ارز فیات (FIAT)

مقایسه ارز فیات با ارز دیجیتال

مقایسه ارز فیات با ارز دیجیتال، ما در این مقاله قصد داریم که ارز فیات رو براتون معرفی کنیم و تفاوتش رو با ارزهای دیجیتال براتون توضیح بدیم. قطعا آشنایی کامل با ارز فیات و تفاوتش با ارزهای دیجیتال میتونه اطلاعات ارزشمندی رو در مورد سیستم های مالی در بازارهای سنتی و دیجیتال براتون ارائه بده. اگه دوست دارین اطلاعات کاملی در این مورد کسب کنید و همچنین مزیت و معایب هرکدوم رو بدونید با ما در این مقاله همراه باشین.

ارز فیات و ارز دیجیتال، هرکدوم علاوه بر این که مزیت های خاص خودش رو دارن دارای معایبی هم هستن. بعد از این که این دو نوع ارز رو به طور کامل برای شما معرفی کردیم، مزایا و معایب هرکدوم رو هم براتون توضیح میدیم. دونستن تفاوت ها و نقاط ضعف و قوت هر ارز میتونه به شما در تحلیل بنیادی و ارزش گذاری انواع ارز در بازارهای مالی کمک خیلی زیادی بکنه.

ارز فیات چیست؟

پول یا ارز فیات همون واحد پولی هست که توسط دولت تولید و چاپ میشه. در واقع همون پولی که ما توی زندگی روزمره ازش استفاده میکنیم همون ارز فیات هست. این ارز برخلاف گذشته اعتبارش رو از طریق پشتوانه طلا و یا محصولات با ارزشی مثل نفت بدست نیاورده، در واقع این ارز هیچگونه ارزش فیزیکی خاصی نداره. چیزی که باعث ارزشمندی این نوع ارز شده پشتوانه و اعتبار دولتی این نوع ارزها هست.

تاریخچه کلی پیدایش ارز برمیگرده به قرن یازدهم که برای اولین بار توسط حکومت چین اقدام به چاپ پول های کاغذی شد، که تاجرها از این طریق بتونن کالای خودشون رو راحت تر معامله بکنن. در اوایل قرن هیجدهم اکثر کشورها دارای ارز رایج خودشون شدن و پولی رو که چاپ میکردن از طریق طلا و یا محصولات با ارزشی مثل نفت بهش اعتبار میدادن. در اوایل قرن بیستم استفاده از ارز با پشتوانه اعتبار خودشو از دست داد. ارز فیات (پول بدون پشتوانه) این طوری به وجود اومد و به قدری رایج شد که داشتن پشتوانه دولتی به تنهایی کافی بود تا پول کشورها در بین مردم اعتبار پیدا کنه و دیگه مثل گذشته به طلا وابسته نباشه. در این قسمت پیشنهاد میکنیم مقاله ای که با عنوان اصطلاحات رایج در بازار ارزهای دیجیتال در سایت صرافی اینانس هست رو هم مطالعه کنین.

مزیت های استفاده از ارز فیات

از جمله مزایایی که درمورد ارز فیات میتونیم بهش اشاره کنیم عبارتند از: کمیاب نشدن، کم هزینه بودن، انعطاف پذیری، کاربرد بین المللی و ذخیره آسان که در زیر هر کدوم واز موارد رو به صورت جدا خدمت شما عزیزان توضیح خواهیم داد.

• عدم کمیابی

برعکس ارزهای دارای پشتوانه که ممکن بود پشتوانه خودشون رو از دست بدن و در جامعه کمیاب بشن پول فیات همیشه ارزشش رو حفظ میکنه و هیچوقت کمیاب نمیشه چون که دولت هر قدر که بخواد میتونه ارز فیات (FIAT) این نوع پول رو چاپ کنه.

• کم هزینه بودن

ارز فیات نسبت به پول های دارای پشتوانه و همچنین پول های کالایی هزینه تولید پایین تری داره و برای دولت ها بصرفه هست.

• انعطاف پذیری

هر موقع که دولت به منابع مالی احتیاج پیدا کنه و یا دچار بحران بشه میتونه با اجرای سیاست های پولی و مالی با انعطاف خیلی بالایی ارزش پول فیاتش رو کنترل کنه.

• کاربرد بین المللی

با توجه به این که دولت ها پول رایج همدیگرو به رسمیت میشناسن سعی میکنن برای سرعت بخشیدن و آسون کردن معاملاتشون از ارز فیات استفاده کنن. در واقع استفاده از این ارز توی معاملات بین المللی رایج ترین شیوه مبادله کشورها با هم دیگه هست.

مشکلات استفاده از ارز فیات

ایجاد تورم بالا و پیشینه بد پول فیات از جمله معایب این ارز هستن که میتونیم بهش اشاره کنیم.

• ایجاد تورم

چاپ پول همیشه باعث افزایش نقدینگی و حجم پول میشه، این افزایش همیشه جزء جدا ناپذیر ارزهای فیات هست که باعث بالا رفتن تورم توی یک جامعه میشه.

• پیشینه بد

گاهی متکی بودن بیش از حد به ارزهای فیات باعث مشکلات و بحران های اقتصادی مختلفی برای کشورها میشه، مثل بحران مالی مالزی و ورشکستگی دولت زیمباوه. به همین خاطر در کنار مزایایی که پول فیات داره این مشکل عمده باعث شده این ارز پیشیینه بدی داشته باشه.

ارز دیجیتال چیست؟

رمز ارز یا ارز دیجیتال یک ارز مجازی هستش که از تکنولوژی بلاکچین و رمزنگاری توی طراحی و ساختش استفاده شده. در واقع نوعی پول دیجیتاله که به خاطر امنیت بالاش از طریق عرضه و تقاضایی که برای معامله این پول به صورت مجازی شکل گرفته دارای ارزش شده.

