معرفی ارزهای اصلی و فرعی

جفت ارز اصلی و جفت ارز فرعی

جفت ارز فارکس چیست چگونه معامله می شود ؟

هر چیزی را که بخواهید در فارکس معامله کنید به صورت دوتایی است برای مثال دلار در برابر یورو یا طلا در برابر دلار زمانی که خرید و فروش جفت ارز فارکس انجام می دهید یکی از آن هارا می فروشید و دیگری را می خرید .

جفت ارز فارکس چگونه معامله می شود؟

برای مفهوم بهتر نماد eur/usd را برسی می کنیم زمانی که شما در این نماد وارد موقعیت خرید می شوید یعنی دلار خود را می دهید و یورو دریافت می کنید و انتظار دارید ارزش دلار کم و ارزش یورو افزایش پیدا کند تا زمانی که فکر کنید روند صعودی یورو و کاهشی دلار تمام شده است و از آن خارج می شوید یعنی یورو های خود که خرید کرده بودید را می دهید و سپس دلار دریافت می کنید ولی چون ارزش یورو که خرید کرده بودیم بیشتر شده است الان دلار بیشتری دریافت می کنیم.

قیمت جفت ارز فارکس چگونه مشخص می شود؟

در ادامه از مثال بالا همان eur/usd استفاده می کنیم زمانی که خریداران یورو افزایش پیدا می کند و خریداران دلار کم می شوند قیمت ارزش یورو افزایش پیدا می کند یعنی نمودار eur/usd صعودی می شود.

برعکس این موضوع هم وجود دارد زمانی که معامله گران تصمیم می گیرند دلار بخرند و یورو های خود را می فروشند ارزش یورو کاهش پیدا می کند یا میتوان گفت نمودار eur/usd نزولی می شود . اینجا قدرت خریداران و فروشندگان نیز بسیار مهم است و یک جنگ بین خریدار و فروشنده است قیمت در نهایت به سمتی حرکت می کند که بیشترین حجم را داشته باشد .

قیمت جفت ارز فارکس

تاثیر اخبار در جفت ارز چگونه است؟

قطعا اخبار در جفت ارزی که ما معامله می کنیم تاثیر دارند ولی چگونه؟ بهتر است با مثالی این مورد را بیشتر توضیح زمانی که ما می خواهیم وارد معامله جفت ارز eur/usd شویم باید اخبار فارکس آن روز را برای دلار و یورو برسی کنیم . اگر خبری منتظر شود که تعداد بیکاران در آمریکا افزایش پیدا کرده است یا بانک مرکزی آمریکا انتظار تورم دارد ارزش دلار کم می شود و در برابر آن در نمودار eur/usd شاهد افزایش خواهیم بود این به دلیل افزایش قدرت یورو نیست بلکه چون دلار ارزش خود را از دست داده است یورو افزایش پیدا می کند.

جفت ارز اصلی و جفت ارز فرعی در فارکس کدام است؟

جفت ارز های اصلی همان جفت ارزهایی هستند که در برابر دلار هستند که نام دیگر آن ها نیز جفت ارز های majors است .

اگر جفت ارزی دلار را در یک طرف آن نداشته باشد به آن جفت ارز فرعی یا نام دیگر آن جفت ارز minors است .

جفت ارز اصلی و جفت ارز فرعی

معرفی Mt. Gox(صرافی ارز دیجیتال بیت کوین)

Mt. Gox یک صرافی ارز دیجیتال بیت کوین است که در سال 2010 در کشورهای شیبویا، توکیو و ژاپن راه اندازی شد. این صرافی بیش از 70% از کل تراکنش های بیت کوین را تا اوایل سال 2014 در سرتاسر جهان انجام می داد. پس از آن، صرافی Mt. Gox به طور ناگهانی فعالیت خود را هنگام افشا شدن نقش آن در سرقت صدها هزار بیت کوین به ارزش صدها میلیون بیت کوین متوقف کرد. در این مقاله قصد داریم به معرفی صرافی Mt. Gox و سرگذشت آن بپردازیم.

صرافی Mt. Gox چیست؟

صرافی Mt. Gox بین سال های 2010 تا 2014 به عنوان بزرگترین واسطه بیت کوین و پیشروترین صرافی بیت کوین در جهان فعالیت می کرد. صرافی مذکور در زمان اوج خود، مسئول بیش از 70 درصد تراکنش های بیت کوین بود. این صرافی بیشتر به عنوان Mt. Gox معرفی شده اما گاهی تحت عنوان MtGox یا Mt Gox نیز معرفی می شود. در سال 2014 این صرافی اعلام ورشکستگی کرد. در واقع صرافی Mt. Gox در سال 2014 انجام معاملات رمز ارزها را به حالت تعلیق درآورد، سپس وب ‌سایت و سرویس صرافی خود را بست و درخواست حمایت از ورشکستگی از طلبکاران را داشت.

این صرافی در آوریل 2014، مراحل انحلال را آغاز کرد. البته از آن زمان تاکنون 200 هزار بیت کوین پیدا شده است. دلایل ناپدید شدن این بیت کوین ها در ابتدا نامشخص بود. در آوریل 2015 شرکت امنیتی توکیو WizSec، شواهد جدیدی ارائه کرد که طبق آنها ” همه یا بیشتر بیت کوین های گم شده مستقیماً از کیف پول ارزهای دیجیتال Mt. Gox از اواخر سال 2011 به سرقت رفته اند.” در اواخر سال معرفی ارزهای اصلی و فرعی 2021، Kobayashi به عنوان متولی این صرافی، اعلامیه ای را پس از توافق طلبکاران و دادگاه ژاپن در مورد طرح توانبخشی این صرافی منتشر کرد و به این ترتیب یک نبرد قانونی هفت و نیم ساله به پایان رسید.

