اهمیت رعایت حد ضرر

امیر شاملویی

ویدیو آشنایی با الگوی مستطیل در تحلیل تکنیکال و کاربرد آن

الگوهای متنوعی را می‌توان در نمودارهای مالی مشاهده کرد. هریک از الگوها می‌توانند نشان دهنده یک روند خاص باشند. به طوری که تحلیل‌گران تکنیکال با استفاده از الگوها می‌توانند موقعیت بازار را تشخیص داده و به زمان صحیح ورود و خروج از معاملات دسترسی پیدا کنند. یکی از مشهورترین و شناخته شده‌ترین الگوهای نموداری، الگوی مستطیل است. اما این الگو شرایط و انواع مختلفی دارد. به همین خاطر در این مطلب می‌خواهیم به‌صورت مفصل با این الگو آشنایی پیدا کنیم. آن‌گاه خواهیم توانست هر نوع الگوی مستطیلی را در نمودارها تشخیص دهیم. اگر شما نیز می‌خواهید با شناخت الگوهای نموداری به درک بیشتری از تحلیل تکنیکال برسید، حتماً با ما همراه شوید.


الگوی مستطیل در تحلیل تکنیکال چیست؟

الگوی مستطیل «Rectangle Pattern» یکی از انواع الگوهای ادامه دهنده در روندها است. الگوهای ادامه دهنده در برابر الگوهای بازگشتی قرار می‌گیرند. به طوری که پس از گذر از الگوی مستطیل، روند ادامه‌دار خواهد بود. الگوی مستطیل را می‌توان مانند یک محدوده‌ی مستطیلی شکل به حالت افقی در نظر گرفت که ضلع بالایی آن «خط مقاومت» و ضلع پایینی آن «خط حمایت» است. حالا روند در بین این دو ضلع برای یک مدت مشخص گرفتار می‌شود. به طوری که گاهی خط روند به ضلع بالایی و گاهی هم به ضلع پایینی آن برخورد می‌کند. این روند با تشکیل چند سقف و کف متوالی به‌صورت موازی ادامه خواهد داشت؛ تا این که در نهایت روند از این الگو خارج شده و به مسیر صعودی یا نزولی خود ادامه ‌دهد.

الگوی مستطیل زمانی تشکیل می‌شود که عرضه و تقاضا با هم برابر باشند. بنابراین در زمان شکل‌گیری این الگو، نوعی توقف در روند کلی، رخ می‌دهد که به آن «رنج شدن» یا «تراکمی شدن» هم گفته می‌شود. معمولاً این نوع الگو یا پترن مستطیل در تایم‌فریم‌های پایین، بیشتر مشاهده می‌شود. تشخیص به‌موقع شکل‌گیری این الگوی ادامه دهنده می‌تواند سیگنال‌های خرید و فروش خوبی را در اختیار تریدرها قرار دهد!

نکته:

اگر یک تریدر بتواند تشکیل الگوی مستطیل بورس، ارز دیجیتال یا حتی در فارکس و دیگر بازارهای مالی را در مسیر آن تشخیص دهد، می‌تواند با رسیدن قیمت به کف مستطیل، خرید کند. آن‌گاه با رسیدن دوباره روند به سقف الگوی مستطیلی، دارایی خود را به فروش برساند. یک تریدر می‌تواند این کار را تا اتمام الگوی مستطیلی ادامه دهد و از آن سود بگیرد. در ادامه به شما خواهیم گفت که چطور می‌توانید با استفاده از این الگو، معاملات جدیدی را در بازار آغاز کنید و از آن سود بگیرید.

معرفی انواع الگوی مستطیل در تحلیل تکنیکال

الگوی مستطیل فقط به یک شکل خاص در نمودارها ظاهر نمی‌شود. بلکه این الگو در تکنیکال، دو نوع کلی دارد که باید آن‌ها را بشناسید. انواع پترن مستطیل با نزولی و صعودی بودن بازار، معنا پیدا می‌کنند. به طوری که می‌توان آن‌ها را به‌صورت زیر بررسی کرد:

گرفتار شدن روند در محدوده‌ی دو ضلع موازی یک مستطیل، دیر یا زود به پایان می‌رسد. اما شکست این الگو، می‌تواند با شکست ضلع حمایت یا شکست ضلع مقاومت همراه باشد. الگوی مستطیل صعودی، معمولاً در طی یک روند صعودی قوی ایجاد می‌شود. در این الگو، خط روند، مقاومت یا حمایت را شکسته و روند را با افزایش یا کاهش قیمت همراهی می‌کند. در واقع، زمانی که شاهد یک روند صعودی در بازار هستیم و به ناگاه در یک رنج دچار نوسان می‌شود، الگوی مستطیلی ظاهر خواهد شد. در طی این الگو، بازار یک استراحت می‌کند. البته اهمیت رعایت حد ضرر معمولاً شکست این الگو از سمت بالا خواهد بود.

