تعریف ارزمجازی

ارز های دیجیتال جذب سرمایه :

کلاهبرداری خروج از ارز رمزنگاری شده چیست؟

در نوامبر 2017 ، یک استارت آپ ارز رمزنگاری شده مربوط به سپرده به نام Confido پس از جمع آوری 375،000 دلار از طریق پیشنهاد اولیه کوین (ICO) یک شبه ناپدید شد. به دنبال اخبار کلاهبرداری خروج Confido ، محدودیت بازار ارز رمزنگاری شده از حدود 6 میلیون دلار به 70،000 دلار کاهش یافت.

LoopX یکی دیگر از استارت آپ های رمزنگاری شده است که ICO “به لطف پیشرفته ترین نرم افزار ترید موجود تا به امروز وعده” سود تضمین شده هر هفته “را داده است. پس از جمع آوری 4.5 میلیون دلار از سرمایه گذاران از طریق ترکیبی از بیت کوین و‌ اتریوم ، در فوریه 2018 به طور ناگهانی متوقف شد.

و در سال 2020 ، پروژه تعریف Yfdex.Finance (Yfdex) تنها پس از دو روز تبلیغات آنلاین خود ، با 20 میلیون دلار از سرمایه گذاران درآمد کسب کرد.

به کلاهبرداری های خروج خوش آمدید. شکل جدید جعل و تقلب اکنون در دنیای رمزنگاری ناشناس و غیر متمرکز در کمین است. مثالهای فوق تنها تعدادی از کلاهبرداری های خروج از کشور است که هر ساله رخ می دهد.

نکات کلیدی در مورد کلاهبرداری خروج از ارز رمزنگاری

کلاهبرداری خروج در دنیای ارزهای رمزپایه به زمانی گفته می شود که ارز رمزپایه با پول سرمایه گذاران در حین یا پس از عرضه اولیه کوین (ICO) ناپدید می شوند.

این فرآیند شامل راه اندازی یک بستر رمزنگاری جدید توسط مروجین ، بازاریابی ارز و مفهوم ، جمع آوری پول از سرمایه گذاران ،احتمالاً ترید برای مدت زمان کوتاه و سپس ناپدید شدن با پول و کنار گذاشتن پروژه است.

ردیابی این کلاهبرداران به دلیل فعالیتهای غیرمتمرکز ، ناشناس و بدون تنظیم سیستم ارز مجازی دشوار است.

روشهایی وجود دارد ، با این وجود ، یک کلاهبرداری احتمالی برای خروج وجود دارد که شامل پرچم های قرمز بر روی اعتبار تیم ، پیشبینی های بی حد و حصر بازگشت ، استانداردهای اسناد ، یک مدل کاری غیرقابل استفاده و پیشنهادهای بسیار تبلیغاتی است.

کلاهبرداری Exit چیست؟

کلاهبرداری برای خروج یک عمل جعلی توسط مروجین غیر اخلاقی ارزهای رمزنگاری شده است که در طول یا بعد از ICO با پول سرمایه گذاران ناپدید می شوند.

روش عملی ساده است: مروجین یک پلت فرم ارز رمزنگاری شده جدید را بر اساس یک مفهوم امیدوار کننده راه اندازی می کنند. سپسICO از سرمایه گذاران مختلف پول جمع می کند. ممکن است کسب و کار مدتی اجرا شود یا نشو و سپس مروجانی که پول ICO را جمع آوری کرده بودند ناپدید می شوند و سرمایه گذاران را سر در گم می کنند.

به دلیل فعالیتهای غیرمتمرکز ، ناشناس و بدون مقررات در اکوسیستم ارز مجازی ، ردیابی کلاهبردارانی که سرمایه گذاران را مجبور میکنند دشوار است.

پرچم های قرمز

اگرچه شناسایی واضح ICO مشکوک دشوار است ، سرمایه گذاران می توانند نکات زیر را قبل از تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری در ذهن داشته باشند.

1. اعتبار تیم

بزرگترین چالش با دنیای مجازی پاسخگویی و مالکیت است. قبل از سرمایه گذاری پول سخت خود در ICO که ممکن است بسیار امیدوار کننده به نظر برسد ، یک سرمایه گذار باید اعتبار تیم رمزنگاری را تأیید کند.

به خاطر داشته باشید که می توانید برای ایجاد اعتبار آنلاین جعلی ، لایک ، توییت و دنبال کنندگان را در سیستم عامل های مختلف رسانه های اجتماعی خریداری کنید. بنابراین ، شما باید یک بررسی اساسی در مورد مروجین ICO و حامیان پروژه های ارزهای رمزنگاری شده و نوع ارتباط / پیروان آنها داشته باشید.

Blockonomi این مورد را در مورد صفحات LinkedIn تیم های Confido ذکر می کند: “نتیجه این واقعیت بود که صفحات چهار کلاهبردار اصلی درگیر – دو توسعه دهنده و دو مدیر – کاملاً جدید بودند و به سختی ارتباطی داشتند.”

2. پیش بینی های بازگشت اسراف

آیا انقدر خوب هست تا درست باشد؟ پس احتمالاً همینطور است. به عنوان مثال ، BitConnect قول بازگشت ثابت روزانه 1٪ را داده است که این امر می توانست ظرف مدت 3 سال سرمایه اولیه 1000 دلار را به بازدهی بیش از 50 میلیون دلار تبدیل کند. بنیانگذارEthereum ، Vitalik Buterin به درستی آن را یک طرح Ponzi نامید.

در ژانویه 2018 ، BitConnect به طور ناگهانی خدمات وام و مبادله خود را پس از تجربه رشد از دسامبر 2016 به طور ناگهانی متوقف کرد. محدودیت بازار BitConnect که در اوج خود از 2.9 میلیارد دلار فراتر رفت در سال 2017 ،ناگهان به 17 میلیون دلار رسید.

3. استانداردهای اسناد

واژت پیپر سندی کلیدی است که جزئیات نحوه طراحی و توسعه یک پروژه ارز رمزپایه ، نحوه تکامل آن و چگونگی ایجاد ترید را توضیح می دهد. وایت پیپر غیر قابل درک ، نامشخص و مبهم نوشته شده یک پرچم قرمز بزرگ برای سرمایه گذاران در مورد کلاهبرداری احتمالی برای خروج است.

4. مدل کاری غیر موجود

اگر محصولی فقط مفهومی و فاقد موجودیت باشد ، پس احتمالا موثر نخواهد بود. درست است که ممکن است لازم باشد برخی از فن آوری های عصر جدید کاملاً از ابتدا طراحی شوند ، اما مروجانی که می خواهند میلیون ها دلار سرمایه جمع کنند باید اثبات کنند که پروژه آنها ارزش سرمایه گذاری را دارد. برای ایمن بودن ،سرمایه گذاران باید از پیشنهادات مشکوک افراد مبهم پرهیز کنند.

5. پیشنهادات به شدت تبلیغ شده

تبلیغات بزرگ ممکن است نشانه دیگری از کلاهبرداری خروج باشد. معمولاً مشاهده تبلیغات تمام صفحه ICO های جدید توسط بنیانگذاران کمتر شناخته شده در رسانه های چاپی در کشورهای پرجمعیتی مانند هند است. طبق گزارشات ، Confido همچنین به وبلاگ نویسان پول می داد تا این خبر را در مجامع آنلاین مختلف منتشر کنند.