تاسیس صرافی Mt. Gox

Jed McCaleb (جد مک کالب) یک برنامه نویس بود که در اواخر سال معرفی ارزهای اصلی و فرعی 2006، ایده ساخت یک وب سایت برای کاربران سرویس بازی کارتی مبتنی بر فانتزی Magic: The Gathering Online را در ذهن داشت تا از این طریق به کاربران اجازه دهد که مانند سهام، کارت های “Magic: The Gathering Online” را معامله کنند. جد مک کالب در سال 2017 اقدام به خرید دامنه mtgox.com کرد. این نام دامنه مخفف “Magic: The Gathering Online eXchange” می باشد. در اواخر سال 2007، این سرویس تقریباً سه ماه قبل از منتقل شدن Jed McCaleb به پروژه‌های دیگر، فعال شد. جد مک کالب به این نتیجه رسیده بود که این پروژه، ارزش وقت گذاشتن ندارد. البته او در سال 2009 برای تبلیغ بازی کارتی The Far Wilds دوباره از نام دامنه استفاده کرد. مک‌ کالب در مورد ارز دیجیتال بیت‌کوین در Slashdot، در جولای 2010 مطالعاتی داشت و متوجه شد که جامعه بیت‌ کوین به یک صرافی برای ترید بیت‌ کوین نیاز دارد. به این ترتیب در 18 ژوئیه، صرافی Mt. Gox برای مبادلات بیت کوین راه اندازی شد.

تاریخچه صرافی Mt. Gox

در اکتبر 2011، در زنجیره بلوک، حدود 12 تراکنش ظاهر شد (بلاک 150951) که در مجموع 2609 بیت کوین را به آدرس های نامعتبر ارسال کرد. به این بیت کوین ها هیچ کلید خصوصی نمی‌توان اختصاص داد، به همین دلیل آنها عملاً گم شدند. در حالی که چنین خطایی توسط مشتری استاندارد بررسی می شود و این تراکنش‌ها را رد می‌کند، گره‌ ها در شبکه چنین کاری را انجام نمی دهند که این موضوع ضعف در پروتکل را آشکار می‌کند.

در 22 فوریه 2013، برخی از حساب های Dwolla، به دنبال معرفی الزامات جدید ضد پولشویی(AML) توسط شرکت تجارت الکترونیک/ سیستم پرداخت آنلاین Dwolla، به طور موقت محدود شدند. در نتیجه، Dwolla تراکنش‌های صرافی Mt. Gox به آن حساب‌ها را لغو کرد و این وجوه به حساب‌های این صرافی هیچ وقت برنگشت.

در مارس 2013، لاگ تراکنش بیت کوین یا بلاک چین با قوانین متفاوت در مورد نحوه پذیرش تراکنش ها، به طور موقت به دو لاگ مستقل تقسیم شد. Mt. Gox سپرده های بیت کوین را برای مدت کوتاهی متوقف کرد و برای مدت کوتاهی قیمت بیت کوین 23 درصد کاهش یافت و به 37 دلار رسید.

با افزایش سریع قیمت‌ها، این صرافی به دلیل “کاهش بازار” ترید را از 11 تا 12 آوریل به حالت تعلیق درآورد. بعد از شروع مجدد معاملات، ارزش هر بیت کوین به پایین ترین حد 55.59 دلار سقوط کرد. صرافی Mt. Gox تقریباً در اواسط ماه مه 2013، به ازای هر نمودار ارز دیجیتال بیت کوین، روزانه 150,000 بیت کوین معامله کرد. در 2 مه 2013 یک شکایت 75 میلیون دلاری توسط CoinLab علیه صرافی Mt. Gox به اتهام نقض قرارداد تنظیم شد. در فوریه 2013، این شرکت ها شراکتی را تشکیل داده بودند که طبق آن قرار بود CoinLab تمام خدمات Mt. این صرافی در آمریکای شمالی را اداره کند. طبق شکایت CoinLab، صرافی Mt. Gox اجازه انتقال مشتریان فعلی کانادا و ایالات متحده را از Mt. Gox به CoinLab را به آن نداده است.

وزارت امنیت داخلی ایالات متحده (DHS) در 15 مه 2013، اقدام به صدور حکمی برای توقیف پول از حساب شرکت تابعه ایالات متحده Mt. Gox با پردازشگر پرداخت Dwolla کرد. طبق این حکم، اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده، شعبه تحقیقاتی DHS، ادعا می کند که شرکت فرعی به عنوان یک انتقال دهنده پول ثبت نشده در ایالات متحده فعالیت می کرد، در حالی که مجوزی از طرف شبکه اجرای جرایم مالی ایالات متحده (FinCEN) نداشته است. DHS بین ماه مه و ژوئیه، بیش از 5 میلیون دلار از شرکت تابعه توقیف کرد. این صرافی در 29 ژوئن 2013، از FinCEN مجوز کسب و کار خدمات پولی (MSB) خود را دریافت کرد.

Mt. Gox در 20 ژوئن 2013 برداشت دلار آمریکا را به حالت تعلیق درآورد. شعبه بانک Mizuho صرافی Mt. Gox را برای بستن حساب های خود، تحت فشار قرار داد. این شعبه در کشور توکیو تراکنش‌های Mt. Gox را انجام می‌داد. در 4 ژوئیه 2013، این صرافی اعلام کرد که به طور کامل برداشت ها را از سر گرفته است اما تا 5 سپتامبر 2013، برداشت های اندکی از دلار آمریکا با موفقیت انجام شد.

همچنین در 5 آگوست 2013، اعلام کرد که زیان‌های قابل توجهی را به دلیل اعتبار سپرده‌هایی که به طور کامل تسویه نشده بودند، متحمل شده است و به سپرده‌های جدید، تا زمانی که انتقال وجه کاملا تکمیل نشده باشد، اعتبار داده نمی‌شوند. در نوامبر 2013 مجله Wired گزارش داد که مشتریان در برداشت پول نقد از حساب‌های خود، هفته‌ها تا ماه‌ها تاخیر داشتند. این شرکت از سیستم بانکی ایالات متحده به دلیل مشکلات نظارتی خود خارج شده است. این صرافی در 7 فوریه 2014، تمام برداشت های رمز ارز بیت کوین را متوقف کرد.