همه رمز ارزها به صورت نامتمرکز هستن و برعکس ارزهای فیات به هیچ دولت و کشوری وابسته نیستن. هر نوع پول الکتریکی که در فضای الکترونیک مبادله میشه و تحت نظر بانک مرکزی نیست در این دسته طبقه بندی میشه.

ارزهای دیجیتال به علت نوظهور بودن باعث شکل گیری بازارهای مالی جدیدی شدن که در این بازارها به صورت های مختلفی معامله میشن. این ارزها به دلیل خاصیت نوسانی بالایی که دارن برای معامله گران حرفه ای سودهای بالا و قابل توجهی رو به همراه آوردن.

ارزهای دیجیتال چه مزیت هایی دارند؟

این ارزهای نو ظهور مزیت های قابل توجهی رو دارن که در ادامه به مزایا و معایب ارز های دیجیتال عبارتند از:

• ارزش سرمایه گذاری

برخلاف ارزهای فیات که با گذشت زمان ارزش خودشون رو از دست میدن، ارزهای دیجیتال با گذشت زمان ارزششون بیشتر میشه و قیمتشون توی بلند مدت افزایش پیدا میکنه.

• سرعت معامله بالا

برخلاف پول فیزیکی با ارز دیجیتال شما فقط با یک کلیک میتونید با سرعت بالایی دارایی و ارزش و معامله کنید و از این معاملات کسب درامد کنید.

• مستقل بودن

رمزارزهای دیجیتال به علت این که به هیچ دولت یا کشوری وابسته نیستن تونستن یک بازار معاملاتی کاملا مستقل ارز فیات (FIAT) ایجاد کنن که هیچ سازمان یادولتی به تنهایی نتونه روش تاثیری بزاره.

معایب ارزهای دیجیتال

از جمله معایبی که ارزهای دیجیتال دارن میتونیم به موارد مهم زیر اشاره کنیم که عبارتد از:

• ریسک بالا

رمز ارزها به خاطر نوسان بالایی که دارن ارزششون در لحظه و با سرعت بالایی تغییر میکنه به طوری که اگه بدون آگاهی اقدام به خرید اون ها بکنید ممکنه که ضررهای جبران ناپذیری رو متحمل بشین.

• کلاهبرداری

با توجه به این سیستم بلاکچین بسیار امنه به طبع اون ارزهای دیجیتال هم امنیت بالاییی دارن. اما پیش میاد که در فضای مجازی اگر نا آگاهنه و بدون رعایت کردن اصول امنیتی لازم اقدام به خرید رمز ارز کنید ممکنه که مورد سو استفاده قرار بگیرید و دارایی خودتون رو از دست بدین.

مقایسه ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال

• حمایت قانونی

همون طور که براتون توضیح دادیم ارزهای فیات توسط دولت تولید و چاپ میشن. به همین دلیل همیشه ارز های فیات مورد حمایت دولت و بانک های مرکزی هستن در صورتی که ارزهای دیجیتال به دلیل ساختار مستقلی که دارن هیچگونه حمایتی از طرف هیچ دولتی دریافت نمیکنن.

• شکل فیزیکی

پول های فیات ماهیت فیزیکی دارن و به شکل اسکناس و مسکوکات در دسترس هستن. اما رمز ارزهایی مثل بیتکوین فقط از طریق دیجیتال در دسترس هستند. ارزهای دیجیتال ظاهر فیزیکی خاصی ندارن که باث میشه چالش هایی رو که جنبه های فیزیکی پول ها ایجاد میکنن نداشته باشن.

• حفظ ارزش

با گذشت زمان به علت افزایش تورم ارزهای فیات ارزششون رو از دست میدن، در حالی ارز های دیجیتال دقیقا برعکس عمل میکنن و این خاصیتشون باعث میشه ارزش سرمایه گذاری پیدا کنن.

• نوع ذخیره سازی

ارزهای دیجیتال اکثرا توی کیف پول های الکترونیکی ذخیره میشن. همچنین از طریق سخت افزاری توسط کیف پول های خاصی که به شکل هارد دیسک هستن هم قابلیت ذخیره شدن دارن. اما نوع ذخیره سازی و پس انداز ارزهای فیات به شکلی کاملا متفاوت هست. پول های فیات یا به صورت فیزیکی و یا توی حساب بانکی قابلیت ذخیره شدن دارن.

• روش تبادل

رمز ارزها فقط به صورت دیجیتال قابلیت معامله دارن در حالی فیات ها هم به صورت فیزیکی و هم به صورت دیجیتال از طریق سیستم ها پرداخت الکترونیکی معامله میشن.

ارزهای دیجیتال باعث شکل گیری بازارهای جدیدی شدن که فرصت های بیشماری واسه کسب سود و افزایش سرمایه در اون ها وجود داره. با توجه به این که رمزارزها در مرحله ابتدایی شکل گیری خودشون قرار دارن، هنوز نمیشه پیشبینی قطعی در موردشون کرد. ولی چیزی که قطعی هست اینه که این رمزارزها انقلاب دیجیتال بزرگی توی کسبو کارهای آنلاین ایجاد کردن که از این جمله میتونیم به صنعت ان اف تی ها اشاره کنیم.

باتوجه به اطلاعاتی که در مقاله مقایسه ارز فیات با ارز دیجیتال خدمت شما عزیزان ارائه کردیم امیدواریم که بتونید تفاوت، مزایا و معایب ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال رو بدونید و از این اطلاعات در تحلیل و شناسایی بازارهای مالی مناسب استفاده کنید.