گرچه ممکن است همه پیشنهادات ICO با تبلیغات بزرگ مشکوک نباشد ، یک سرمایه گذار باید رویکرد محتاطانه ای داشته باشد و ادعاهای مطرح شده را بررسی کند.

جمع بندی

کلاهبرداری حتی در بازارهای سهام با قدمت چند صد ساله که به خوبی تنظیم شده اند معمول است. دنیای ناشناس ارزهای رمزپایه به دلیل ماهیت غیرتنظیمی بودن ، خطر بیشتری را ایجاد می کند.

در پایان ، این سرمایه گذار است که مسئولیت پذیرفتن از کلاهبرداری از پولهای سخت خود را بر عهده دارد. تیم های غیر موجود ، پیشبینی سودهای عجیب و غریب و مدل های نامشخص تجاری باید قبل از تعریف ارزمجازی انجام هرگونه سرمایه گذاری دقیق بررسی شوند.

ارز دیجیتال یا رمز ارز چیست؟

اگر اندکی به مباحث روز و مخصوصا سرمایه گذاری علاقه داشته باشید، حتما می دانید امروزه بحث ارز های دیجیتال یا همان کریپتوکارنسی بسیار داغ است.

رمز ارزها اختراعی هستند که تمام ساختارهای بازار و تجارت را دگرگون خواهد کرد. همانطور که زمانی اجداد ما تصوری از خرید اینترنتی نداشتند، با ارزهای دیجیتال دیدگاه ما از مفهوم پول نیز تغییر خواهد کرد. در این مطلب مبحث ارز دیجیتال یا رمز ارز را بیشتر توضیح خواهیم داد. پس تا انتها همراه ما باشید.

رمز ارز و ارز دیجیتال چیست؟

برای توضیح مفاهیم باید ابتدا بتوانیم آن ها را از هم تشخیص دهیم.

ارز دیجیتال

مفهوم ارز دیجیتال از رمز ارز متفاوت است. به طور کلی هر پولی که در تراکنش دیجیتال مبادله شود، ارز دیجیتال است.

ارز دیجیتال به طور کلی شامل 2 مورد می شود: تمامی وجوه اینترنتی و رمز ارزها. یعنی تمامی تراکنش هایی که بدون وجود فیزیکی پول انجام شده و ما در زندگی روزمره با آن ها سر و کار داریم نیز شامل ارز دیجیتال می شوند.

رمز ارز ها

رمز ارزها زیر مجموعه ارزهای دیجیتال هستند. رمز ارزها دسته ای از ارزها دیجیتالی هستند که ماهیتی کاملا مجازی دارند.

رمز ارزها سیستم هایی هستند که امکان پرداخت های امن آنلاین را به صورت توکن های مجازی فراهم می کنند. در واقع رمز ارزها براساس رشته ای از ریاضیات به نام کریپتوگرافی یا همان رمزنگاری بنا شده اند.

«رمز» به الگوریتم ها و تکنیک های رمزنگاری مختلف اشاره می کند. این تکنیک ها تضمین کننده امنیت سیستم رمز ارز هستند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت کلیدهای عمومی و خصوصی و توابع هش.

تفاوت رمز ارز با سایر ارزهای دیجیتال در این است که رمز ارزها هرگز به صورت فیزیکی وجود ندارند و ماهیتشان ملموس نیست. ولی ارزهای دیجیتال دیگر با استفاده از عابر بانک به پول فیزیکی تبدیل می شوند.

شما می ‌توانید از رمز ارزها برای خرید استفاده کنید اما بیشتر مردم برای سرمایه گذاری از رمز ارزها استفاده می کنند.

گرچه باید بدانید سرمایه گذاری روی رمز ارزها ریسک بالایی دارد و برای موفقیت در این کار باید ساز و کار رمز ارزها را بلد باشید.

دلیل و ایده پشت ایجاد رمز ارزها

ایده ایجاد رمز ارزها از سال 1983 مطرح شده است و تا سال 2009 چندین رمزنگار در مقاله های خود به توصیف رمز ارزها پرداختند.

اما سال 2009 اولین رمز ارز با نام بیت کوین توسط فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو به وجود آمد. همان طور که بالاتر گفتیم رمز ارزها کاملا مجازی هستند و با کدهای برنامه نویسی طراحی شده اند.

ایده اصلی ساخت رمز ارزها به وجود آوردن ارزی است که مشکلات ارزهای سنتی را نداشته باشد و این کار را با اعطای تمامی قدرت و مسئولیت به صاحبان ارز انجام می شود.

به عبارت دیگر بانک ها یا حتی سازندگان خود این رمز ارزها قدرت کنترل آن را ندارند و خود سیستم کامپیوتری رمز ارز و فرد مسئول ایجاد آن هستند.

با این روند قدرت از بانک ها و دولت ها خارج می شود، زیرا حتی برای ایجاد امنیت سیستم رمز ارز هم به آن ها نیازی نداریم. شاید از این حرف تعجب کنید. اما توضیح خواهیم داد که چطور ممکن است.

رمز ارز ها چگونه کار می کنند؟

اول از همه باید بدانید که رمز ارز تکنولوژی جدیدی محسوب می شود و بسیار طبیعی است که در درک آن دچار مشکل شویم.

ابتدا باید با بعضی از مفاهیم که مخصوص دنیای رمز ارزها هستند آشنا شویم.

گره یا نود

در دنیای ارزهای رمزنگاری شده گره یا نود (node) کامپیوتری است که به یک شبکه کریپتو متصل می شود. این گره از شبکه رمز ارزها، تراکنش ها و تایید یا میزبانی یک نسخه از بلاک چین پشتیبانی می کند.

از نظر انتقال تراکنش ها هر کامپیوتر شبکه (نود) دارای یک کپی از بلاک چین ارز رمزنگاری شده ای است که از آن پشتیبانی می کند.

هنگامی که یک تراکنش انجام می شود نود ایجاد کننده تراکنش جزئیات را با استفاده از رمزگذاری به سایر نودها در سراسر شبکه نود منتقل می کند تا تمام تراکنش ها ثبت شوند.

بلاک چین

مفهوم بلاک چین در ارز دیجیتال

اگر روی اسکناس های پول را نگاه کنید هر اسکناس کدی منحصر به خود را دارد که نشان می دهد کجا و چه زمانی چاپ شده است. رمز ارزها نیز این چنین هستند. هر کدام از آن ها کدی منحصر به خود را دارند، با این تفاوت که کاملا مجازی هستند.

اگر فرض کنیم تمام این داده ها در یک مرکز داده جمع آوری شده باشند. با توجه به وجود هکرهای حرفه ای ایجاد امنیت برای این کدها بسیار سخت می شود. اما برای این مشکل هم تدبیری به اسم بلاک چین اندیشیده شده است.

بلاک چین نوعی دفتر کل توزیع شده است که تراکنش ها را به صورت زنجیره ای از بلوک ذخیره می کند و به تمام گره های نتورک می فرستد. این شبکه برای این کار از تکنولوژی نظیر به نظیر استفاده می کند.

تمامی اطلاعات تراکنش ها به جای این که در یه مرکز جمع آوری شوند، توزیع و پخش شده هستند تا دسترسی هکرها به آن بسیار سخت شود.

در واقع تمام گره های شبکه یک نسخه از بلاک چین را دارند و در این حالت برای هک کردن این سیستم لازم است تا نیمی از گره های شبکه را به طور همزمان هک کرد.