الگوی مستطیل نزولی در برابر الگوی صعودی آن قرار می‌گیرد. به طوری که در روندهایی با کاهش قیمت شدید، اتفاق می‌اُفتد. در واقع، روند پس از طی کردن یک مسیر نزولی، در یک رنج مشخص نوسان می‌کند. در چنین حالت‌هایی باید منتظر ماند تا مستطیل به‌صورت کامل تشکیل شود. آن‌گاه با شکست خط مقاومت یا حمایت، مسیر روند پس از الگوی مستطیل نزولی، مشخص خواهد شد.

دو نوع الگوی نامبرده، در نمودارهای مالی هر بازار می‌توانند تشکیل شوند. بنابراین اگر به نمودارهای گذشته سهام، ارز یا رمزارزهای خود نگاه کنید، می‌توانید مستطیل‌های شکل گرفته در روند آن‌ها را مشخص کنید. آن‌گاه در روندهای جاری به تشخیص این الگوها بپردازید.

کاربرد الگوی مستطیل در معامله به چه صورت است؟

الگوهای مشابه دیگری در نمودارها وجود دارند که نباید آن‌ها را با مستطیل اشتباه بگیریم. برای نمونه می‌توان به الگوی پرچم مستطیل نزولی یا صعودی اشاره کرد. الگوهای پرچم، تفاوت‌های جزئی با الگوی مستطیل دارند. بنابراین به عنوان یک تریدر، باید یاد بگیرید الگوهای مستطیل صعودی و نزولی را در نمودارها تشخیص دهید. ممکن است این کار به تمرین نیاز داشته باشد؛ اما با تشخیص این الگوها می‌توانید، زمان مناسب برای ورود به یک معامله یا خروج از آن را شناسایی کنید. این موضوع به معنای آغاز کردن معاملات سودده در بازار موردنظر شما خواهد بود. به همین خاطر است که این الگو در تکنیکال از اهمیت بالایی برخودار است. در واقع، یک تریدر، حتماً باید با الگوهای بازگشتی و ادامه دهنده بازار که الگوهای مستطیلی در زیرمجموعه آن‌ها قرار می‌گیرد، آشنایی داشته باشد.

مراحل استفاده از الگوی مستطیل در معامله

پس از این که شما فهمیدید الگوی مستطیل چیست و چگونگی تشخیص آن روی نمودار را یاد گرفتید، حالا باید از آن در معاملات خود بهره بگیرید. طبیعتاً استفاده از این الگو می‌تواند معاملات استانداردتر و سودمندتری را برای شما به همراه داشته باشد. اما برای استفاده کردن از این الگو در معامله، باید با مراحل استفاده از آن، آشنایی داشته باشید. مرحله استفاده از الگوی مستطیل در معامله به قرار زیر است:

در اولین مرحله برای استفاده از الگوی مستطیل در فارکس، بورس یا هر بازار دیگر، باید ابتدا این الگو را در نمودار موردنظر خود مشخص کنید. برای این کار نموداری را پیدا کنید که وارد محدوده رنج یا تراکم شده باشد. به این معنی که در یک محدوده مشخص نوسان کند. آن‌گاه «حداقل دو کف و سقف متوالی که به‌صورت افقی ایجاد شده‌اند» را پیدا کنید. با مشخص کردن این کف و سقف‌ها، محدوده‌ی حمایت و مقاومت الگو مشخص خواهد شد.

پس از مشخص کردن الگوی مستطیل در انتهای روند نمودار خود، باید نقطه شکست آن را پیدا کنید. گفتیم که الگوهای مستطیل صعودی، معمولاً از سمت بالا ، خط مقاومت را شکسته و وارد محدوده صعودی می‌شوند. اما اگر شما با یک مستطیل نزولی سروکار دارید که در ادامه‌ی یک شارپ نزولی شکل گرفته، باید انتظار کاهش قیمت و شکست حمایت را داشته باشید.