نقض امنیت در صرافی Mt. Gox

مک‌کالب این سایت را در مارس 2011، به Mark Karpelès (مارک کارپلس)، فروخت. Mark Karpelès یک توسعه ‌دهنده فرانسوی بود که در ژاپن زندگی می ‌کرد. مک‌کالب ادعا کرد که برای ساخت mtgox، به زمان بیشتری نسبت به زمان حال نیاز داشته، بنابراین تصمیم گرفت مدیریت سایت را به کسی بسپارد که توانایی بیشتری برای توسعه آن دارد. صرافی Mt. Gox در 13 ژوئن 2011، گزارش داد که حدود 25000 بیت کوین از 478 حساب به سرقت رفته است. در 19 ژوئن، جریانی از معاملات متقلبانه باعث شد که قیمت اسمی بیت کوین به طور تقلبی به یک سنت در صرافی Mt. Gox کاهش یابد، یعنی پس از اینکه یک هکر برای انتقال تعداد زیادی بیت کوین، از اعتبار رایانه حسابرس Mt. Gox استفاده کرده بود.

او برای فروش آنها به صورت اسمی، از نرم‌افزار صرافی استفاده کرد و به هر قیمتی سفارش بزرگ « ask» را ایجاد کرد. سپس اصلاح قیمت به مقدار صحیح معامله شده توسط کاربر، در عرض فقط چند دقیقه صورت گرفت. حساب هایی با بیش از 8,750,000 دلار تحت تأثیر قرار گرفتند. برای اثبات اینکه این صرافی کنترل کوین ها را همچنان در اختیار دارد، انتقال 424242 بیت کوین از ” cold storage” به آدرس Mt. Gox از قبل اعلام و در بلوک 132749 اجرا شد.

استخر ViaBTC به معرفی کنندگان کمیسیون می دهد

در جامعه کریپتو، برخی می‌گویند که استخراج معقول‌ترین گزینه سرمایه‌گذاری است. امروزه دیگر نمی‌توانید به تنهایی با یک فنجان قهوه جلوی کامپیوتر بنشینید و منتظر بمانید تا کامپیوترتان رمز ارز استخراج کند. به دلیل اینکه افراد بیشتری با بلاکچین و بیتکوین آشنا می‌شوند، جامعه ماینرها گسترش یافته است. با افزایش قدرت هش، سختی‌‎‌های استخراج نیز به طور تصاعدی افزایش یافته است. در چنین شرایطی، ماینرهای شخصی برای به دست آوردن سود ماینینگ پایدار با مشکل مواجه شده‌اند، که همین موضوع باعث ظهور استخرهای ماینینگ شده است. یک استخر ماینینگ قدرت هش ماینرها را ادغام می‌کند و پاداش بلاک را بین همه ماینرهای شرکت‌کننده بر اساس سهم آنها در کل قدرت هش، توزیع می‌کند و در نتیجه بازدهی پایداری را ارائه می‌دهد.

با این حال، بازار سرشار از استخرهای استخراج است که هم خوب و هم بد را شامل می‌شود. برای کمتر شدن مشکلات، استخراج‌کنندگان باید استخر استخراج مناسب را انتخاب کنند. در مرحله اول، هش‌ریت استخر استخراج به نسبت کل قدرت هش یک شبکه باید در نظر گرفته شود. هش‌ریت زیاد یکی از ویژگی‌های استخرهای ماینینگ قوی است. این نشان می‌دهد که مزارع بزرگ و خوبی با آن استخر استخراج کار می‌کنند و به طور گسترده مورد اعتماد استخراج‌کنندگان است. علاوه بر این، استخرهای ماینینگ ماندگار و با ثبات معمولا سال هاست که از شهرت خوبی برخوردارند. ثانیا، استخراج‌کنندگان باید استخرهای معتبر را انتخاب کنند.

کمیسیون 20% برای ریفرال

به گزارش صرافی کوینکس، استخر ViaBTC از زمان آغاز به کار خود در سال 2016 به یک استخر ماینینگ فراگیر تبدیل شده است که خدمات استخراج حرفه‌ای، کارآمد، ایمن و پایداری را برای نزدیک به1 میلیون کاربر در 130 کشور و منطقه ارائه می‌دهد. با گذشت شش سال تعهد، استخر ViaBTC به بزرگترین استخر استخراج BCH و LTC و یکی از پنج استخر بزرگ BTC تبدیل شده است. علاوه بر این، در فضای ارز دیجیتال نیز شهرت زیادی به دست آورده است.

برای بازگرداندن استخراج‌کنندگان قدیمی و جذب افراد جدید فعال در زمینه ماینینگ ، استخر ViaBTC تصمیم گرفت تا کمیسیون ریفرال را ارتقا دهد. پس از ورود به وب سایت یا برنامه ViaBTC، ابتدا باید به بخش [Referral Reward] بروید، لینک ریفرال انحصاری خود (یا کد QR) را پیدا کنید و سپس آن را در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید. هنگامی که یک کاربر جدید یک حساب ViaBTC را از طریق لینک ریفرال (یا کد QR) شما ثبت کرد، 50 درصد تخفیف در نرخ استخراج به مدت 30 روز دریافت خواهید کرد. اگر کاربر ارجاع‌شده دستگاه ماینر خود را به ViaBTC متصل کرده و استخراج را شروع کند، می‌توانید تا 20 درصد کمیسیون دریافت کنید. این ویژگی در 19 ژانویه 2022 راه‌اندازی شده است.

در استخر ViaBTC کمیسیون‌های ریفرال به دو سطح عمومی و سفیر با امتیازات مختلف تقسیم می‌شوند. ریفرال معمولی با نرخ کمیسیون 10% و در مدت 12 ماه ارائه می‌شود؛ در حالی که ریفرال سفیر دارای نرخ کمیسیون 20% است که برای همیشه معتبر خواهد بود. قابل ذکر است که میزان سود سفیر، به میزان کارمزد ایجاد شده توسط فرد معرفی شده بستگی دارد.