این کار تقریبا غیرممکن است و همین ویژگی بلاک چین امنیت کامل رمز ارزها را تایید می کند. با وجود تکنولوژی بلاک چین دیگر برای ایجاد امنیت نیازی به بانک ها و قوانین معاملات مجازی نیست.

همین موضوع باعث شده تا ایجاد تراکنش بسیار سریع و آسان باشد. در واقع با این کار بخش واسطه معاملات و بالطبع دستمزد آن ها را حذف می کنیم.

این تکنولوژی اولین بار توسط گروه یا فردی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو به کار گرفته شد و دلیل اصلی موفقیت بازار رمز ارزها است.

تکنولوژی بلاک چین آنقدر امن است که احتمالا در آینده در قسمت های مهم و کلیدی هم به کار رود. به عنوان مثال پیش بینی می شود از این تکنولوژی در رای دادن آنلاین استفاده شود.

ماینینگ

ماینینگ در لغت به معنای استخراج کردن است و اکثر ما در باره ماین کردن و استخرج بیت کوین شنیده ایم اما ممکن است معنای دقیق این اصطلاحات را نداریم. ماینینگ در واقع اعتبارسنجی تراکنش ها است.

هر تراکنشی که انجام می شود یک سری داده در شبکه نودها منتشر می کند و یکی از نودها باید این اطلاعات را پردازش کند تا به بلاک تبدیل شود.

هر بلاک باید با یک امضا تایید شود که برای آن امضا باید یک سری معادلات بسیار پیچیده کامپیوتری و ریاضی حل شوند.

بعد از امضای تایید بقیه نودها هم باید آن تراکنش را با توجه به داده هایی که نود اول منتشر می کند تایید کند و به این شکل این تراکنش در مناطق مختلف تایید می شود.

نودی که این پردازش ها را انجام می دهد به عنوان پاداش مقداری از ارز آن بلاک چین را (به عنوان مثال بیت کوین) می گیرد. به همین دلیل به آن ماینینگ و به نودی که این کار را انجام می دهد ماینر می گویند.

از آن جایی که پاداش ماینرها ارز دیجیتال با ارزشی مانند بیت کوین است رقابت بسیار زیادی بین افراد برای ماین کردن وجود دارد.

در ابتدا معادلات ریاضی مذکور آن قدر سخت نبود. اما امروزه به دلیل گسترش دنیای بیت کوین و وجود رقابت شدید این معادلات بسیار دشوار شده اند و برای حل آن ها به دستگاه های پیشرفته و مصرف برق زیاد نیاز داریم.

کیف پول

کیف پول ارزهای دیجیتال عبارات خاصی را در اختیار شما می گذارد که به هیچ وجه نباید فراموش کنید یا به کسی بگویید.

اگر اختیار کیف پولتان را از دست بدهید یا عبارات بازیابی آن را فراموش کنید، دیگر نخواهید توانست به دارایی دیجیتال خودتان دسترسی پیدا کنید.

برای مطالعه بیشتر به بلاگ پست “کیف پول دیجیتال چیست؟” مراجعه کنید.

انواع ارز های دیجیتال

رمز ارزها به چند دسته عمده تقسیم می شوند:

کوین ها را می توان به دو دسته دیگر تقسیم کرد:

آلت کوین
و سایر کوین ها (به عنوان مثال شت کوین ها)

اجازه دهید به صورت مختصر هر کدام را بشناسیم.

ارز دیجیتال بیت کوین

بیت کوین اولین و با ارزش ترین رمز ارز است. بیت کوین با استفاده از تکنولوژی بلاک چین توانسته است امنیت را به عنوان پایه اصلی تراکنش ها نگه دارد. این کار باعث حذف بانک ها و موسسات مالی از داد و ستدهای مربوط به بیت کوین شده است. بیت کوین از بلاک چین اختصاصی خود استفاده می کند.

طبق تصمیم خالق بیت کوین برای حفظ تعادل و تقویت ارزش درک شده این ارز تعداد ثابتی از آن وجود دارد که حدود 21 میلیون است. هرچند هنوز تمام آن ها استخراج نشده اند.

هنگامی که تمام 21 میلیون بیت کوین استخراج شوند، دیگر بیت کوین های قابل استخراج به پایان می رسند. تنها راه برای استخراج بیشتر این است که پروتکل بیت کوین اجازه دهد.

ارز دیجیتال آلت کوین

آلت کوین ها کوین هایی هستند که کد آن ها با استفاده از تغییر در کد بیت کوین به وجود آمده است و همچنین روی بلاک چین بیت کوین مبادله می شوند.

به طور کلی به کوینی که بیت کوین نباشد و روی بلاک چین آن مبادله شود، آلت کوین می گوییم. آلت کوین خلاصه شده آلترنیتیو کوین است که به بیت کوین نبودن آن اشاره دارد.

مانند بیت کوین اکثر آلت کوین ها دارای محدودیت عرضه هستند. اگرچه اکثر آلت کوین ها بر اساس همان چارچوب اصلی بیت کوین ساخته شده اند اما بسیاری از آن ها ادعا می کنند نسخه های بهتری از بیت کوین هستند و آمده اند جای پادشاه ارزهای دیجیتال را بگیرند.

سیستم هر آلت کوین می تواند متفاوت از سیستم دیگری باشد. زیرا برای اهداف و برنامه های مختلف ایجاد و به روش های مختلفی هم در جامعه شناخته شده اند.

توکن ها

بر خلاف آلت کوین ها، توکن ها از طریق یک پیشنهاد اولیه کوین یا ICO که بسیار شبیه به عرضه سهام است ایجاد و ارائه می شوند.

توکن ها همیشه برای خرید و فروش استفاده نمی شوند، می توانند استفاده های متعددی داشته باشند و بیشتر از خرید و فروش برای توصیف و مقایسه عملکرد به کار می روند.

مانند دلارهای آمریکا آن ها ارزش را نشان می دهند اما به خودی تعریف ارزمجازی خود از ارزش برخوردار نیستند.

استیبل کوین

استیبل کوین ها رمز ارزهایی هستند که قیمت آن ها طوری طراحی شده است که به یک رمز ارز، پول فیات، کالاهای قابل مبادله (مانند فلزات گرانبها یا فلزات صنعتی) یا حتی دلار آمریکا وابسته باشد.

در اصل استیبل کوین ها با پشتیبانی آن چه که به آن وابسته اند ارزش می یابند و به خودی خود ارزشی ندارند. از آن جایی که رمز ارزهایی مثل بیت کوین نوسانات بسیار زیادی دارند این کوین ها ایجاد شده اند تا تعریف ارزمجازی بستری کم ریسک و امن برای سرمایه گذاران ایجاد کنند و به مقابله با نوسانات بازار رمز ارزها بپردازند.

تتر یکی از انواع استیبل کوین است که طرفداران زیادی دارد. از انواع استیبل کوین می توانیم به USD و WBTC اشاره کرد.

بعضی از انواع آلت کوین ها

اجازه دهید تعدادی از آلت کوین های محبوب را به صورت خلاصه معرفی کنیم.

اتریوم

ارز دیجیتال اتریوم

برخلاف بیت کوین اتریوم بیشتر از ارزهای دیجیتالی روی اپلیکیشن های غیر متمرکز (Dapps) تمرکز می کند. می توانید اتریوم را به عنوان یک فروشگاه برنامه در نظر بگیرید.