اگر شما با یک مستطیل صعودی سروکار دارید، می‌توانید معامله خود را در نقطه مکث آخرین کف قابل مشاهده در نمودار آن آغاز کنید. اما اگر مستطیل شما نزولی است، باید معامله فروش خود را استارت بزنید. البته باز کردن معامله فروش، بدون داشتن دارایی نمودار در پرتفوی، صرفاً در بازارهای دوطرفه مانند فارکس و فیوچرز قابل انجام است.

• ایمن کردن معامله با تعیین کردن حد ضرر برای آن

برای ایمن کردن هر معامله مالی در بازارها، باید برای آن‌ها «حد ضرر» تعیین کرد. با قرار دادن حد ضرر، از اُفت بیش از حد سرمایه خود جلوگیری خواهید کرد. این امر در معاملات باز شده از روی الگوی مستطیل هم صادق است. برای این کار باید، وسط مستطیل را به عنوان حد ضرر خود تعیین کنید. چراکه معمولاً نمودار قیمت، قبل از ادامه روند، تکانه یا نوسان‌هایی را تجربه کند. در این صورت، با قرار دادن حد ضرر قبل از شکست، می‌توانید معامله خود را با یک نوسان کوچک پایان دهید. البته اهمیت رعایت حد ضرر شما می‌توانید حد ضرر خود را در بالای حمایت یا مقاومت مشهود موجود در الگوی مستطیل هم قرار دهید.

• تعیین حد سود در معامله با الگوی مستطیل

با توجه به اینکه شما معامله خود را با استفاده از الگوی مستطیل باز کرده‌اید، پس باید معامله خود را تا زمان نمودار به هدف قیمتی که به اندازه خود الگو است، برسد. شما حد ضرر خود را احتمالاً در وسط الگو قرار داده‌اید. پس اهمیت رعایت حد ضرر حد سود شما می‌تواند دو برابر حد ضرر باشد. نسبت ریسک به ریوارد این معامله برابر با عدد «۲» است. پس این معامله، معقول و سودده به نظر می‌رسد.

طی کردن ۵ مرحله اصولی فوق برای بهره‌گیری از این الگو در تحلیل تکنیکال، ضروری است. البته تریدرهای حرفه‌ای‌تر می‌توانند جزئیات بیشتری را برای آن در نظر بگیرند یا از فیلتر الگوی مستطیل استفاده کنند. فیلتر الگوی مستطیل و فرمول الگوی مستطیلی از جمله ابزارهایی هستند که می‌توانند برای تشخیص دقیق‌تر این الگوها و نحوه شکست‌ آن‌ها به تریدرها کمک کنند. شما نیز می‌توانید با ارتقای دانش تحلیلی خود، از این ابزارها بهره بگیرید. البته مراحل ۵‌گانه فوق را می‌توان کاربردی‌ترین فرمول الگوی مستطیلی در نظر گرفت. شما نیز می‌توانید به سادگی در معاملات آتی خود از این مراحل استفاده کنید.

اهمیت حد ضرر در استفاده از الگوی مستطیل

پترن مستطیل و الگوی اندینگ آن در تحلیل تکنیکال از کاربرد فراوانی برخوردار است. اما جدا از بحث الگوها، تعیین کردن حد ضرر در معاملات را می‌توان یک ضرورت در نظر گرفت. برخی از اساتید حوزه مالی، معامله بدون تعیین حد ضرر را یک معامله باطل می‌دانند. در واقع شما با تعیین کردن حد ضرر، معامله خود را بیمه می‌کنید. این موضوع در مورد معامله با الگوی مستطیل هم باید حتماً رعایت شود. اگر شما در معامله خود با استفاده از این نوع الگو، حد ضرر تعیین کنید، ممکن است روند برخلاف انتظار شما حرکت کند. ما معمولاً الگوی مستطیل صعودی را با شکست مقاومت و الگوی نزولی آن را با شکست خط حمایت ارزیابی می‌کنیم. اما اگر انتهای مستطیل با شکست متفاوتی رقم بخورد، تعیین نکردن حد ضرر به قیمت یک زیان بزرگ برای تریدر تمام خواهد شد!

