کاهش یافته است؟
معنای شاخص کل بورس
همان طور که از اسم این موجود برمیآید، شاخص یک معیار است برای سنجیدن وضعیت عمومی بازار. شاخص کل از بررسی تعداد مشخصی سهم (سهمهای شاخصساز) تشکیل میشود. طبیعی است که در این شاخص ارزش تمام شرکتها برابر نیست و وزن شرکتها در شاخص کل متفاوت است.
فرض کنید شاخص کل در ابتدای یک سال 1000 واحد باشد. در پایان سال شاخص به 1250 واحد میرسد. یعنی اگر کسی تمام سهمهای شاخص را خریده بود در پایان سال 25% سود میکرد. البته ممکن است تمام سهمها به طور مساوی 25 درصد رشد نکرده باشند، اما میانگین وزندار رشد آنها 25 درصد باشد.
وقتی تمام شاخصها پایین میآیند، یعنی اوضاع بورس رو به وخامت میرود. به این بازار، بازار خرسی میگویند.
برای نمونه وقتی میگوییم شاخص امروز 360 واحد افت داشت، یعنی بهطور میانگین قیمت سهمهای شاخصساز %0.42- تغییر کرده است. این در حالی است که برخی از سهمها رشد و برخی دیگر سقوط داشتند.
چرا شاخص کل تغییر میکند؟
شاخص کل نشاندهنده رفتار عمومی تمام فعالهای بازار است. اگر سرمایهگذاران به بازار سهام اقبال نشان بدهند، سمت خریدار کمی سنگینتر از سمت فروشنده میشود. این عدم تعادل شاخص را به سمت بالا هدایت کاربرد شاخصها میکند.
اما خروج سرمایهها از بازار میتواند شاخص را به سمت پایین بکشد. در مجموع شاخص کل نشان میدهد که سرمایهدارها چقدر به بازار سرمایه امید بستهاند.
شاخص کل نشان میدهد که سرمایهدارها چقدر به بازار سرمایه امید بستهاند.
حالا فرض کنید که قیمت هیچ سهمی تغییر نکند. آیا باز هم ممکن است شاخص بورس تغییر کند؟ بله! با تغییر در مقدار سود شرکتها. البته در واقعیت هرگز این اتفاق رخ نمیدهد. چرا که تغییر در سود هر سهم قطعا بر روی قیمت سهام تاثیر خواهد گذاشت.
شاخص قیمتها
همان طور که گفتیم در شاخص کل، هم قیمت سهمها و هم سود سهم تاثیر دارند. اما یک ملاک دیگر وجود دارد که به کمک آن میشود فقط تغییرات قیمت را دنبال کرد. به این شاخص شاخص قیمتها میگویند.
اگر شاخص قیمتها 1 درصد رشد کند، یعنی میانگین قیمتهای هر برگه سهم بهطور میانگین 1 درصد رشد داشته است.
برای کسانی که میخواهند از خریدوفروش سهم در کوتاهمدت سود بگیرند، شاخص قیمتها از شاخص کل مهمتر است.
شاخص هموزن
همان طور که گفتیم سهم شرکتهای بزرگ در شاخص کل بیشتر از سهم شرکتهای کوچک است. به این دلیل اگر سهم چند شرکت بزرگ رشد کند اما دیگر سهمها رشد چشمگیری نداشته باشند، ممکن است شاخص کل بالا برود.
برای همین ممکن است شاخص کل ما را فریب بدهد. مثلا زمانی که با سقوط شرکتهای بزرگ، شاخص کاهش پیدا میکند، هرچند اوضاع عمومی بازار مثبت و خوب بوده است.
دستکاری این شاخص کار دشواری است و نمیشود با حمایت از چند سهم آن را تغییر داد.
برای همین بررسی کردن شاخص هموزن خالی از لطف نیست. در این شاخص تمامی شرکتها وزن مساوی دارند.
به خاطر وزن مساوی تمام نمادها، دستکاری این شاخص کار دشواری است و نمیشود با حمایت از چند سهم آن را تغییر داد. به همین دلیل عدهای از تحلیلگرها برای بررسی حال عمومی بازار، شاخص هموزن را ملاکی مناسبتر میدانند.