#از_تسنیم_بپرسید: چرا دولت برای کمک به مردم پول چاپ نمی‌کند؟

خبرگزاری تسنیم-فاطمه محمدی:‌ یکی از سوالات جالبی که بعضاً در اذهان وجود دارد این است که چرا دولت برای کسری بودجه و یا افزایش حقوق کارمندان و یا کمک به جامعه، پول بیشتری چاپ نکرده و در اختیار آنها قرار نمی‌دهد تا بتوانند قدرت خریدشان را افزایش دهند. مثلاً دولت می‌تواند با دو برابر کردن چاپ پول، حقوق کارمندانش را هم حداقل دو برابر پرداخت کند. اما آیا این مسئله به همین سادگی‌است که بعضاً تصور می‌کنیم؟

اسکناس‌ها و پولهایی که امروزه در اختیار مردم قرار دارد به پول فیات(Fiat Currency) یا پول اعتباری معروفند و در واقع خودشان فی‌نفسه ارزشی بالاتر از یک قطعه کاغذ دارای نقش و نگار و نوشته که یک سری اقدامات امنیتی هم برای جلوگیری از جعل آن صورت گرفته، ندارند. اما اعتبارشان گهگاه به صورت نجومی با ارزش فی‌نفسه‌شان تفاوت می‌کند. گفته می‌شود این نوع پول برای اولین بار در سال 1000 میلیاردی توسط چینی‌ها اختراع و به کار گرفته شده است و تا پیش از این نوع دیگری از مبادلات و تجارت و دادوستد، به روشهایی مانند کالا به کالا یا مبادله با طلا و نقره و برخی فلزهای ارزشمند دیگر صرفاً انجام می‌شده است.

• برای اینکه #از_تسنیم_بپرسید این متن را بخوانید

پولها و اسکناس‌های امروزی در واقع اعتبارشان را از دولت، آنهم بر اساس یک سری معادلات و فرمولها می‌گیرند. و بانک مرکزی در کشورها مسئول چاپ و تنظیم میزان اسکناس موجود در بازار است.

اما چرا معمولاً حکومت‌ها در انتشار پول احتیاط می‌کنند. پاسخ این است تجربه صدها سال حکمرانی نشان داده است که هر چند چاپ پول در نگاه اول می‌تواند نیازهای مالی آحاد اقتصادی را مرتفع کرده و آنها را راضی نگه‌ دارد؛ لیکن این امر از طریق تخریب قدرت خرید پول, نوعی مالیات تورمی بر آنها تحمیل کرده و در بلندمدت نه تنها کمکی به آنها نخواهد کرد, بلکه از طریق تخریب شرایط کسب و کار و به تبع آن کاهش درآمد, وضعیت آنها را بیش از پیش تضعیف خواهد کرد.

به منظور درک بهتر این موضوع باید از مفهوم عرضه و تقاضای اقتصاد کمک گرفت. تزریق پول به معنی افزایش تقاضای اقتصاد است که باید متناظراً از سوی عرضه کالاها و خدمات پشتیبانی شود. مشکل اینجاست که مکانیزم شکل‌گیری عرضه و تقاضا ماهیتاً‌ متفاوت بوده و به لحاظ زمانی با یکدیگر متقارن نیست. بدین ترتیب که حکومت‌ها به راحتی می‌توانند از طریق چاپ پول بخش تقاضای اقتصاد را تقویت کنند, این در حالی است که به دلایل مختلف تقویت عرضه اقتصاد نیازمند تغییر در میزان و کیفیت عوامل تولید است که عمدتاً در یک بازه زمانی بلندمدت‌تری رخ میدهد. چه بسا اینکه تغییر در بخش عرضه اقتصاد نیازمند اجرای برخی اصلاحات ساختاری نظیر تغییر قوانین و مقررات بالادستی, تقویت فضای کسب و کار, تغییر قانونی نیروی کار, بهبود تکنولوژی, بهبود بهره‌وری و . بوده و بدون انجام اصلاحات مزبور, حتی در دوره‌های زمانی بلندمدت‌ نیز امکان تقویت عرضه وجود ندارد. در این شرایط, بدیهی است که تقویت بخش تقاضا بدون توجه به الزامات آن در بخش عرضه اقتصاد صرفا به کاهش ارزش پول ملی و افزایش نرخ تورم خواهد انجامید.

حال تصور کنید که رفتار دولت در چاپ بی‌رویه پول به یک رویه عادی و مرسوم در سطح کلان اقتصاد تبدیل شود. پرواضح است که این امر امکان برنامه‌ریزی برای آینده توسط تمامی فعالین اقتصادی را تخریب کرده و ریسک‌های موجود پیش‌روی آحاد اقتصادی را به شدت افزایش می‌دهد. بنابراین، مهمترین وظیفه دولتها، چاپ مقدار مشخصی از پول است که نیازهای ارز فیات (FIAT) معاملاتی فعالین اقتصادی را برآورده کند. اگر دولت از رشد پول به عنوان عامل تولید و یا منبع درآمدی برای رفع و رجوع مشکلات در کوتاه‌مدت استفاده کند، آنگاه تورم به پدیده‌ی همیشگی در اقتصاد تبدیل شده و متعاقباً فعالیت‌های اقتصادی با نااطمینانی‌های گسترده‌ای نسبت به آینده اقتصاد همراه خواهد شد. گواه این ادعا را می‌توان در تجربه کشور ونزوئلا مشاهده کرد. تزریق بی‌رویه پول با هدف ارائه و تداوم برنامه‌های رفاهی موجب شد که نرخ تورم سالانه این کشور به 652٫7 درصد در سال 2017 بالغ گردد. صندوق بین‌المللی پول نرخ تورم کشور ونزوئلا در سال 2018 را حدود 2349٫3 درصد برآورد کرده است.