چطور می‌توان به بهترین شکل از الگوی مستطیل استفاده کرد؟

برخی از افراد با راحتی و دقت بیشتری می‌توانند از الگوهای مستطیلی در معاملات خود استفاده کنند. این در حالی است که برخی دیگر از این روش نتیجه چندان مطلوبی نمی‌گیرند. شما باید این روش را امتحان کنید تا به توانایی خود در استفاده از آن پی ببرید. البته این نکته را نمی‌توان نادیده گرفت که تمرین می‌تواند عملکرد شما را در استفاده از الگوهای نموداری ارتقا دهد. شما می‌توانید استفاده از انواع الگوها را با شرکت در دوره‌های آموزش تحلیل تکنیکال دلفین وست استارت بزنید.

سخن آخر

شناخت الگوها در حوزه تحلیل تکنیکال قرار می‌گیرد. شما در هر فضای معاملاتی که فعالیت کنید، می‌توانید از تحلیل تکنیکال استفاده نمایید. بنابراین شناخت الگوهای مستطیلی می‌تواند همیشه و همه‌جا به کار شما بیاید. شما می‌توانید این مطلب را چند بار دیگر هم مطالعه کنید. آن‌گاه پس از شناخت صحیح الگوهای مستطیلی و چگونگی استفاده از آن‌ها، می‌توانید معاملات متفاوتی را در بازار موردنظر خود باز کنید. هر سؤال، ابهام، تجربه یا ایده‌ای در رابطه با استفاده از الگوهای مستطیلی در تحلیل تکنیکال دارید، آن را در بخش نظرات مطرح نمایید. تبادل نظر می‌تواند به بهبود فرآیند استفاده از این ابزارها کمک کند. پس در اسرع وقت پاسخگوی شما خواهیم بود.

برای یادگیری “تحلیل تکنیکال” مسیر زیر را به شما پیشنهاد می‌کنیم:

همه چیز درباره ریسک به ریوارد در بازارهای مالی

نسبت ریسک به ریوارد یا همان Risk to Reward Ratio یک معیار سنجش مهم در معاملات است.

این معیار بیان می‌کند که در یک معامله روی هر نمادی، به ازای ریسکی که متحمل می‌شوید، چه میزان سود باید به دست آورید.

تریدر های حرفه‌ای بازار سرمایه، همواره در تلاش‌اند تا میزان ریسک به ریوارد خود را افزایش دهند.

در این مقاله به طور کامل به شرح این موضوع می‌پردازیم.

ریسک چیست؟

برای این که مفهوم ریسک به ریوارد به درستی در ذهن شما جا بیافتد، باید ابتدا ریسک را به درستی درک کنید.

زمانی که یک تریدر حرفه‌ای و با تجربه، یک معامله را باز می‌کند، قطعاً برای آن معامله یک حد ضرر مشخص در نظر دارد.

در عمل بازارهای مالی همواره دارای ریسک هستند، زیرا هیچ کس نمی‌تواند به طور قطع یک قیمت مشخص را پیش‌بینی کند.

در واقع ضرر کردن در بازار امری طبیعی است؛ و باید این حقیقت را پذیرفت که هیچ معامله‌ای بدون ریسک امکان‌پذیر نیست.

قبل از این‌که یک معامله را بازکنید باید این را بدانید که درهرصورت شما سرمایه خود را در معرض از دست رفتن قرار می‌دهید.

پس هر معامله‌گر حرفه‌ای باید برای ضررهای خود برنامه داشته باشد.

حال فرض کنید که شما 1000 دلار سرمایه‌دارید و می‌خواهید شروع به معامله کنید.

اگر بخواهید بر طبق اصول مدیریت سرمایه پیش بروید، به‌عنوان یک تریدر تازه‌کار به‌هیچ‌عنوان نباید بیش از 2 درصد از کل اکانت خود را در هر معامله ریسک کنید.

این جمله یعنی پولی که شما در معرض خطر قرار می‌دهید برای یک سرمایهٔ 1000 دلاری نباید بیش از 20 دلار باشد.

به‌عبارت‌دیگر شما در هر معامله 20 دلار ریسک می‌کنید.

این مثال باید مفهوم ریسک را برای شما به‌درستی جا انداخته باشد.

مفهوم ریسک به ریوارد

حالا که با اصطلاح ریسک آشنا شدید می‌توان ساده‌تر ریسک به ریوارد یا همان نسبت R/R را توضیح داد.

در همان مثال قبل که گفتیم فرض کنید 1000 دلار سرمایه‌دارید و قرار است 20 دلار را در هر معامله ریسک کنید، باید میزانی هم برای سود خود در نظر بگیرید.