شاخصهای دیگر
به غیر از شاخص کل، شاخص قیمت و شاخص هموزن چند شاخص دیگر هم وجود دارد که با مطالعه آنها میشود به وضعیت عمومی بازار پی برد. در نظر گرفتن تمام این عوامل به درک درستی از حال بازار منجر میشود.
شاخص 50 شرکت فعالتر
شاخص 50 شرکت فعالتر شاخصی است که از 50 شرکت با بیشترین حجم معاملات ساخته میشود. این 50 شرکت، شرکتهایی با بیشترین ضریب نقدشوندگی هستند. چرا که بیش از دیگر سهمها خریدوفروش میشوند.
در این شاخص شرکتهایی با نقد شوندگی پایینتر حضور ندارند. ممکن است شاخص کل پایین بیاید، اما اوضاع بازار خوب باشد. شاخص 50 شرکت فعالتر میتواند این عامل را به نمایش میگذارد: وضع سهمهایی که خریدوفروش میشوند چطور است؟
شاخص 30 شرکت بزرگتر
این شاخص فقط نشاندهنده 30 شرکت بزرگتر است. یعنی شرکتهایی که بیشترین ارزش بازار (تعداد سهم ضرب در قیمت سهم) را دارند.
در یک بازار گاوی، قیمتها به طور عمومی بالا میروند.
فرض کنید شاخص کل مثبت است، اما شاخص هموزن نه. این اختلاف را چطور توجیه میکنید؟ اگر به شاخص 30 شرکت بزرگتر نگاه کنید میتوانید دلیل این اختلاف را درک کنید.
شاخص صنعت
این شاخص فقط به شرکتهای صنعتی توجه دارد. صنایعی مثل فلزات اساسی، پتروشیمی و خودروسازیها. در این شاخص بانکها، بیمهها و شرکتهای خدماتی نقش ندارند. این شاخص بیشتر از فعالان بازار سرمایه برای سیاستگذارها اهمیت دارد.
این شاخص فقط به شرکتهای صنعتی توجه دارد. در این شاخص شرکتهای خدماتی نقش ندارند.
البته شاید شما هم بتوانید از این شاخص استفاده کنید و جهت سرمایه خود را هدایت کنید. آیا بهتر است در بین شرکتهای صنعتی به دنبال مورد خوب سرمایهگذاری بگردید، یا در بین شرکتهای خدماتی؟ فراموش نکنید که حتی در بدترین شرایط اقتصادی هم موردهای سرمایهگذاری فوقالعاده وجود دارند.
سرمایهگذاری بر کاربرد شاخصها مبنای شاخص
اگر شاخص مثبت باشد، باز هم میشود در بازار ضرر کرد. در یک بازار نزولی (خرسی) نیز میشود به سود رسید. شاخص به تنهایی به شما نمیگوید که اوضاع هر مورد سرمایهگذاری به طور مجزا چطور است.
اما دو نوع سرمایهگذاری وجود دارد که میتواند به طور مستقیم با شاخص کل در ارتباط باشد. اولی سرمایهگذاری بر اساس شاخص (Index Investing) نام دارد. در این نوع سرمایهگذاری فرد سعی میکند که تغییرات شاخص را به سبد خودش وارد کند. این سبد با بالا رفتن شاخص بالا میرود و با پایین آمدن آن ضرر میکند.
برای این کار به تعداد زیادی سهم نیاز است. موثرترین کار این است که یک پرتفو از تمام سهمهای شاخصساز تشکیل شده باشد. شاید یک شخص حقیقی نتواند سرمایه لازم برای این کار را فراهم کند. برای همین صندوقهای سرمایهگذاری مشترک (Mutual Fund) ابزار خوبی برای این کار هستند.
دومین سرمایهگذاری بر مبنای شاخص، سرمایهگذاری معکوس یا خرسی است. در این صندوق سعی میشود که عکس تغییرات شاخص در سبد وارد شود. به این ترتیب که سرمایهگذار سهمی که ندارد را میفروشد تا در آینده پول آن را پرداخت کند. به این ترتیب اگر قیمت سهم کم بشود، او سود میکند. در بازارهای خرسی از این نوع سرمایهگذاری استفاده میکنند.