* یک مثال

فرض کنید در کشوری هر سال کالاهایی به ارزش 10 میلیارد تومان تولید شود، مثلا یک میلیون کتاب 10 هزار تومانی در سال، تولید این کشور باشد. حالا فرض کنید دولت حجم پول در گردش را دو برابر کند. در این صورت، ما هنوز همان یک میلیون کتاب را داریم، در حالی که مردم مقدار پول اضافه‌تری دارند. اصطلاحا در این وضعیت، گفته می‌شود میزان تقاضا برای کالاها، از میزان عرضه آنها بیشتر می‌شود؛ چراکه مردم پول بیشتری برای خرید دارند، ولی مقدار کالاها همان قدر مانده است. این افزایش تقاضا، باعث می‌شود که به قیمت‌ها در جهت افزایش، فشار وارد شود، مثلا در همان مثال ساده، وقتی عرضه یا حجم پول دو برابر شود، ما همان یک میلیون کتاب را خواهیم داشت که به قیمت 20 هزار تومان فروخته می‌شود. در این حالت اندازه اقتصاد به جای یک میلیارد تومان، دو میلیارد تومان خواهد شد و از نظر «اسمی» دو برابر می‌شود، اما از نظر حقیقی، چیزی به اقتصاد اضافه نشده است و مقدار تولید کالاها بدون تغییر می‌ماند؛ بنابراین با اینکه ارزش تولید و حجم اقتصاد بالا رفته، چیزی بهتر نشده است؛ چراکه همه قیمت‌ها به همان نسبت بالا رفته و تغییر کرده است.

* فرمول کمبریج

یک رابطه بسیار قدیمی و به همان اندازه معتبر در اقتصاد، فرمولی است که حجم پول، سرعت گردش پول، تولید اقتصادی و سطح قیمت‌ها را به هم مربوط می‌کند. این رابطه چند شکل مختلف و معادل با هم دارد که تحت عنوان فرمول کمبریج، رابطه مقداری یا معادله فیشر از آنها یاد می‌شود. این رابطه به یک معادله منتهی می‌شود که در یک طرف آن مجموع رشد نقدینگی و رشد سرعت گردش پول و در سمت دیگر آن مجموع رشد اقتصادی و تورم است. حال اگر سرعت گردش پول را ثابت در نظر بگیریم (یعنی فرض کنیم رشد سرعت گردش پول صفر است)، نتیجه این نظریه این می‌شود که رشد حجم پول، برابر با جمع رشد اقتصادی و تورم می‌شود؛ بنابراین مطابق با این رابطه و با رعایت کردن فرض‌های آن، اگر دولت و بانک مرکزی تصمیم بگیرند که حجم پول را ناگهان 15 درصد افزایش دهند، در صورتی که رشد اقتصادی ثابت بماند، این تغییر فقط به 15 درصد افزایش نرخ تورم منتهی می‌شود.

تفاوت رمزارز و پول فیات در چیست؟

ظهور رمزارزها، بحثی را در خصوص آینده پول فیات، مانند دلار آمریکا که توسط دولت پشتیبانی می‌شود، آغاز کرده است. اگرچه رمزارزها اخیرا مورد استقبال گسترده قرار گرفته، اما هنوز در موقعیتی نیست که جایگزین پول فیات شود و این ارز همچنان وسیله ترجیحی مبادله در سراسر جهان به شمار می‌رود. بیشتر مردم با توجه به ماهیت نوسانی بودن رمزارز، آن را به عنوان راهی برای سریع‌تر ثروتمند شدن می‌پندارند. بنابراین، برای درک تفاوت رمزارز و پول فیات، باید در مورد عملکرد آنها آگاه شویم.

رمزارز چیست؟

رمزارز نوع جدیدی از مبادله است که تنها یک دهه قدمت دارد. این شکل الکترونیکی رمزنگاری، جعل کردن آن را غیرممکن می‌کند. مانند پول فیات، می‌توان از آن برای خرید کالا و پرداخت خدمات استفاده کرد. تمام رمزارزها برای همه قابل دسترسی است و به هیچ مرجع مرکزی نیازی نیست. بر اساس CoinMarketCap.com، یک وب‌سایت تحقیقاتی بازار، امروزه بیش از ۱۰هزار رمزارز در گردش است.

تفاوت رمزارز و پول فیات چیست؟

رمزارز برخلاف پول فیات توسط مقامات مرکزی تنظیم، و توسط دولت‌ها پشتیبانی نمی‌شود. این امر باعث می‌شود که ارز مجازی نسبت به پول واقعی (پول نقد یا پول واقعی در حساب‌های بانکی) اعتبار کمتری داشته باشد. همچنین رمزارز نسبت به پول فیات نوسانات بیشتری دارد. این نوسانات در درجه اول ناشی از ماهیت پرمخاطره آن در داد و ستد بوده و سرمایه‌گذاران با تکیه بر سود، بر ایجاد ثروت در کوتاه‌ترین زمان ممکن تمرکز می‌کنند.
سکه‌های کریپتو مانند یک بانک، نیازی به واسطه برای تایید معامله ندارند. تراکنش‌های رمزارزها با استفاده از فناوری بلاک‌چین تایید می‌شوند و از این رو تمام فعالیت‌های تجاری به طور دائم ثبت شده و امنیت هر صرافی را افزایش می‌دهند.

شباهت رمزارز و پول فیات چیست؟

ارزش هر دوی این ارزها، از استقبال گسترده در سراسر جهان نشات می‌گیرد. پذیرش بیشتر به معنای اعتبار بیشتر است. همچنین آنها قابل تقسیم شدن هستند؛ به عنوان مثال، یک دلار را می‌توان به صد سنت و بیت‌کوین را به ۰.۰۰۰۰۰۰۰۱بیت‌کوین تقسیم کرد. از رمزارزها، مانند پول فیات می‌توان برای پرداخت خدمات یا خرید کالاها استفاده کرد. همچنین می‌توان آنها را برای هدیه دادن یا پس‌انداز کردن مورد استفاده قرار داد.