این پلتفرم به دنبال این هدف است که کنترل برنامه ها را به سازندگان اصلی خود بازگرداند و واسطه ها را حذف کند. تنها شخصی که می تواند تغییراتی در برنامه ایجاد کند، خالق اصلی است. توکن مورد استفاده در اینجا اتر نام دارد که توسط توسعه دهندگان و کاربران برنامه به عنوان ارز استفاده می شود.

ریپل

براساس تکنولوژی بلاک چین ساخته نشده است و واحد آن XRP است و بیشتر برای استفاده کمپانی های بزرگ است تا افراد.

لایت کوین

ماهیت، سیستم و استفاده از لایت کوین بسیار مشابه بیت کوین است. این ارز دیجیتال در سال 2011 توسط چارلی لی کارمند سابق گوگل ایجاد شد. او آن را برای بهبود فناوری بیت کوین با زمان معاملات کوتاهتر، هزینه های کمتر و ماینرهای متمرکزتر طراحی کرد.

بیت کوین کش

بیت کوین کش در سال 2017 معرفی شد و یکی از محبوب ترین انواع رمز ارزهای در بازار است. تفاوت اصلی این ارز دیجیتال با بیت کوین اصلی اندازه بلاک 8 مگابایتی آن است که در مقایسه با بلاک 1مگابایتی بیت کوین اصلی سرعت پردازش سریع تری را فراهم می کند.

استلار

هدف از استلار کمک به کسب و کارهایی است که به سیستم های بانکی سنتی دسترسی ندارند. این رمز ارز بر انتقال سریع و کارآمدتر پول تمرکز دارد.

آینده ارز های دیجیتال

بسیاری از افراد ادعا می کنند سیستم رمز ارزها ذاتا غیرقابل اعتماد و پر ریسک است، زیرا ارتباط مستقیمی با هیچ ارگان و دولتی ندارد. اما حامیان آن ها اتفاقا این موضوع را نقطه برتری رمز ارزها بر سیستم ارزی سنتی می دانند.

اگرچه برخی از اقتصاددانان رمز ارزها را متکی به بیت کوین می دانند و معتقد هستند بیت کوین تحت کنترل حکومت چین است و آینده پایداری را برای رمز ارزها متصور نمی شوند.

بعضی از اقتصاددانان دیگر اعتقاد دارند تکنولوژی بلاک چین و رمز ارزها برای همیشه اقتصاد سنتی و بانک محور بشر را تغییر خواهند داد.

اما چیزی که تمام اقتصاددانان چه مخالف و چه موافق در آن هم نظر هستند عدم اطمینان در مورد این بازار است. نتیجه کلی اما به این سمت است که اگر هم بازار رمز ارزها گسترش یابد باز هم ارزش دلار بالاتر از آن خواهد بود و برای سرمایه گذاری های طولانی مدت استیبل کوین ها بهترین گزینه هستند.

سخن نهایی

رمز ارزها دنیای خود را دارند. این دنیا پر از مفاهیم جدیدی است که برای بیشتر ما قابل درک نیست. ما امروز در برابر رمز ارزها مانند افرادی هستیم که به تازگی آتش را کشف کرده اند. همانقدر که ممکن است برای ما سودآور باشد امکان ضرردهی جبران ناپذیری هم دارد.

بهترین کار این است که اگر می خواهید وارد این بازار شوید آگاهانه این کار را انجام بدهید و ابتدا از ماهیت و ساز و کار کلی و جزئی رمز ارزها اطلاعات کسب کرده و سپس سرمایه گذاری کنید.

انواع ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال از انواع مختلفی تشکیل شده اند و بر اساس کارایی که دارند در دسته بندی های مختلفی قرار داده می شوند . از جمله رایج ترین دسته بندی که برای ارز های دیجیتال وجود دارد ، دسته بندی بر اساس حوزه فعالیت آنها است که در آن این رمز ارز ها به سه دسته اصلی پول های دیجیتال ، ارز های دیجیتالی پلتفرمی و ارز های دیجیتالی مالی تقسیم بندی می شوند .

برای مشاوره انواع ارزهای دیجیتالی

عناوین اصلی این مقاله

ویژگی ها و مزیت هایی که ارز های دیجیتال نسبت به سایر ارز های موجود در بازار واقعی دارند سبب شده تا این نوع رمز ارز ها مورد توجه روز افزون افراد قرار گیرند . از جمله ویژگی های بارز این نوع ارز ها حذف واسطه ها ، کاهش حداکثری هزینه ها ، تامین امنیت بسیار بالا ، ناشناس بودن هویت دو طرف معامله و غیر ممکن بودن انجام تقلب و کلاهبرداری در انجام معاملات به وسیله آنها می باشد .

اولین رمز ارز معرفی شده به بازار بیت کوین می باشد که به ویژه از سال 2018 و پس از افزایش قیمت ناگهانی که در آن رخ داد توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده به طوری که لقب پادشاه ارز های دیجیتال را به خود گرفته است و پس از آن سایر ارز های دیجیتال نیز وارد بازار شدند .

ارز های دیجیتال دارای ویژگی ها و کاربرد های متفاوتی نسبت به یکدیگر هستند از این رو استفاده از هر کدام از این نوع ارز ها سبب تسهیل در انجام معاملات مختلف شده و با توجه به این تفاوت کارایی تقسیم بندی متفاوتی برای ارز های دیجیتال ارائه شده است . در ادامه به بررسی دسته بندی مختلف ارز های دیجیتال و کارایی هر یک آنها پرداخته شده است .

پول های دیجیتال

پول های دیجیتال مانند پول های واقعی عمل کرده و قادر به ذخیره و انتقال ارزش ، سرمایه گذاری ، قابلیت خرید و . هستند . مزیت این نوع پول ها نسبت به پول های واقعی در عدم نیاز به جا به جایی به دلیل نداشتن ماهیت فیزیکی ، راحتی در انجام معاملات به دلیل حذف واسطه ، مصونیت تورمی و کاهش ارزشی ، امنیت بسیار بالا و . می باشد که باعث برتری این نوع ارز ها نسبت به سایر ارز های موجود در دنیای واقعی شده است . ارز های دیجیتال توسط ماینر ها با استفاده از انواع روش های استخراج ارز دیجیتال تولید می شوند .

از جمله ارز های دیجیتالی که در دسته بندی پول های دیجیتالی قرار می گیرند می توان به بیت کوین ( BTC ) ، لایت کوین ( LTC ) ، ورت کوین ( VTC ) ، دوژ کوین ( DOGE ) و نانو ( NANO ) اشاره کرد که در بستر شبکه بلاک چین به صورت غیر متمرکز فعالیت می کنند . مهمترین پول دیجیتالی بیت کوین تعریف ارزمجازی است که در سال 2008 توسط شخص یا گروهی به نام مستعار ساتوشی ناکاموتو معرفی و در سال 2009 در بازار عرضه شد و از سال 2018 مورد توجه بسیار زیاد افراد قرار گرفته است و بیشترین مقدار سرمایه در بازار ارز دیجیتال را به خود اختصاص داده است. به تازگی هم حوزه ارزهای دیجیتال وارد فاز جدیدی شده که متاورس یا Metaverse نامیده می شوند.