اگر از کمیسیون‌های ایجاد شده توسط ریفرال معمولی راضی نیستید، اکنون می‌توانید درخواست ریفرال سفیر دهید و از 20٪ کمیسیون مادام العمر برخوردار شوید. با این حال، یک شرط وجود دارد: تعداد کاربران ریفرال شده معتبر(کاربرهایی که با کد ریفرال شما در استخر ViaBTC ثبت نام کرده‌اند) در ماه گذشته نباید کمتر از 5 باشد. در اینجا، منظور از کاربران ریفرال‌شده معتبر، حساب‌های اصلی(main account) است که هش‌ریت ارائه کرده‌اند و هش‌ریت ارائه‌شده توسط حساب‌های فرعی(sub account) را پوشش می‌دهد. اگر 5 ریفرال معتبر نداشته باشید، پس از کلیک بر روی [Apply for Ambassador]، اعلان “متأسفیم، شما هنوز معیارهای درخواست را ندارید” ظاهر می‌شود.

البته، سفیران باید یک ارزیابی را نیز بگذرانند: تعداد کاربران معتبر معرفی شده توسط سفیر در ماه نباید کمتر از 10 نفر باشد. اگر سفیری سه ماه متوالی ارزیابی را قبول نشد، به طور خودکار رد صلاحیت می‌شود. هنگامی که یک سفیر رد صلاحیت شد، ریفرال وی به ریفرال عادی تغییر می‌کند. این بدان معناست که کمیسیون‌ها در صورتی که یک سال به طول انجامیده باشند، خاتمه خواهند یافت. از سوی دیگر، اگر این کمیسیون‌ها کمتر از یک سال اعتبار داشته باشند، پس از پایان دوره یک ساله منقضی می‌شوند.

استخر ViaBTC هیچ محدودیتی برای تعداد ریفرال سفیران ViaBTC و کاربران عادی تعیین نمی‌کند. هرچه کاربران بیشتری را دعوت کنید و قدرت هش آنها بیشتر باشد، از کمیسیون ریفرال بالاتری برخوردار خواهید شد. پس منتظر چه هستید؟ برای دریافت پاداش کمیسیون باورنکردنی اکنون به استخر ViaBTC بپیوندید.

مهم ترین تفاوت ارز دیجیتال و فارکس چیست؟

ساختار، اولویت‌ها، سرمایه‌گذاری‌ها و اندازه معاملات دارایی‌های مالی با یکدیگر کاملا متفاوت است. محبوبیت روز افزون دنیای کریپتوکارنسی معامله‌گران زیادی را از بازارهای دیگر مثل فارکس به سمت سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال کشانده است. با این حال ویژگی‌هایی مثل تعداد ارزهای موجود، سهولت دسترسی به صرافی‌ها، امکان سرمایه‌گذاری‌های کوچک و غیره، تفاوت ارز دیجیتال و فارکس محسوب می‌شوند که دانستن آنها قبل از ورود به هر یک از این دو بازار ضروری است.

تصمیم برای تجارت در هر یک از بازارها عمدتاً به اهداف، توانایی های ارزیابی ریسک و تخصص مربوطه بستگی دارد. پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مقاله همراه ما باشید تا با تفاوت‌های این دو بهتر آشنا شوید.

منظور از فارکس چیست؟

قبل از آنکه به تفاوت بازار فارکس با ارز دیجیتال بپردازیم، بگذارید جداگانه با مفهوم هر یک آشنا شویم. کلمه فارکس (FOREX) مخفف ارز خارجی (Foreign Exchange) است. در این بازار مالی می‌توان به جفت ارزهای بین‌المللی دسترسی داشت و یک ارز را با ارز دیگر مبادله کرد. این مبادله به این صورت است که ارزی را با قیمت توافقی خرید و فروش می‌کنید.

منظور از کریپتو چیست؟

کریپتو (CRYPTO) مخفف کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) است. ارزهای دیجیتالی که سابقه تراکنش‌های آنها به‌جای آنکه در یک نهاد یا مرجع متمرکز ثبت شود، در یک سیستم کاملا غیرمتمرکز تایید و ثبت می‌شود. به عبارت دیگر، این یک ارز غیر فیزیکی است که می‌تواند از آن به روش‌های سنتی هم استفاده کرد.

تراکنش‌های بیشتر رمز ارزها روی بلاکچین ذخیره می‌شود تا شفافیت به حداکثر و خطرات به حداقل برسد. به‌علاوه واسطه‌ها (مثل بانک‌ها) از میان برداشته می‌شوند و دیگر خبری از کارمزدهای اضافه نیست.

شباهت‌های بازار کریپتو و فارکس

قبل از اینکه به تفاوت ارز دیجیتال و فارکس بپردازیم، بیایید با وجه شباهت این دو بازار آشنا شویم.

۱. فارکس و کریپتو به هم ارزش و اعتبار می‌دهند

مهم‌‌ترین وجه شباهت کریپتو و فارکس این است که به یکدیگر ارزش می‌دهند. شاید شما به‌عنوان یک فرد تازه‌کار اعتمادی به بیت کوین یا ریپل نداشته باشید و آنها را ارز قانونی ندانید، اما صرافی‌های فارکس ارزهای دیجیتال را به رسمیت می‌شناسند و امکان معامله آنها را فراهم می‌کنند. در واقع به هم ارزش می‌دهند.

۲. فارکس و کریپتو هر دو غیرمتمرکزند

مفهوم غیرمتمرکز یعنی خبری از مقررات بانکی و دولتی برای معامله این ارزها نیست. البته نبود نهاد نظارتی برای برخی از معامله‌گران ترسناک است. در پاسخ به این افراد باید گفت تمرکززدایی به خودی خود به این معنا نیست که بازار از ثبات کمتری برخوردار است. معنایش این است که شما به عنوان طرف تراکنش موقع معامله باید حسابی حواس خود را جمع کنید. در این دو بازار مالی برای هیچ اشتباهی راه برگشت نیست.