ارز فیات چیست + بررسی تفاوت ارز دیجیتال و فیات

آیا میدانید ارز دیجیتال فیات چیست و چطور میتوان از آن برای خرید ارزهای دیجیتال دیگر استفاده کرد؟ منشا پیدایش پول فیات به قرنهای پیش در کشور چین برمی گردد در ابتدا این پول به ابریشم، طلا یا نقره قابل تبدیل بود اما در نهایت این سیستم ارزی در قرن ۱۳ راه اندازی شد؛ در قرن ۱۷ پول فیات در قاره اروپا و کشورهای اسپانیا، هلند و سوئد نیز مورد استفاده قرار گرفت که البته سیستم ارز فیات در سوئد با شکست مواجه شد و دولت آن را با استاندارد نقره جایگزین کرد و در قرن های بعدی فرانسه نو و مستعمرات سیزده گانه در آمریکای شمالی نیز از این سیستم استفاده کردند و بعدها دولت فدرال ایالات متحده نیز از آن بهره برد، در قرن ۲۰ میلادی دولت آمریکا بار دیگر به سیستم پول کالایی تغییر جهت داد و از سال ۱۹۳۳ مبادله پول های کاغذی را با طلا متوقف ساخت و در سال ۱۹۷۲ به دستور رئیس جمهور وقت نیکسون، ایالات متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و افول سیستم پولی با پشتوانه را با استفاده از پول فیات در جهان رقم زد.

ارز فیات چیست ؟

در پاسخ به این سوال که ارز فیات چیست می توان گفت که به واحد پولی گفته می شود که دولتها آن را منتشر می کنند اما پشتوانه فیزیکی ندارد و ارزش این پول به جای اینکه وابسته به ارزش ذاتی دارایی های دیگر به عنوان پشتوانه باشد فقط میزان عرضه و تقاضا ارزش این پول را تعیین می کند، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادر کننده اش می گیرد و برخلاف پول کالایی، یک کالای فیزیکی ارزش آن را تعیین نمی کند. معنی واژه لاتین فیات است، در حال حاضر، کشورهای زیادی از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه گذاری و سپرده گذاری استفاده می کنند و این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است ارز فیات مزایا و معایبی دارد که عبارتند از:

کمیابی : این پول از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی تاثیر نمی پذیرد.

هزینه : از نظر اقتصادی خلق پول فیات نسبت به پول کالایی به صرفه تر است.

واکنش پذیری : این پول قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می دهد که در مقابله با بحرانهای اقتصادی انعطاف پذیری بیشتر و بهتری داشته باشند.

مبادلات بین المللی :ارز فیات (FIAT) کشورهای زیادی در سرتاسر جهان از ارزهای فیات استفاده می کنند و همین موضوع باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول جهت مبادلات تجاری شده است.

راحتی : پول فیات برخلاف طلا به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری و محافظت باشند نیازی ندارد.

نبود ارزش ذاتی : ارزهای فیات ارزش ذاتی ندارند و به خاطر همین مسئله به دولت ها امکان خلق پول از هیچ چیز را می دهد و می تواند منجر به ابرتورم و یا سقوط سیستم اقتصادی یک کشور شود.

سابقه تاریک : آنچه که نمونه های تاریخی نشان می دهد اینست که پیاده سازی سیستم ارزی فیات اصولا به سقوط نظام های مالی پایان گرفته است که نشان دهنده خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

انواع ارز فیات

ارزهای فیات واحد پول کشورهای مختلف هستند که با همدیگر فرقهایی دارند مثلا دلار آمریکا، پوند انگلیس، یورو، فرانک سوئیس و …

تفاوت ارز دیجیتال و فیات چیست؟

تنها مشابهت بین این دو ارز نداشتن پشتوانه فیزیکی آنهاست ولی ارز فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شوند ولی ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکز دارند، تفاوت دیگر این دو سیستم پولی، چگونگی ایجاد پول های جدید در هر یک از آنهاست به طور مثال بیت کوین به عنوان ارز دیجیتال برتر در مقایسه با پول های فیات که در کنترل بانک هاست و بدون هیچ پایه و اساسی ایجاد می شود عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.

در صورتی که تمایل دارید در ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین ، اتریوم و … سرمایه گذاری امن کنید و از امتیاز ۱۰ درصد تخفیف کارمزد در معاملات رمزارزها بهره مند شوید، میتوانید از طریق لینک زیر اقدام به ثبت نام نمایید؛

یکی دیگز از تفاوت ها اینست که ارزهای دیجیتال هیچگونه وجود فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمی شوند و همچنین تراکنشها در ارزهای دیجیتال برگشت ناپذیر است ولی در ارزهای فیات اینگونه نیست، بازار ارزهای دیجیتال در مقابل بازارهای سنتی بسیار کوچکتر و پرنوسانتر است و این موضوع یکی از دلایلی است که مانع از پذیرش گسترده و فراگیر شدن این ارزها در عرصه بین المللی شده است.

تفاوت های این دو نوع ارز

یکی از موضوعات مهمی که هر معامله گر و یا سرمایه گذار ارزهای دیجیتال لازم است که از آن مطلع و آگاه باشد تفاوت های این دو ارز است از جمله ارز فیات مهم می توان به دلار آمریکا، یورو و پوند انگلیس اشاره کرد، اکثر ارزهای کاغذی مدرن مانند دلار آمریکا ارزهای فیات هستند پول فیات به بانکهای مرکزی امکان کنترل بیشتری بر اقتصاد را می دهد زیرا که می شود میزان چاپ پول را کنترل کنند ولی یکی از مشکلات پول فیات خاصیت تورم زایی آن است و ارزش پول فیات فقط وابسته به ارزشی است که دولت خلق می کند.