همه ارز های نام برده شده رمز پایه بوده و از امنیت بسیار بالایی در مقابل هک شدن برخوردار هستند ، غالباً از شبکه انتقال همتا به همتا P2P و یا شبکه بلاک چین استفاده کرده و هویت افراد در این نوع تراکنش ها ناشناس می باشد . از طرف دیگر پول دیجیتالی خود به دو دسته تقسیم می شود که عبارتند از :

ارز های دیجیتال ثابت ( StableCoin ) : این نوع ارز ها دارای پشتوانه هستند ، این پشتوانه می تواند هر دارایی را شامل شود ( مانند طلا ، ارز های فیزیکی یا هر دارایی مالی که بتوان روی آن قیمت گذاری انجام داد ) همچنین از نوسانات قیمتی در امان بوده که در نتیجه دارای برتری نسبت به ارز های کاغذی موجود در بازار هستند . مهمترین و شناخته شده ترین ارز دیجیتالی ثابت تتر ( USDT ) می باشد .

ارز های دیجیتال امن ( Privacy ) : از مهمترین ویژگی های این نوع ارزها ناشناس بودن هویت دو طرف معامله می باشد به این معنا که در هنگام انجام معامله هویت افراد کاملاً نامشخص بوده و هیچ راهی برای پیگیری و شناسایی کاربرانی که معاملات را انجام داده اند وجود ندارد . از جمله ویژگی ها یا در واقع مزیت های ارز های امن این است که مشمول مالیات نمی شوند ، به ویژه برای انجام معاملات با حجم بالای انتقال وجه بسیار به صرفه می باشد .

از مهمترین ارز های دیجیتال امن می توان به مون رو ( XMR ) ، زی کش ( Zcash )، نو کوین ( Nav Coin ) ، فور ( PHR ) و زن کش ( ZEN ) اشاره کرد . تمام این ارز ها بر پایه بلاک چین قرار گرفته اند و هر کدام کارایی و ویژگی خاص خود را در بازار ارز دیجیتال دارند.

ارز های دیجیتال پلتفرمی

دسته دوم ارز های دیجیتالی پلتفرم ها هستند که یک نوع قرارداد هوشمند بوده و مثل پول های دیجیتال بر پایه شبکه بلاک چین می باشند . این ارز های دیجیتالی رمز پایه ای نرم افزار هایی هستند که توانایی انجام فعالیت های مختلف را در بستر شبکه بلاک چین به کاربران می دهند . پلتفرم ها مزیت های زیادی دارند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

حذف واسطه ها تعریف ارزمجازی از معاملات

کاهش هزینه انجام معاملات به واسطه حذف واسطه ها

امنیت بالای معاملات به دلیل استفاده از کد های دیجیتالی بسیار پیچیده ای که در این قرارداد های هوشمند استفاده می شود .

فراهم کردن امکان ایجاد اپ های غیر متمرکز (DApps) مانند (ICO) ها با استفاده از این پلتفرم ها .

اولین و مهمترین پلتفرم ایجاد شده در بازار ارز های دیجیتال اتریوم می باشد که در ادامه به تعریف این پلتفرم و ویژگی های آن پرداخته شده است :

اترویوم (ETH) : نسل دوم ارز های دیجیتال را رمز ارز اتریوم تشکیل داده که بعد از بیت کوین به بازار معرفی و با استقبال بالایی نیز مواجه شد . اتریوم یک نوع ارز دیجیتالی رمز پایه است که در بستر شبکه بلاک چین فعالیت می کند و به کاربران این اجازه را می دهد تا تمامی قرارداد ها را به صورت دیجیتالی و در قالب قرارداد های هوشمند به کمک شبکه بلاک چین انجام دهند .

بر این اساس می توان گفت اتریوم قبل از اینکه یک ارز دیجیتال باشد یک نرم افزار قابل برنامه ریزی غیر متمرکز است که در بستر شبکه بلاک چین فعالیت کرده و امکان انجام قرارداد های هوشمند را به کاربران می دهد ، این قرارداد ها علاوه بر انتقال پول توانایی انتقال سایر دارایی های مالی را نیز به صورت غیر متمرکز و بدون نیاز به واسطه می دهد .

پلتفرم های کاربردی و مهم دیگری نیز موجود می باشند که همگی بعد از اتریوم وارد بازار شدند و امکانات متفاوتی را به کاربران ارائه می دهند که از جمله آنها می توان به نئو (NEO) ، کاردانو (ADA) ، ای او آس (EOS) و . نام برد .

بیشتر بخوانید: قیمت ارز دیجیتال

ارز های دیجیتال مالی

ارز های دیجیتال مالی بخش بسیار بزرگی از ارز های دیجیتالی را تشکیل می دهند و به صورت پلتفرم و یا ارز های مختلف وجود دارند . هدف از ایجاد این نوع ارز ها انجام انواع فعالیت های مالی به صورت دیجیتالی با حذف واسطه ها و کمترین هزینه ممکن می باشد . ارز های دیجیتالی مالی انواع مختلفی دارند که هر کدام از آنها خدمات خاصی را به کاربران خود ارائه می دهند و با ارائه این امکانات سبب تسهیل در انجام فعالیت های مالی کاربران می شوند ، این ارز ها به 6 دسته مهم دسته بندی می شوند که عبارتند از :

ارز های دیجیتالی پرداخت :

ارز های دیجیتالی پرداخت در واقع پلتفرم هایی هستند که هدف از ایجاد آنها انجام معاملات و تراکنش ها به صورت آنلاین و غیر متمرکز می باشد ، با انجام پرداخت ها به وسیله این پلتفرم ها از طریق کیف پول های آنها تمامی واسطه های موجود در بین دو طرف انجام معاملات از بین رفته و هزینه انجام آنها به حداقل خواهد رسید . مهمترین پلتفرم های پرداخت عبارتند از : اومیسگو (OMG) ، ریپل (XRP) ، استلار لومنز (XLM) و ریکوئست نتورک (REQ) که هر کدام ویژگی های خاص خود را داشته و در پرداخت های مختلفی استفاده می شوند .

ارز های دیجیتالی صرافی ها :

ارز های دیجیتالی صرافی رایج ترین ابزار برای خرید و فروش ارز های دیجیتالی محسوب می شوند و در واقع پلتفرم هایی هستند که به صورت آنلاین در بستر بلاک چین فعالیت کرده و وظیفه خرید و فروش رمز ارز های مختلف را بر عهده دارند . این نوع پلتفرم ها در 3 دسته ارز های دیجیتالی صرافی های متمرکز ، غیر متمرکز و هم کنش پذیر تقسیم بندی می شوند که هر کدام از آنها مزایا و معایب خاص خود را دارند .

ارز های دیجیتالی سرمایه گذاری :

این نوع ارز ها نیز در بستر بلاک چین و به صورت غیر متمرکز فعالیت می کنند و هدف از ایجاد آنها تسهیل و کاهش هزینه در انجام معاملات سرمایه گذاری از طریق حذف واسطه ها و همچنین بالا بردن امنیت ارز های دیجیتال و این نوع معاملات است که مهمترین آنها پالی مث (POLY) ، ایکونومی (ICN) ، کریپتو ۲۰ (C20) می باشند .