۳. فیزیک بازارهای کریپتو و فارکس مشابه است

حرکات بازارهای فارکس و کریپتو هر دو بر مبنای مفاهیم مشابهی اتفاق می‌افتد. در راس آنها مفهوم عرضه و تقاضاست که می‌گوید اگر تعداد خریداران یک رمز ارز بیشتر از فروشندگان آن باشد، قیمت ارز بالا می‌رود و زمانی که تعداد فروشندگان بیشتر از خریداران باشد، بازار نزولی خواهد بود. دقیقا چنین اتفاقی در بازار فارکس رخ می‌دهد.

وجه اشتراک مهم این دو بازار این است که بلافاصله به شوک‌ها پاسخ می‌دهند. برای مثال اگر یک نهنگ ۵۰ میلیون دلار بیت کوین را به ارز ین تبدیل کند، تاثیر آن بر بازار کریپتو به وضوح قابل مشاهده است. یا هرگونه صحبت از جنگ در کاخ سفید بلافاصله ارزش برخی از جفت‌ارزهای فارکس را تغییر می‌دهد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس چیست؟

اگرچه بازارهای فارکس و کریپتو در زمینه‌هایی مثل عرضه و تقاضا شباهت‌هایی دارند، اما تفاوت‌های آنها نیز قابل توجه است. در ادامه مفصل درباره تفاوت فارکس با ارز دیجیتال در زمینه‌ فعالان بازار، اندازه بازار، ساختار، دسترسی به دارایی‌ها و نوسان آنها صحبت می‌کنیم.

۱. تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر فعالان بازار (Market participants)

بیایید قبل از هرچیز با فعالان هر یک از این دو بازار آشنا شویم:

فعالان بازار فارکس چه کسانی هستند؟

اولین تفاوت ارز دیجیتال و فارکس فعالان این دو بازار است. بازار فارکس شرکت‌کنندگان و فعالان مشخصی دارد که شامل بانک‌های مرکزی و تجاری، صندوق‌های سرمایه گذاری، شرکت‌ها، کارگزاران خرده فروش و تاجران می‌شوند.

شرکت‌کنندگان مختلف نقش متفاوتی در بازار ایفا می‌کنند. برای مثال بانک‌های تجاری مرکز و سنگ بنای اصلی محسوب می‌شوند که تبادل جفت‌ارز را در سطح بین‌المللی تسهیل می‌کنند. بانک‌های مرکزی نه برای کسب سود، بلکه برای تثبیت نرخ ارز ملی که بر اقتصاد کشور تأثیر می‌گذارد، وارد این بازار می‌شوند.

فعالان بازار ارز دیجیتال چه کسانی هستند؟

در بازار ارزهای دیجیتال، سه نوع شرکت کننده وجود دارد: صرافی‌ها، ماینرها و معامله‌گران.

• صرافی‌ها بازارهای دیجیتالی معرفی ارزهای اصلی و فرعی هستند که امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال را فراهم می‌کنند.
• ماینرها نیز افراد یا شرکت‌هایی هستند که بلوک‌های مورد نیاز را تکمیل می‌کنند و تراکنش‌های درون شبکه بلاک چین را تأیید می‌کنند.
• معامله‌گران ارزهای رمزپایه نیز با تخمین و گمانه‌زنی در مورد افزایش و کاهش قیمت یک ارز، به خرید و فروش آنها می‌پردازند تا به سود برسند.

۲. تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر اندازه بازار (Market Size)

بازار فارکس از معاملات نهادهای بین‌المللی مانند شرکت‌ها، بانک‌ها، سرمایه‌گذاران، صندوق‌ها و افراد تشکیل شده است که به این سیستم برای مبادله ارزهای خارجی وابسته‌اند. از این رو می‌توان با قاطعیت گفت فارکس بزرگترین بازار مالی دنیا از منظر حجم معاملات است و به‌خاطر این بزرگی، نوسانات و نقدینگی آن متغیر است.

بازار ارزهای دیجیتال اگرچه با معرفی شبکه‌های بلاکچین رونق خوبی پیدا کرده، هنوز ابتدای راه است و مسیر طولانی در پیش دارد. محبوبیت این بازار طی چند سال گذشته افزایش قابل توجهی داشت، اما هنوز حجم معاملات و میزان فعالیت در آن با بازار فارکس قابل مقایسه نیست. این هم یک تفاوت ارز دیجیتال و فارکس است.

۳. فرق فارکس و ارز دیجیتال از نظر ساختار (Structure)

ساختارهای بازار فارکس و ارزهای دیجیتال عمدتاً به عرضه و تقاضا وابسته‌اند و این مفهوم مستقیما بر قیمت معامله ارزها تاثیر می‌گذارد. معاملا فارکس و کریپتو را می‌توان از طریق پیشخوان (OTC)، صرافی یا کارگزاری انجام داد.

ساختار بازار فارکس و کریپتو غیرمتمرکز است. یعنی نهادهای مرکزی مثل دولت یا بانک مرکزی هیچ کنترلی بر بازار و مبادلات ندارند. عده‌ای این شفافیت را نقطه قوت بازار می‌دانند؛ به خصوص در مورد ارزهای دیجیتال. ارزهای دیجیتال عمدتاً فقط در فضای دیجیتال وجود دارند. تراکنش‌ها فقط از طریق کیف پول‌های دیجیتال انجام می‌شوند و روی بلاکچین ذخیره می‌شوند.

از سوی دیگر ساختار بازار فارکس رسمی و تنظیم‌شده است. در حالی که نبود ساختار رسمی در رمز ارزها، آنها را بیشتر مستعد فعالیت‌های مجرمانه و تراکنش‌های جعلی می‌کند.

۴. تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر دسترسی به دارایی‌ها

بازار فارکس در مقایسه با دارایی‌ دیجیتال دسترسی بیشتری فراهم می‌کند. معامله‌گران معرفی ارزهای اصلی و فرعی می‌توانند در این بازار بیش از ۸۰ جفت ارز مبادله‌ای در دنیا را معامله کنند. جفت ارزهای اصلی AUD/USD، EUR/CHF و EUR/GBP هستند و از جفت ارزهای فرعی می‌توان به CAD/CHF، CAD/JPY و CHF/JPY اشاره کرد.