ارز دیجیتال توسط هیچ نهاد دولتی و مرکزی مدیریت نمی شود و این ویژگی جزء بنیادی ترین شکل این پولهاست و به تعبیر دیگر هیچ نهاد دولتی مالک ارز دیجیتال نیست و ارزش قیمتی ارزهای دیجیتال تحت تاثیر تصمیمات دولتی قرار نمی گیرد و فقط تابع نیروهای خام بازار در شکل عرضه و تقاضاست، تراکنش رمزارزها از طریق شبکه جهانی از کامپیوترها که نامیده می شود انجام می گیرد و برخلاف پول فیات، رمزارزها هیچگونه وجود فیزیکی نداشته و یک نمونه کاملا مجازی از ارز می باشند بنابراین نتیجه می گیریم که کنترل این نوع پول در حوزه اختیارات دولتها نبوده و فقط توسط صاحبان آنها اداراه می شوند.

ارزهای فیات غیر قابل دستبرد و سرقت هستند: رمزارزها بر اساس یک تکنولوژی به نام بلاک چین به وجود آمده اند و اطلاعات ذخیره شده به دلیل بلک چین غیر قابل تغییر هستند اما ارزهای فیات با شرایط مختلف می توانند مورد دستبرد و تغییر قرار بگیرند، سطوح بالای حریم خصوصی و امنیت شخصی برخلاف پول فیات که استفاده از آن حتماٌ ثبت نام کردن و تاٌیید از طریق هویت دولتی می باشد رمزارزها هیچگونه نیازی به این نوع ثبت نام ها ندارند.

معاملات در ارزهای دیجیتال برخلاف ارزهای فیات با دو رمز امکانپذیر است یکی کلید خصوصی و دیگری کلید عمومی، در ارزهای دیجیتال تراکنش ها شفاف و قابل پیگیری هستند و برخلاف رمزارزها، پیگیری ارز فیات به هیچ عنوان شفاف نبوده و نهادهای دولتی و موسسات مالی می توانند تمام نشانه های آن ارز را تغییر داده یا از بین ببرند.

نوسانات بسیار زیاد قیمت ارزهای دیجیتال بی ثبات بوده.

شباهت های این دو ارز

هر دوی این ارزها ارزششان را از استقبال عمومی و گسترده در سراسر جهان به دست می آورند و پذیرش بیشتر به معنای اعتبار بیشتر هر دو ارز است، هر دو قابل تقسیم شدن هستند به عنوان مثال یک دلار را می توان به صد سنت و هر بیت کوین را به ۰۰۰۰۰۰۰۱ درصد بیت کوین تقسیم کرد؛ از هر دو می توان برای پرداخت، خدمات یا خرید کالا استفاده کرد، از هر دوی آنها می توان برای پس انداز یا هدیه استفاده کرد.

فیات در بایننس به چه معناست؟

فیات در بایننس یعنی قابلیت تبدذیل ارزهای دیجیتال به پول فیات، مثلا تبدیل بیت کوین به دلار آمریکا در صرافی بایننس، چیزی به نام ارز دیجیتال فیات نداریم ارزهای دیجیتال شکل جدیدی از پول هستند و همانطور که گفته شد تفاوتهای زیادی با پول فیات دارند اما این دو را می شود به هم تبدیل کرد یعنی در صرافی ها و بروکرهای بزرگ مثل بایننس، ولی به همین ویژگی بعضی ها اصطلاحا فیات ارز دیجیتال می گویند.

امروزه که تمایل به انجام معاملات سریع و مطمئن بدون نیاز به احراز هویت بسیار افزایش پیدا کرده دیگر ارزهای فیات، کارتهای اعتباری، پرداخت موبایلی، پاسخگوی این نیازها نیستند و به همین خاطر یک مفهوم پولی جدید به نام ارز رمزنگاری شده در حال ارائه زمینه ای با سرعت خیره کننده برای انجام چنین معاملاتی هستند و با در نظر گرفتن این نیازها، آینده از آن اشکال جدید پول خواهد بود و امروزه ارز دیجیتال جدیدترین و پیشروترین نوع پول در پوشش این نیازها و احتیاجات است بنابراین پیش بینی می شود در آینده ای نزدیک، استفاده از ارزهای فیات نیز از رونق بیفتد.

نتیجه گیری و کلام پایانی

در ابتدا سوال این بود که ارز فیات چیست و در طول مقاله متوجه شدیم که ارز فیات یکی از مهمترین مفاهیم در حوزه بانکداری است و این عبارت امروزه به پولهای مرسوم کاغذی در کشورهای مختلف گفته می شود و به وجود آمدن این مفهوم، در واقع انقلابی در عرصه تجارت و خرید و فروش کالا بوده استف اگر تاریخچه پول و انواع آن را در تاریخ مطالعه کنید متوجه خواهید شد که انسان همواره به دنبال بهبود ابزاری برای تسهیل مبادلات تجاری، خدماتی و کالایی خود بوده است.

آینده هیچیک از سیستم های ارزی از قاطعیت لازم برخوردار نیست، با وجودی که ارزهای دیجیتال راه زیادی برای پیمودن و مواجه شدن با موانع مختلف در پیش رو دارند تاریخ ارزهای فیات نشان دهنده آسیب پذیر بودن آنهاست و این یکی از دلایل برخی از مردم به سوی ارز دیجیتال و استفاده از آن در تراکنش های مالی است، بیت کوین می تواند به عنوان یک شبکه اقتصادی جایگزین ارزهای فیات در تراکنش های مالی آینده باشد.

همان طور که در ابتدای مطلب قول داده بودیم، در این مطلب به این پرداختیم که ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال عادی دارد.