ارز های دیجیتال قرض و وام :

اعطای وام بدون واسطه و به صورت غیر متمرکز در بستر بلاک چین را ممکن می سازند که مهمترین آنها تعریف ارزمجازی عبارتند از : ات لند (LEND) ، ریپیو کردیت نتورک (RCN)

ارز های دیجیتال جذب سرمایه :

پلتفرم هایی هستند که جذب سرمایه و پول را با استفاده از شبکه بلاک چین به صورت غیر متمرکز ممکن می سازند ، مهمترین این نوع ارز ها کیک آی سی او (KICK) می باشد .

ارز های دیجیتالی بیمه :

امکان بیمه کردن به وسیله قرارداد های هوشمند به صورت غیر حضوری در شبکه بلاک چین را فراهم می کنند ، مهمترین ارز دیجیتالی بیمه بایت بال (GBYTE) است که قرارداد های هوشمند بیمه در بستر بلاک چین را ارائه می دهد .

لازن به ذکر است که برای تصمیم گیری در مورد نوع ارز دیجیتال انتخابی برای انجام معاملات نیاز به شناخت کامل درباره هر یک از این ارز ها و همچنین داشتن تسلط کافی بر روی انواع تحلیل ارز دیجیتال به منظور پیش بینی روند بازار آن ها و جلوگیری از انتخاب اشتباه و تحمیل زیان می باشد .

در ادامه بخوانید: مالیات ارز دیجیتال

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد انواع ارز های دیجیتال در کانال تلگرام سرمایه گذاری عضو شوید ، همچنین کارشناسان مرکز مشاوره سرمایه گذاری دینا نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره سرمایه گذاری تلفنی دینا به سوالات شما عزیزان پیرامون انواع ارز های دیجیتال پاسخ دهند .

سوالات متداول

1- ✔️ انواع ارز دیجیتال چیست ؟

✔️ ارز دیجیتال انواع مختلفی دارد و در دسته بندی مختلفی تقسیم می شود که در متن مقاله انواع مختلف این دسته بندی ها ذکر شده است

2- ✔️ پول دیجیتالی چیست ؟

✔️ نوعی از ارز های دیجیتال هستند که مانند پول های واقعی عمل کرده و وظیفه انجام معاملات ، انتقال و ذخیره ارزش را بر عهده دارند که در متن مقاله به تعریف کامل این ارز ها و انواع آنها پرداخته شده است

3- ✔️ ارز دیجیتال مالی چیست ؟

✔️ این نوع ارز ها در بستر بلاک چین فعالیت کرده و وظیفه آنها حذف واسطه ها و تسهیل فرآیند سرمایه گذاری های مالی می باشد که در متن مقاله به بیان ویژگی ها و انواع این نوع ارز ها پرداخته شده است

پول الکترونیکی چیست ؟

پول الکترونیکی یا پول دیجیتالی، ارزش پول واحدهای پول منتشره از سوی دولت یا بخش خصوصی است که به شکل الکترونیکی بر روی یک وسیله الکترونیکی ذخیره شده است.

نشر گسترده پول الکترونیکی آثار تجاری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قابل توجهی دارد. مهم‌ترین اثر گسترش استفاده از پول الکترونیکی بر عرضه پول، سیاست‌های پولی و بانک مرکزی اختصاص دارد و در ادامه با توسعه بازارهای پول، سرمایه، کار و کالا ایجاد نسل‌های جدید اقتصادی را هدف‌گذاری کرده است.
با توجه به قابلیت پول الکترونیکی برای جایگزینی به جای اسکناس و مسکوک، این امکان وجود دارد که پول الکترونیکی به تدریج جایگزین پول بانک مرکزی شود و بدین ترتیب موقعیت انحصاری بانک مرکزی در زمینه‌های سیاست‌گذاری پولی، نظارت بانکی، نظارت بر نظام پرداخت‌ها، ثبات نظام مالی و به ویژه استقلال آن با خطر مواجه شود.
نتایج ارزیابی آثار گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر اقتصاد ایران نشان می‌دهد نشر گسترده پول الکترونیکی اثر ناچیزی بر حجم پول، قدرت کنترلی بانک مرکزی و سیاست‌های پول به همراه خواهد داشت.
البته واکنش‌های بانک مرکزی در قبال نشر پول الکترونیکی، نقش بسیار مهمی در چگونگی تاثیرگذاری گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر اقتصاد دارد. اگرچه تا کنون اقتصاددانان تعریف جامع و مانعی از پول، که بتواند همه ویژگی‌ها و وظایف پول را پوشش دهد، ارائه نکرده‌اند، اما می‌توان با کمی اغماض پول را به عنوان وسیله‌ای برای داد و ستد که مورد قبول عموم افراد جامعه باشد، تعریف کرد.
پول در زندگی اقتصادی بشر از چنان اهمیتی برخوردار است که برخی از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین اختراعات بشر یاد کرده و تاریخ اقتصادی را با توجه به اهمیت نقش پول به سه دوره تقسیم می‌کنند:

با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری اطلاعات و ارتباطات و گسترش استفاده از پول الکترونیکی از اواسط دهه 1990، شاید بتوان دوره کنونی را نیز دوره اقتصاد اینترنتی نامید.
گسترش فزاینده استفاده از پول الکترونیکی، پیامدهای تجاری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قابل ملاحظه‌ای به همراه دارد.
از نظر اقتصادی مهم‌ترین آثار گسترش استفاده از پول الکترونیکی بر روی عرضه پول، سیاست‌های پولی و بانک مرکزی ایجاد می‌شود.
آثار گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر سیاست‌های پولی از آن جهت که می‌تواند کارآیی یکی از ابزارهای سیاست‌گذاری کلان اقتصادی دولت برای دستیابی به اهداف اقتصادی خود، به خصوص تثبیت سطح عمومی قیمت‌ها را کاهش دهد، بسیار حائز اهمیت است.

پول الکترونیکی و ویژگی‌های آن

پول الکترونیکی یا پول دیجیتالی، ارزش پولی واحدهای پول منتشره از سوی دولت یا بخش خصوصی است که به شکل الکترونیکی بر روی یک وسیله الکترونیکی ذخیره شده است.
پول الکترونیکی نوعی ابزار مالی الکترونیکی است که حداقل از عهده انجام همه وظایف پول برمی‌آید بنابراین پول الکترونیکی می‌تواند جانشین بسیار نزدیکی برای پول بانک مرکزی باشد.
ارزش پولی ذخیره شده بر روی وسیله الکترونیکی با اجازه مصرف کننده درگیر معاملات پرداختی، می‌تواند به وسیله الکترونیکی دیگری انتقال یابد.
این روش با سیستم‌های پرداخت الکترونیکی مرسوم، نظیر کارت‌های پرداخت و اعتباری و نقل و انتقالات کابلی که هر کدام معمولا نیازمند اخذ مجوز مستمر بوده و ممکن است در هر معامله متضمن بدهکار کردن و بستانکار کردن حساب‌های بانکی باشند، متفاوت است.
این گزارش تعریف ارزمجازی به نقل از بانک توسعه صادرات ایران حاکی است، بر خلاف پول بانک مرکزی که پول بیرونی است، پول الکترونیکی همانند یک سپرده دیداری یا چک مسافرتی پول درونی می‌باشد.
پول درونی طلب قانونی دارنده آن از ناشر آن می‌باشد در حالی که پول بیرونی متضمن چنین طلبی نیست، به عبارت دیگر موجودی پول الکترونیکی، یک طلب جاری بر عهده ناشر آن است که با هیچ حساب خاصی ارتباط ندارد.