کریپتوها نقدینگی کمتری دارند.

البته دقت کنید که اینها معمولا محدودیت سپرده‌گذاری دارند و نگهداری آنها ممکن است با خطراتی معرفی ارزهای اصلی و فرعی همراه باشد.

اما اگر بخواهیم اینها را از نظر تعدادشان مقایسه کنیم، تعداد جفت‌ارزهای فارکس در سراسر جهان محدود است؛ در حالی که بیش از ۱۱ هزار رمز ارز وجود دارد که هر روز روی بستر بلاکچین معامله می‌شوند.

۵. تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر نوسان (Volatility)

دیگر تفاوت ارز دیجیتال و فارکس مربوط به نوسان آنهاست. بازار کریپتوکارنسی و فارکس هر دو از نظر نوسان کاملا بی‌ثبات هستند. اما کریپتو بازار کوچک‌تری نسبت به فارکس است و حتی کوچکترین حرکات بازار می‌تواند قیمت‌ها را از این رو به آن رو کنند. به همین خاطر رمزارزها نسبت به جفت ارزهای فارکس نوسان بیشتری تجربه می‌کنند.

از طرف دیگر جفت ارزهای فارکس نه آنقدر نوسان دارند که مثل ارزهای دیجیتال غیر قابل اعتماد به نظر برسند، نه آنقدر ثابت و یکنواخت‌اند که معامله‌گران نتوانند با خرید و فروش آنها اصطلاحا نوسان‌گیری کنند.

از این رو این بازار در مقایسه با سایر کلاس‌های دارایی معامله‌گران را بیشتر به خود جذب می‌کند و حجم معاملات بیشتری دارد.

۶. تفاوت فارکس و ارز دیجیتال از نظر ناشناس بودن

اصلا دلیل محبوبیت و شهرت کریپتوکارنسی در روزهای اولی که معرفی شد، تراکنش‌های ناشناس بود. بیت کوین، اتریوم و هزاران رمز ارز دیگر دست دولت را برای شناسایی هویت معامه‌گران بسته‌اند و کسی به جزئیات تراکنش‌ها دسترسی ندارد.

از سوی دیگر معاملات فارکس توسط شبکه‌ای از کارگزاران فارکس و متخصصان مالی (بازار بین بانکی شناخته) تنظیم می‌شوند. از سال ۲۰۱۴ سیاست «مشتریان خود را بشناسید» (KYC) در بازارهای بین بانکی نیز ادغام شده که معامله گران را ملزم به ارائه اطلاعات شخصی خود می‌کند. این یعنی معامله‌گران در بازار فارکس برای دسترسی به صرافی‌ها ناچارند با وارد کردن اطلاعات شخصی، هویت خود را احراز کنند.

۷. تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر نقدینگی (Liquidity)

نقدینگی دیگر تفاوت ارز دیجیتال و فارکس است.

وقتی از تبدیل سرمایه به پول نقد حرف می‌زنیم، بازار فارکس نسبت به ارز دیجیتال یک مزیت بزرگ دارد و آن مربوط به نقدینگی است. حجم معاملات فارکس به قدر چشم‌گیری زیاد است که نشان می‌دهد تجارت دارایی‌ها برای کاربران راحت‌تر است. افزایش نقدینگی، میزان اسپرد پیشنهادات خرید و فروش را کمتر می‌کند و معامله‌گران می‌توانند دارایی‌ها را با قیمت‌های مناسب خرید و فروش کنند.

این مسئله در مورد ارزهای دیجیتال کمی متفاوت است. اگرچه برخی از ارزها نقدینگی بالایی دارند و اسپرد پیشنهادات خرید آنها پایین‌تر است. اما اگر دنبال کوین‌هایی با حجم معاملاتی کمتر باشید، احتمالا نمی‌توانید آنها را به قیمت موردنظر معامله کنید.

۸. فرق ارز دیجیتال با فارکس از نظر محل انجام معامله

این بانک‌ها سرمایه‌گذاران نهادی نامیده می‌شوند که طی فرایندی به نام «بازار بین بانکی» با یکدیگر تجارت می‌کنند و سرمایه مشتریان را انباشته یا معامله می‌کنند.

اما معاملات کریپتو از طریق صرافی‌های غیرمتمرکز و متمرکز انجام می‌شود که برای اجرا به اینترنت و دستگاه‌های الکترونیکی نیاز دارند. برخی از معامله‌گران برای بهره‌مندی از یک محیط امن با نقدینگی بالا سراغ صرافی‌های متمرکز می‌روند؛ در حالی که سایر آنها برای محافظت از هویت و اطلاعات شخصی خود، از صرافی‌های غیرمتمرکز استفاده می‌کنند.

۹. فرق فارکس با ارز دیجیتال از نظر ساعت باز شدن

معاملات بازارهای فارکس ۵ روز در هفته به‌طور شبانه‌روزی انجام می‌شوند. در حالی که بازار رمز ارز همیشه هر روز هفته و در تمام سال باز است و هرگز بسته نمی‌شود.

مزایا و معایب معامله‌گری در بازار کریپتو

اکنون که تا حدودی با تفاوت ارز دیجیتال و فارکس آشنا شدید، قبل از شروع معاله‌گری در این بازارها لازم است مزیت‌ها و معایب آنها را خوب بشناسید تا انتخاب درست‌تری داشته باشید. در این بخش با نقاط قوت و ضعف معامله‌گری در کریپتو آشنا می‌شویم. اگر احساس می‌کنید برای شخص شما کفه مزیت‌ها سنگینی می‌کند، می‌توانید اقدام به سرمایه‌گذاری در این بازار کنید؛ در غیر این صورت بهتر است دارایی بهتر و با ثبات‌تری برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنید.