همچنین اگر دوست دارید همه چیز درباره ارزهای دیجیتال را یاد بگیرید، توصیه می کنم حتما این مقاله را بخوانید.

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال در این مقاله سوال‌های زیادی را پاسخ خواهد داد . تغییر سیستم های مالی دنیا در گذر زمان و ظهور ارزهای دیجیتال ، چالش های جدیدی در برابر علاقه مندان به دنیای سنتی و مدرنیسم قرار داده است .

پول فیات

پول فیات نوعی از ارز است که توسط دولت ها صادر و توسط مقامات پولی و بانکی آن کشور مثل بانک مرکزی تنظیم ، چاپ و یا ضرب می گردد . ارز فیات همان پولی است که مردم به صورت روزمره از آن استفاده می کنند .

ارزش پول فیات به دلیل اینکه مانند گذشته پشتوانه ای مانند طلا یا نقره ندارد ، دولتی است که آنرا صادر کرده است . همچنین ارزش آن به باور ، اعتبار ، پذیرش در استفاده در تراکنش های دو طرف ، حمایت دولت و …. است . ارزش پول فیات از ارتباط بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت نیز حاصل می گردد .

بیشتر ارزهای کاغذی دنیا مانند : دلار آمریکا ، یورو در اروپا و دیگر ارزهای مهم پول فیات هستند .

ارز فیات می تواند به صورت کاغذی و اسکناس ، به صورت الکترونیکی ، پی پال ، کارت های اعتباری و … باشد .

فیات یک لغت لاتین و به معنی حکم ” باید بشود ” ، ” بگذار بشود ” است .

تاریخچه ارز فیات

در کشور چین حدود قرن یازدهم میلادی و در زمان سیچوآن ، برای اولین بار ، به جهت خرید ابریشم ، نقره و طلا ، تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفته شد .

همچنین پس از آن در حوالی قرن سیزدهم و در زمان یکی از نوادگان چنگیز به نام کوبلای خان بود که ارز فیات در سرزمین های تحت سلطه وی شروع به کار کرد . هرچند برخی مورخان معتقند هزینه بالای راه اندازی این سیستم و تورم ناشی از آن باعث سقوط سلطنت کوبلای خان شد .

در قرن هفدهم نیز اروپائیان به این امر روی آوردند . کشورهایی مانند اسپانیا ، هلند و سوئد از ارز فیات استفاده می کردند . عدم موفقیت سوئد در این امر باعث شد درنهایت سیستم مالی این کشور به استاندارد نقره روی گردان شود .

در قرن های 18 و 19 فرانسه و تمام مستعمرات آن و کشورهای آمریکای شمالی به تدریج شروع به استفاده از این سیستم پولی نمودند .

مدتی بعد و در قرن بیستم ، تا سال 1933 ایالات متحده آمریکا مجدد به سمت پول کالایی رفتند . در این سال دولت مبادله پول های کاغذی را با سایر کالاها و طلا متوقف کرد . و نهایتا در سال 1971 رئیس جمهور ایالات متحده “ریچارد نیکسون” پول فیات را رسما جایگزین استاندارد طلا نمود . پس از این تصمیم بود که استاندارد طلا در تمام کشورهای دنیا متوقف شد و ارز فیات جایگزین سیستم پولی سنتی گذشته گردید .

مزایای استفاده از ارز فیات

معایب استفاده از ارز فیات

ارز دیجیتال ، رمز ارز

رمزارز یا ارز دیجیتال : (Cryptocurrency) یکی از مدل های ارز مجازی است که از تکنولژی رمزنگاری در ساخت و طراحی آن استفاده شده و معمولاً به صورت نامتمرکز اداره می‌شود.

رمزارز (یا رمزپول، یا ارز رمزپایه) نوعی پول دیجیتال است . در آن تولید تأیید اصالت تراکنش ها با استفاده از الگوریتم‌های رمزگذاری کنترل می گردد . و معمولاً به‌ صورت نامتمرکز (بدون وابستگی به یک بانک مرکزی) به انجام کار می پردازند . با توجه به تعریف های زیادی که در مورد رمزارزها به وجود آمده این عبارت از نظر حقوقی دقت کافی ندارد .

به دلیل کنترل نامتمرکز ، رمزارزها معمولا مقابل سیستم بانکداری قرار می گیرند . این نامتمرکز بودن در رمزارزها از طریق تکنولژی بلاک چین امکان پذیر شده که خود آن نوعی از دفتر کل توزیع شده است .

اولین کریپتوکارنسی نامتمرکز بیت کوین نام دارد که در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد و عرضه گردید .

تعریف رمزارز در واژه نامه ارز فیات (FIAT) مریم وبستر :

«هرگونه ارزی که تنها به صورت دیجیتالی وجود دارد . معمولاً صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارد . اما از سامانه توزیع شده برای ذخیره تراکنش‌ها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده می‌کند و برای ممانعت از جعل و تراکنش‌های متقلبانه بر رمزنگاری تکیه دارد»

تعریف رمزارز در واژه نامه آکسفورد :

هر گونه سامانه پول الکترونیکی که برای خرید و فروش آنلاین استفاده می‌شود و نیازی به بانک مرکزی نداشته باشد .

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

پول فیات و مرز ارز روشهایی برای پراخت هستند اما بایکدیگر تفاوتهایی نیز دارند . برخی از تفاوتهای ارزفیات و رمزارز به شرح زیر است .

قانونی بودن

اولین موضوع در مقایسه ارز فیات و رمزارز شکل قانونی بودن آنها می باشد . دولت‌ها ارزهای فیاتی را صادر می‌کنند که توسط بانک مرکزی آن کشور تنظیم گردیده باشد . پول فیات مانند یک مناقصه قانونی است که در بیشتر اوقات به ‌عنوان روش رسمی برای انجام تراکنش‌ها تلقی می‌شوند. دولت‌ها عرضه پول فیات را کنترل می‌کنند و با کنترل سیاست‌های توزیع، ارزش آن‌ها را در زمان‌های مختلف تغییر می‌دهند.