ویژگی‌های پول الکترونیکی

اگر چه درفرایند توسعه پول الکترونیکی، انواع بسیار متفاوتی از فرآورده‌های پول الکترونیکی با ویژگی‌های مختلف عرضه شده است اما در طراحی همه آنها سعی شده حداقل همه ویژگی‌های پول بانک مرکزی لحاظ شود.
به طور کلی فرآورده‌های پول الکترونیکی را از نظر فنی می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر کارت‌های هوشمند، برای تسهیل پرداخت‌های با ارزش کوچک در معاملات خرد رو در رو طراحی شده‌اند، بنابراین انتظار می‌رود که فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر کارت‌های هوشمند، استفاده از پول بانک مرکزی و نیز در حد کمتر استفاده از کارت‌های اعتباری و پرداخت را برای پرداخت‌های مستقیم، کاهش دهد. همچنین به احتمال زیاد استفاده از چک،‌ کارت‌های پرداخت و کارت‌های اعتباری در پرداخت‌های غیرمستقیم، یعنی پرداخت‌های به هنگام را نیز کاهش خواهد داد.
فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر نرم‌افزار رایانه‌ای نیز از طریق کاهش هزینه‌های مبادلاتی با تسهیل نقل و انتقال پول میان انواع مختلف حساب‌ها، بانک‌ها و کشورها و نیز سرریز‌های یادگیری، تقاضای سپرده‌های دیداری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آن را کاهش خواهد داد.
سرریزهای یادگیری به مهارتی که افراد در طی زمان ضمن استفاده از نرم‌افزارهای مالی شخصی و فناوری‌های ارتباطی برای مدیریت بهینه برنامه‌های مالی شخصی و فناوری‌های ارتباطی برای مدیریت بهینه برنامه‌های مالی خود کسب می‌کنند، مربوط می‌شود.
مهمترین ویژگی پول الکترونیکی یعنی فراملیتی یا بی‌مرز بودن آن نقش مهمی در اثرگذاری بر سایر متغیرهای اقتصادی ایفا می‌کند.
اگر چه این ویژگی ازنظر دولت‌ها منشا برخی تبعات منفی نشر گسترده پول الکترونیک تلقی می‌شود اما به ارتقای سطح کارایی مبادلات بین‌المللی نیز کمک قابل ملاحظه‌ای می‌کند.
طبیعتا با استفاده از پول الکترونیکی، هزینه نقل و انتقال بین‌المللی وجوه، به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
البته با افزایش بی‌سابقه کارایی پرداخت‌های بین‌المللی، ممکن است بی‌ثباتی نظام پولی جهانی افزایش یابد و به بروز کشمکش بین ناشران و استفاده کنندگان پول الکترونیکی از یک سو و بانک‌های مرکزی کشورها از سوی دیگر منجر شود.
ویژگی دیگر پول الکترونیکی، پول قانونی یا پول رایج نبودن آن است که این امر درمراحل اولیه نشر، مقبولیت عمومی آن را کاهش می‌دهد.
علاوه براین پول الکترونیکی برخلاف اسکناس و مسکوک و دیگر وسایل مبادله امروزی ، مستلزم حضور فیزیکی پرداخت‌کننده و دریافت کننده وجه برای قطعیت پرداخت نیست، زیرا موجودی پول الکترونیکی می‌تواند از طریق شبکه‌های رایانه‌ای به صورت به هنگام انتقال یابد.

پیامدهای اقتصادی گسترش استفاده از پول الکترونیکی‌

نشر گسترده پول الکترونیکی با توجه به ویژگی‌‌های خاص آن، به طور گسترده سایر بازارها و متغیرهای اقتصادی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
افزایش کارایی مبادلات یکی از مهم‌ترین پیامدهای مثبت گسترش استفاده از پول الکترونیکی، افزایش کارایی مبادلات است.
از آنجا که هزینه نقل وانتقال پول الکترونیکی از طریق اینترنت نسبت به سیستم بانکداری سنتی ارزانتر است،‌ پول الکترونیکی مبادلات را ارزان تر خواهد کرد.
برای انتقال پول به روش سنتی، بانک‌های مرسوم، شعب، کارمندان، دستگاه‌های تحویلدار خودکار و سیستم‌های مبادله الکترونیکی مخصوص بسیاری را نگهداری می‌کنند که هزینه‌های سربار همه این تشریفات اداری، بخشی از کارمزد نقل وانتقال پول و پرداخت‌های کارت اعتباری را تشکیل می‌دهد.
در حالی که هزینه نقل و انتقال پول الکترونیکی به دلیل استفاده از شبکه اینترنت موجود و رایانه‌های شخصی استفاده‌ کنندگان، بسیار کمتر و شاید نزدیک به صفر است.
اینترنت هیچ مرز سیاسی نمی‌شناسد و پول الکترونیکی نیز بدون مرز است.
بنابراین هزینه انتقال پول الکترونیکی در داخل یک کشور با هزینه انتقال آن بین کشورهای مختلف برابر است در نتیجه هزینه بسیار زیاد کنونی‌ نقل و انتقال بین‌المللی پول نسبت به نقل و انتقال آن در داخل یک کشور معین، به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
وجوه پول الکترونیکی به طور بالقوه می‌تواند به وسیله هر شخصی که به اینترنت و یک بانک اینترنتی دسترسی دارد مورد استفاده قرار گیرد.
به علاوه در حالی‌ که پرداخت‌های کارت اعتباری به فروشگاه‌های مجاز محدود است، پول الکترونیکی پرداخت‌های شخص به شخص را نیز امکان پذیر می‌سازد.
پیدایش پول الکترونیکی نوعی انقلاب پولی در اقتصاد امروزی و نسل‌های برتر اقتصاد پولی محسوب می‌شود و با تکمیل فرایند اعتماد سازی ارکان اقتصادی خرد و کلان به استفاده از این پول، دامنه تحولات آن بیشتر خواهد شد.
یکی از وظایف نخبگان علمی و اقتصادی کشور تبیین فرصت‌ها، مزیت‌ها و تهدیدهای پول الکترونیکی به ویژه در بازارهای مالی و واسطه‌گری است.
اساس نظریه واسطه گری مالی بر مفهوم بازار کامل کلاسیک‌ها مبتنی است طبق این نظریه، واسطه‌گری مالی برای برطرف کردن اصطکاک‌ها و نقایص نظام بازار از جمله هزینه مبادله و اطلاعات‌ نا متقارن بین سرمایه‌گذاران و وام دهندگان، به وجود آمده است.
از آنجا که این نظریه دیدگاه انفعالی نسبت به واسطه‌گری داشته و توضیح مناسبی برای برخی واقعیت‌های صنعت مالی به خصوص رشد شتابان و فوق‌العاده نوآوری‌های دهه‌های اخیر، ارائه نمی‌کند برخی از صاحب نظران نظیر مرتون و بودی در صدد تکمیل این نظریه برآمده‌اند.
به عقیده آنها وظایف اقتصادی واسطه‌گری مالی در طی زمان نسبتا ثابت بوده و ساختار نهادی بازار مالی برای انجام این وظایف تکامل یافته‌اند.
تعامل بین واسطه‌های مالی و بازار، ضمن تقویت و بهبود عملکرد وظایف آنها، نظام مالی را به سمت هدف ایده‌آل کارایی کامل سوق می‌دهد علاوه بر این نقش واسطه‌گری مالی در مدیریت ریسک و کاهش دادن هزینه‌های مشارکت برای افراد نیز، حائز اهمیت است.
بنابراین با پیدایش پول الکترونیکی و گسترش روز افزون بانکداری الکترونیک، تغییری در نقش سنتی بانک‌ها تجهیز و تخصیص منابع در نظام مالی رخ نخواهد داد.
به عبارت دیگر در این دوره نیز واسطه‌گری مالی یک ضرورت گریز ناپذیر است و بانک‌ها همچنان به عنوان واسطه بین وام دهندگان و وام گیرندگان فعالیت خواهند کرد اما ساختار نهادی بازار مالی در جهت بهبود کارکرد کل بازار و در نتیجه ارتقای سطح کارایی تغییر خواهد کرد.
از جمله تغییرات نهادی صنعت مالی که به واسطه رشد خیره کننده اینترنت اتفاق افتاده و به طور فزاینده در حال گسترش است، رواج بانکداری الکترونیکی و تعریف ارزمجازی در نتیجه پیدایش بانک‌های مجازی یا اینترنتی است.
مهم‌ترین ویژگی این نوع بانک‌ها این است که در رابطه بین بانک و مشتری، موقعیت فیزیکی بانک یا مشتری نقشی ندارد.
وابستگی نداشتن به موقعیت فیزیکی، علاوه بر اینکه زمینه رقابت بین بانک‌ها را تغییر داده و نقش فاصله مکانی از بانک را در هزینه نهایی ارائه خدمات بانکی به مشتری از بین می‌برد دو پیامد عمده دارد اول این‌که امکان مبادله خدمات مالی در بازارهای خرد کشورهای مختلف را فراهم می‌سازد، دوم این‌که بانک‌های مجازی می‌توانند موقعیت فیزیکی خودشان را بدون این‌که تغییری در ارتباط خود با مشتریانشان ایجاد کنند، تغییر دهند.
بنابراین بانک‌های مجازی در مقایسه با بانک‌های سنتی انعطا‌ف‌پذیرترند و نسبت به تغییر شرایط اقتصادی یا مقررات قانونی، به سرعت واکنش نشان می‌دهند و می‌توانند از کشوری به کشور دیگر نقل مکان کنند.