• از مزیت‌های معامله‌گری در دنیای کریپتو می‌توان به ناشناس بودن، پتانسیل رشد بالا، موانع کم برای ورود به بازار، هزینه‌های کم و پذیرش گسترده در جامعه اشاره کرد.
• از طرفی امنیت کم، سطح پایین‌تر نقدینگی و اشتباهات رایج در فناوری پروژه، این بازار را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.

مزایا و معایب معامله‌گری در بازار فارکس

بازار فارکس در ظاهر امن‌تر و با ثبات‌تر از دنیای کریپتوکارنسی است. اما نه به این معنی که بتوان بی هیچ پیش‌زمینه‌ای وارد شد، دست به معامله زد و سود به دست آورد. باید بدانید این بازار چه مزیت‌ها و معایبی دارد و با مقایسه آنها، احتمال سود را برای خودتان ارزیابی کنید.

• از مزیت‌های معامله‌گری در بازار فارکس می‌توان به ثبات، نقدینگی بالا، حفاظت متمرکز در برابر کلاهبرداری و سرقت، پتانسیل کمتر خسارات گسترده و حفاظت از معامله‌گران و کارگزاران با استانداردهای احراز هویت اشاره کرد.
• از طرفی پتانسیل کمتر سودهای کلان در کوتاه مدت، قابلیت پیگیری سود توسط دولت و اعمال مالیات، موانع ورود بیشتر، هزینه‌های بیشتر واسطه و کارمزد بسته به کارگزار انتخابی و شوک شدن بازار در اثر رویدادهای سیاسی غیرمنتظره معایب معامله‌گری در این بازار محسوب می‌شوند.

فرق بازار فارکس با ارز دیجیتال: کدام امن‌تر است؟

وقتی از تفاوت ارز دیجیتال و فارکس حرف می‌زنیم، یکی از مهم‌ترین سوالات معامله‌گران پیرامون امنیت این دو بازار است. از همان لحظه‌ای که به عنوان معامله‌گر وارد بازارهای مالی می‌شوید، باید بدانید که نه فارکس و نه ارز دیجیتال تحت نظر هیچ مرجع و نهاد مرکزی نیستند. البته بازار فرابورس فارکس معاملات متعددی بین چندین شرکت‌کننده بازار مثل بانک‌های مرکزی و صندوق‌های سرمایه گذاری را شامل می‌شود و به شدت تحت نظارت است. برای مثال در کشوری مثل بریتانیا کارگزاران بازار فارکس معرفی ارزهای اصلی و فرعی تحت نظارت اداره رفتار مالی موظف‌اند محیطی فراهم و ترویج کنند که منافع معامله‌گران بر منافع کارگزار ارجح باشد.

برای آشنایی بیشتر با پولبک و استراتژی های معاملاتی آن این مقاله را مطالعه نمایید.

کلام آخر

در این مقاله با فرق بین فارکس و ارز دیجیتال آشنا شدیم و نگاهی به مزیت‌ها و معایب هر کدام انداختیم. تا چند سال پیش بحث ارزهای دیجیتال فقط در انجمن‌های آنلاین داغ بود و بیشتر سرمایه‌گذاران جدی، سراغ بازارهای مطمئن‌تر و باثبات‌تر مثل فارکس می‌رفتند. اما امروز با توجه به اقدامتی که در راستای پیشگیری از سرقت و کلاهبرداری انجام شده، بسیاری از سرمایه‌گذاران بزرگ به تکنولوژی بلاکچین و ارزهای دیجیتال علاقه نشان داده‌اند.

این دو بازار علی‌رغم تفاوت‌های بسیار، فوق‌العاده بی‌ثبات و پر از نوسان‌های ریز و درشت هستند و معامله‌گران زمانی می‌توان از سرمایه‌گذاری یا معامله‌گری در آنها سود ببرند که کاملا از تاثیر اخبار و مسائل گوناگون بر حرکات قیمت و تفاوت بازار فارکس و ارز دیجیتال باخبر باشند.

اگر شما عزیزان وجه تمایز‌های دیگری بین این دو بازار مالی می‌شناسید، خواهشمندیم نظرات‌تان را در بخش دیدگاه‌ها با ما و همراهان ما در میان بگذارید.

آشنایی با قطعات اصلی و فرعی کامپیوتر+بررسی و مشخصات

یکی از اقدامات پیش از خرید کامپیوتر شناخت قطعات و اهمیت هر یک است؛ زیرا با شناخت آن‌ها می‌توانید برای خرید هر قطعه اولویت‌بندی اعمال کنید.

به گزارش خبرنگار ایمنا، برای آگاهی در خرید و اسمبل یک سیستم مناسب نخستین کار شناخت قطعات اصلی و فرعی کامپیوتر است. این کار به شما کمک می‌کند برای خرید قطعات سیستم اولویت‌هایی انتخاب کنید تا بتوانید با بودجه‌ای محدود تمام قطعات مورد نیاز خود را به مرور زمان خریداری کنید. در ادامه به معرفی و بررسی هر یک از اجزای کامپیوتر می‌پردازیم:

کیس کامپیوتر

کیس معرفی ارزهای اصلی و فرعی یا پوسته کامپیوتر اصلی‌ترین قسمت محسوب می‌شود؛ زیرا تمام قطعات درون آن قرار می‌گیرد در نتیجه باید به گونه‌ای انتخاب شود تا در نصب قطعات دچار مشکل نشوید. کیس‌های در اشکال و اندازه‌های گوناگونی در بازار موجود است تا هر شخص متناسب با نیاز و سلیقه خود بتواند بهترین گزینه را انتخاب کند به طور مثال کیس‌های ساده طوسی یا مشکی رنگ در بازار موجود است که هیچ ویژگی یا قابلیت خاصی ندارد، اما مدل‌های دیگری نیز وجود دارد که دارای نورپردازی داخلی و طراحی خاص است.