شاخص FCAS چیست؟ مفهوم و کاربرد شاخص FCAS در تحلیل فاندامنتال ارز دیجیتال
شاخص FCAS مخفف F undamental C rypto A sset S core به معنی امتیاز بنیادین دارایی دیجیتال می باشد. در این مقاله شما را با مفهوم و کاربرد شاخص FCAS در تحلیل فاندامنتال آشنا خواهیم کرد، همراه داتیس نتورک باشید.
شاخص FCAS چیست؟
مخفف Fundamental Crypto Asset Score به معنی امتیاز بنیادین دارایی دیجیتال می باشد.
درجه بندی های شاخص FCAS اعدادی بین صفر تا هزار هستند. عدد بدترین و عدد 1000 نشان دهنده عالی ترین عملکرد یک ارز دیجیتال است.
این کاربرد شاخصها امتیاز از بررسی اصول اولیه چرخه فعالیت یک پروژه حاصل میشود و وضعیت یک ارز دیجیتال را از نظر فاندامنتال نشان میدهد.
نمودار امتیاز FCAS شامل یک سری اطلاعات است که ما در ادامه این اطلاعات را شرح خواهیم داد و راهنمایی برای خواندن این نمودار ارائه می کنیم.
این اطلاعات شامل مباحثی همچون امتیاز FCAS حال حاضر ارز، رتبه رمز ارز، مکان قرار گیری رمز ارز در میان سایر رقبا و تغییرات 7 روز اخیر آن می باشد که در زیر همه آن ها توضیح داده شده است.
امتیاز FCAS چگونه بدست می آید؟
امتیاز FCAS با استفاده از هزاران متغیر مختلف، پیرامون 3 الگوریتم اصلی بدست می آید که این سه الگوریتم در ادامه توضیح داده شده اند.
1. فعالیت کاربر
فعالیت کاربر (User Activity) یک اندازه گیری کلی از همه رفتارهای مشتری در خصوص یک پروژه خاص است که شامل فاکتورهای میزان کاربردی بودن پروژه و فعالیت شبکه می شود.
این امتیاز بر اساس آنالیز میزان فعالیت ها در شبکه بلاکچین رمز ارز مورد نظر و برچسب گذاری آدرس های کیف پول است که باعث می شود تا اطلاعاتی مثل تعداد کاربران، مبادلات، قراردادها و… بدست آید.
2. رفتار توسعه دهنده
رفتار توسعه دهنده (Developer Behavior) نشان دهنده میزان پویایی و کارایی توسعه دهندگان پروژه بلاکچین و ارز دیجیتال است که بر اساس سه پارامتر تغییرات کد، بهبودهای کد و میزان مشارکت توسعه دهندگان می شود.
این واحد سنجش از میزان ارتباطات توسعه دهندگان و برنامه نویسان پروژه بدست آمده و حاصل بکارگیری ده ها متغیر مختلف می باشد.
3. رشد بازار
رشد بازار (Market Maturity) آخرین پارامتر اصلی در تعیین امتیاز FCAS می باشد که خود شامل فاکتورهایی همچون میزان ریسک و چرخه تامین اعتبار پروژه می شود.
در حقیقت این معیار نشان دهنده این است که ارز رمزپایه مورد نظر ما در شرایط مختلف بازار چه رفتاری را از خود نشان داده و آیا توانسته پس از نوسانات مختلف دوباره خود را بازسازی کند یا خیر.
نمایش شاخص امتیاز ارز در مارکت کپ
برای یافتن این معیار و نمایش میزان امتیاز یک ارز، شما می توانید به وب سایت رسمی کاربرد شاخصها Coinmarketcap.com مراجعه کرده و از لیست رمز ارزهای نمایش داده شده، روی نام یکی از آن ها کلیک کنید.
در صفحه باز شده که اطلاعاتی از قبیل قیمت و نمودار تغییرات نمایش داده شده است، در منوی پایین صفحه گزینه “Rating” را انتخاب کنید تا امتیاز آن برای شما نمایش داده شود.
پس از انتخاب این گزینه، در قسمت پایین صفحه دو نمودار برای شما نمایش داده می شود.
که نمودار اول، در حقیقت نشان دهنده مقدار FCAS و پارامترهای مختلف در حال حاضر است.
دیدگاه شما