آثار کلان اقتصادی

پول الکترونیکی نماینده پول در جهان واقعی است و بر حسب همان پول‌های سخت موجود انتشار یافته پول الکترونیکی دلار، پول الکترونیکی ین و دیگر پول‌ها می‌توانند با پول سخت معادل خود در هر زمان مبادله شود بنابراین پول الکترونیکی به مفهومی که دلار، مارک یا ین جدید هستند، پول جدیدی نیست.
پول الکترونیکی، پولی است که توسط بانک‌ها با استفاده از پول واقعی به عنوان پایه، ایجاد می‌شود و قابلیت تبدیل آن به پول واقعی، تضمین شده است.

بازار ارز

پول الکترونیکی می‌تواند عامل بالقوه افزایش بی‌ثباتی در بازارهای ارز باشد از آنجا که پول الکترونیکی، نماینده پول واقعی است، می‌باید یک نرخ ارز و یک بازار ارز در فضای رایانه‌ای وجود داشته باشد البته نرخ‌های ارز فضای رایانه‌ای و جهان واقعی، می‌باید برابر باشند در غیر این‌صورت معاملات اربیتراژ خرید و فروش ارز، بلافاصله نرخ‌های ارز واقعی و مجازی را برابر خواهد کرد.
با وجود این تفاوت‌هایی بین بازارهای ارز واقعی و مجازی وجود خواهد داشت:
کارمزد تسعیر پول الکترونیکی برحسب یک ارز با پول الکترونیکی برحسب ارز دیگر نسبت به کارمزد تسعیر پول واقعی، کمتر خواهد بود.
از آنجا که در دنیای مجازی مصرف‌کنندگان می‌توانند بر روی دیسک سخت رایانه خود پول الکترونیکی چند کشور مختلف را نگهداری کنند، اگر ارزش یک ارز در بازار کاهش یابد، مصرف‌کنندگان به احتمال زیاد به تسعیر شکل پول الکترونیکی آن ارز با شکل پول الکترونیکی ارز دیگری که با ارزش‌تر و با ثبات‌تر باشد، تمایل خواهند داشت از این‌ رو انگیزه سفته‌بازی در بازار الکترونیکی ارز بیشتر از جهان واقعی خواهد بود.
این موضوع از آن جهت که می‌تواند عامل بی‌ثباتی نرخ‌های ارز شود، حائز اهمیت است در واقع فعالیت‌های سفته‌بازی می‌تواند کاهش ارز اولیه هر ارز معینی را شتاب بخشد و نوسانات معمول در بازار ارز را افزایش دهد و آثار حبابی نوسان کاذب می‌تواند اتفاق بیافتد.
البته اگر انتظارات شرکت‌کنندگان در بازار از یکدیگر مستقل باشد، افزایش تعداد شرکت‌کنندگان ممکن است به تثبیت بازار کمک کند، اما اگر انتظارات شرکت‌کنندگان در بازار به یکدیگر وابسته باشد، احتمال وقوع آثار حباب گونه در بازار افزایش خواهد یافت.
بنابراین از آنجا که نرخ ارز پول الکترونیکی با جهان واقعی پیوند خورده است، شرکت گسترده افراد در فعالیت‌های سفته‌بازی ممکن است، بی‌ثباتی نرخ ارز را در پی داشته باشد.

بازارهای مالی‌

پول الکترونیکی نماینده پول واقعی است که توسط موسسات بانکی و غیره در ازای دریافت اسکناس و مسکوک انتشار یافته و تبدیل آن به اسکناس و مسکوک بنا به درخواست مشتریان تضمین شده است با وجود این، امکان دارد که ناشران پول الکترونیکی نتوانند به خوبی از عهده تعهد قابلیت تبدیل‌پذیری آن به اسکناس و مسکوک، برآیند.
بدیهی است اگر بانکی به اندازه پول واقعی دریافتی از مشتریان خود اقدام به انتشار پول الکترونیکی کند و از محل منابع حاصل از تبدیل پول واقعی به پول الکترونیکی وام ندهد می‌تواند همه تقاضای مشتریان خود برای اسکناس و مسکوک را پاسخ دهد.
در این حالت ورشکستگی بانک‌ها غیر متحمل خواهد بود اما از آنجا که همانند شیوه‌های مرسوم بانکداری، بانک‌ها فراتر از سپرده‌های پول نقد خودشان به اعطای وام به صورت پول الکترونیکی، خواهند پرداخت، اگر مشتریان بانک همگی به طور همزمان برای تبدیل موجودی پول الکترونیکی خود مراجعه کنند، بانک توانایی پاسخگویی به مشتریان را نداشته و در نتیجه ورشکسته خواهد شد که این امر می‌تواند به بروز بحران در بازارهای مالی منجر شود.

کلاهبرداری خروج از ارز رمزنگاری شده چیست؟

نکات کلیدی در مورد کلاهبرداری خروج از ارز رمزنگاری

ردیابی این کلاهبرداران به دلیل فعالیتهای غیرمتمرکز ، ناشناس و بدون تنظیم سیستم ارز مجازی دشوار است.