اندازه‌های کیس کامپیوتر به عنوان فرم فاکتور شناخته می‌شود و هر یک متناسب با مادربردهای خاصی است که در ادامه مدل‌های مختلف را مشاهده می‌کنید:

• فرم فاکتور بسیار کوچک: پشتیبانی از مادربردهای Mini ITX
• فرم فاکتور کوچک: پشتیبانی از مادربرد micro ATX
• فرم فاکتور استاندارد: پشتیبانی از مادربردهای استاندارد ATX
• فرم فاکتور بزرگ‌: پشتیبانی از مادربردهای ATM و XL-ATX

مادربرد

این قطعه برد اصلی یک سیستم محسوب می‌شود و مستقیماً داخل کیس نصب می‌شود. همان‌طورکه از نام این قطعه مشخص است، سایر قطعات کامپیوتر از جمله RAM، پردازنده، درایو، منبع تغذیه و غیره به آن متصل می‌شود و وظیفه اصلی آن ادغام تمام اجزا و برقراری ارتباط با یکدیگر است. یک مادربرد خوب می‌تواند از تعداد زیادی قطعه پشتیبانی کند و بهترین عملکرد را ارائه دهد در نتیجه باید تمام قطعات سیستم ازجمله پردازنده، گرافیک و کیس با مادربرد در تناسب معرفی ارزهای اصلی و فرعی قرار بگیرد.

CPU یا واحد پردازش مرکزی

این قطعه به عنوان مغز کامپیوتر شناخته می‌شود و تمام اطلاعات را در سطح محاسباتی پردازش می‌کند؛ CPU اطلاعات را از RAM دریافت می‌کند تا برای انجام فعالیت‌های مختلف پردازش کند. یک پردازنده هنگامی که تحت بارگذاری شدید قرار می‌گیرد، گرمای بسیاری تولید می‌کند و هنگامی که روی سرعت کلاک معرفی ارزهای اصلی و فرعی بیشتر تنظیم شود داغ‌تر نیز خواهد شد که این حالت اورکلاک گفته می‌شود؛ به همین دلیل وجود یک هیت سینک و فن در کنار این قطعه بسیار مهم است. پردازنده‌ها معمولاً در سوکت که از اهرم یا قفل همراه با صفحه لولایی تشکیل شده است و روی برد اصلی قرار می‌گیرد، زیر این سوکت تعداد بسیاری پد مسی قرار گرفته تا با اتصال تماس الکتریکی پردازنده به مادربرد متصل شود. البته راه‌های دیگری برای اتصال CPU به مادربرد وجود دارد که در ادامه با چند نمونه از آن‌ها آشنا می‌شوید:

• ZIF: این سوکت برای اتصال پردازنده مناسب است، اما بیشتر در مادربردهای قدیمی مشاهد می‌شود. در این روش از مکانیسم اهرمی برای نگه‌داری پین‌های پردازنده استفاده می‌شود
• PGA: این سوکت نیز مانند مورد قبلی، اما با گام و تعداد پین متفاوت است.
• LGA: امروزه در بیشتر مادربردها سوکت LGA مشاهده می‌شود که متشکل از یک صفحه لولایی به همراه اهرم است و با یک گیره پردازنده را نگه می‌دارد.
• BGA: در این روش پردازنده به صورت مستقیم روی مادربرد لحیم می‌شود و آن را تبدیل به یک بخش غیر قابل تعویض می‌کند که از همین جهت روش نامناسب برای اتصال است.

RAM یا حافظه دسترسی تصادفی

RAM یک دستگاه ذخیره اطلاعات است که می‌تواند دسترسی سریع خوانشی و نوشتاری را فراهم کند. با قطع برق تمام داده‌های ذخیره شده را از دست می‌دهد و ازآنجاکه اطلاعات را برای پردازش توسط پردازنده آماده می‌کند نقش مهمی در سرعت کلی رایانه دارد. RAM به طور مستقیم روی مادربرد متصل می‌شود؛ این قطعه نیز مانند پردازنده دارای سرعت کلاک است در نتیجه می‌توان آن را اورکلاک کرده تا عملکرد فراتری ارائه دهد.

کارت گرافیک یا GPU

این قطعه داده‌های مادربرد را پردازش و اطلاعات نمایشی معرفی ارزهای اصلی و فرعی را به وسیله اتصال DVI، Display Port، HDMI یا VGA به مانیتور ارسال می‌کند. این قطعه به عنوان کارت ویدئو یا نمایشگر نیز شناخته می‌شود. کارت گرافیک تمام بار پردازش ویدئو را از پردازنده می‌گیرد که این کار باعث افزایش عملکرد رایانه می‌شود و به دلیل نیازهای پردازشی بسیار کارت‌های گرافیک گیمینگ ، وجود فن الزامی است. کارت گرافیک به اسلات PCI Express روی مادربرد متصل می‌شود که یک اسلات اتوبوسی انبساطی سریالی است و می‌تواند در دو جهت پهنای باند بسیاری داشته‌باشد.

هارد دیسک

این قطعه در بیشتر رایانه‌ها یافت می‌شود و معمولاً یک درایو مکانیکی است که تمام داده‌ها را ذخیره و می‌تواند سیستم‌عامل را اجرا کند. گفتنی است که یک ضربه شدید می‌تواند کل درایو را خراب کند.

هارد SSD یا درایو حالت جامد

این قطعه نیز برای ذخیره اطلاعات استفاده می‌شود، اما تفاوت آن با هارد دیسک تحرک نداشتن است؛ SSD شامل یک بانک حافظه فلش است که می‌تواند حجم بسیاری از اطلاعات را در خود نگه‌دارد.

PSU یا واحد منبع تغذیه

منبع تغذیه داخل کیس کامپیوتر نصب می‌شود و برق AC خانه را برای تأمین اجزا داخل کامپیوتر به ولتاژ DC تبدیل می‌کند.

کارت صدا

در بیشتر مواقع تراشه صوتی تعبیه شده در مادربرد برای خروجی صدا کافی است، اما در صورتی که از علاقه‌مندان محتوای صوتی با کیفیت هستید یا هنگام بازی به خروجی صدا اهمیت می‌دهید ممکن است نیازمند استفاده از کارت صدا شوید.