از سوی دیگر رمزارزها اساساً دارایی‌های دیجیتال هستند . به‌عنوان روش تبادلی استفاده می‌شوند که دولت هیچ کنترلی بر روی آن ندارد. خصوصیت غیرمتمرکز بودن آن بدین معنی است که هیچ مقام مرکزی بر روی ارزش آن کنترل و اثر ندارد. برخی از کشورها رمزارزها را ممنوع کرده‌اند . دلیل نگرانی دولتها آن است که از آن‌ها برای فعالیت‌های غیرقانونی مثل تروریسم و پول‌شویی استفاده گردد .

ماهیت فیزیکی

رمزارزها به دلیل اینکه به‌صورت آنلاین و مجازی کار می‌کنند، به شکل فیزیکی قابل لمس نیستند. در عوض ارزهای فیات دارای جنبه فیزیکی هستند و به شکل سکه و اسکناس موجود هستند تا به شکل فیزیکی قابل حس کردن باشند. جنبه فیزیکی پول فیات در حال حاضر چالش‌های بسیاری را با خود به همراه دارد و جابه‌جایی این مقدار عظیم از پول نیز سخت خواهد بود .

جنبه تبادل

مورد کلیدی بعدی در مقایسه ارز فیات و رمزارز این است که رمزارزها به شکل دیجیتالی موجود هستند و توسط کامپیوترها ایجاد می‌شوند و به شکل قطعه کدی خصوصی عمل می‌ نمایند . روش تبادل آن‌ها نیز کاملاً دیجیتال است. در مقابل، پول فیات می‌تواند هم به شکل دیجیتال و هم به شکل فیزیکی مورد استفاده قرار بگیرد. سرویس‌های پرداخت الکترونیک به افراد اجازه انتقال پول فیات را به‌ صورت دیجیتال می‌دهد. همچنین افراد می‌توانند با یکدیگر از این طریق تعامل کنند و پول را به صورت فیزیکی جابه‌جا کنند.

عرضه

یک تفاوت اصلی دیگر در مقایسه ارز فیات و رمزارز در نحوه عرضه است. پول فیات دارای عرضه نامحدود است و این مسئله به این معنی است که مقامات مرکزی هیچ محدودیتی برای تولید پول ندارند. اکثر رمزارزها در عرضه ظرفیتی مشخص دارند و این یعنی مجموعه‌ای مشخص از کوین‌ها برای عرضه وجود دارد. برای مثال، کل تعداد بیت‌کوین‌هایی که عرضه خواهد شد ۲۱ میلیون است. با پول فیات، غیرممکن است که بتوان مقدار پول در گردش را در هر بازه زمانی مشخص کرد ولی با رمزارزها، چنین کاری ممکن است.

ذخیره‌سازی

مجازی بودن رمزارزها به این معنی است که آن‌ها به ‌صورت آنلاین در دسترس هستند. بدین ترتیب در کیف‌پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند که عموماً با نام کیف‌پول رمزارز شناخته می‌شوند. در حالی ‌که اکثر کیف‌پول‌های دیجیتال مدعی هستند که ذخیره‌سازی امنی ارائه می‌کنند، ولی برخی از آن‌ها هک شده‌اند و باعث شده است افراد دارایی‌های بسیاری را از دست بدهند.

از سوی دیگر تنوع پول فیات به این معنی است که آن را می‌توان به اشکال مختلف ذخیره کرد. برای مثال، فراهم‌کنندگان سرویس‌های پرداخت‌ مثل پی‌پال، به افراد اجازه ذخیره پول فیات به شکل دیجیتال را نیز می‌دهد. بانک‌ها نیز مسئول مراقبت از ارزهای فیزیکی هستند. رمزارزها و پول‌های فیات با ویژگی‌هایی همراه هستند که باعث می‌شود بدون در نظر گرفتن صلاحیت آن‌ها، به آن‌ها به شکل وسیله‌ای برای سواستفاده دولت‌ها نگاه نشود. با این ‌حال، معایبی نیز دارند و در سراسر دنیا مناقشاتی در مورد کاربرد هر یک از این ارزها وجود دارد.

سخن آخر

در مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال می توان گفت : هرچند ارزهای دیجیتال در چند سال اخیر جایگاه مناسبی در اقتصاد جهانی پیدا نموده اند ، اما هنوز هم ارز فیات رایج‌ترین سیستم مالی در دنیاست. دلار، پوند و یورو با توجه به کشورهای چاپ کننده‌ی آن‌ها که همگی اقتصادهای قدرتمندی دارند . هنوز مهم‌ترین رکن فعالیت‌های اقتصادی در گوشه و کنار دنیا هستند. این ارزها هرچند تاریخچه سفیدی ندارند و مشکلات فراوانی تا به اینجا برای کشورهای مختلف و اقتصاد آن‌ها ایجاد کرده‌اند، اما هنوز هم پذیرش عمومی بیشتری نسبت به ارزهای دیجیتال در دنیا وجود دارد .

با این وجود به نظر می رسد زمان زیادی لازم است تا مردم دنیا به جای پولهای فعلی ارز فیات (FIAT) قابل لمس ، پولهایی را که به صورت یک کد نوشتاری تولید می گردند را بپذیرند . به هر حال همچنان آینده هر دوی این نظامهای مالی در پرده ای از ابهام قرار دارد و آینده مشخص خواهد کرد کفه ترازو در سالهای بعد به سمت کدامیک سنگین تر شده و توانایی تسخیر بازار های مالی را بدست می آورند .