برای مثال اگر قرار باشد شما در هر معامله 20 دلار ضرر کنید، باید سودهای شما از 20 دلار بزرگ‌تر باشد تا بتوانیم بگوییم نسبت ریسک به ریوارد مناسب را رعایت کرده‌ایم.

درواقع اگر سودهای شما کمتر از ضررهای شما باشد، شما در درازمدت بعید است که سودده شوید.

فرض کنید استراتژی معاملاتی شما، دارای 60 درصد win rate (نرخ برد) است.

یعنی از هر 100 معاملهٔ شما، 60 عدد از آن‌ها با سود بسته می‌شود و 40 عدد با ضرر.

حال اگر میزان سودهای شما، کمتر از ضررهای شما باشد، به‌طور مثال به ازای 20 دلار ضرر در هر معامله، حد سود شما طوری تنظیم شود که 10 دلار سود بگیرید، در چنین حالتی بااینکه نرخ برد استراتژی شما بالا است، ولی درنهایت ضرر کرده‌اید.

با یک محاسبهٔ ساده می‌توان این را ثابت کرد.

در مثالی که زده شد، ریسک به ریوارد شما، یک به نیم است.

چرا باید ریسک به ریوارد معاملاتمان را محاسبه کنیم؟

مسئلهٔ ریسک به ریوارد در معاملات بسیار حائز اهمیت است.

یک تریدر حرفه‌ای این را به‌خوبی می‌داند که بازارهای معاملاتی تماماً بر اساس احتمالات حرکت می‌کنند.

این احتمالات باعث می‌شود که این بازار بسیار پر ریسک باشد و درصورتی‌که این ریسک، کنترل نشود، ممکن است منجر به از بین رفتن سرمایهٔ شما شود.

پس باید قبل از هر معامله‌ای میزان ریسک خود را مشخص کنیم و تمام سعی خود را بر این بگذاریم که میزان سودهای خود را بزرگ‌تر از ضررهایمان کنیم.

چنین شرطی فقط و فقط با رعایت کردن ریسک به ریوارد صحیح برقرار می‌شود.

زمانی که شما ریسک به ریوارد معاملات خود را قبل از ورود به معامله، محاسبه کرده باشید، دیگر در زمان‌ترید، در دام ترس و طمع ناشی از نوسانات بازار نمی‌افتید.

زیرا رعایت کردن ریسک به ریوارد، منجر به ایجاد یک استراتژی مستحکم و اصول می‌شود و دیگر از ترس از دست دادن پول خود مدام حد سود و حد ضرر خود را جابجا نمی‌کنید.

در ادامه به روشی ساده برای محاسبهٔ ریسک به ریوارد می‌پردازیم.

محاسبهٔ ریسک به ریوارد

نحوهٔ محاسبهٔ ریسک به ریوارد، کار بسیار ساده‌ای است.

اما هر معامله‌گر، باید متناسب با استراتژی معاملاتی خود و میزان win rate آن ریسک به ریوارد خود را مشخص کند.

به‌طورکلی برای محاسبهٔ ریسک به ریوراد فقط کافی است تا حد ضرر خود را بر حد سود خود تقسیم کنید.

البته این در حالتی است که قصد تغییر حد سود و حد ضرر را نداریم.

درصورتی‌که قرار است تغییراتی را در آن ایجاد کنیم، به‌طور مثال، بخواهیم در TP1 خود به‌اندازه نصف حجم معامله، خارج شویم، بهتر است از روش زیر استفاده کنیم.

در چنین حالتی باید حد ضرر خود را بر تمام سود حاصل در پایان معامله، تقسیم کنیم.

تفاوت Ristk to Reward و Win Rate

این دو اصطلاح به‌کرات در بررسی‌های آماری روی دسته‌ای از معاملات استفاده می‌شوند.

درواقع این دو مفهوم مکمل یکدیگرند و شما با داشتن این دو میزان می‌توانید بر روی معاملات یک شخص یا سیستم قضاوت کنید و متوجه شوید که آیا این تعداد از معاملات سودده بوده است یا خیر.

شاید با خود فکر کنید که این را می‌توان از مقایسهٔ سرمایه اولیه و میزان کل سود در پایان معاملات نیز فهمید.

پس اصلاً چه نیازی به محاسبهٔ این آمارهاست؟

در جواب باید بگوییم ممکن است که یک استراتژی معاملاتی در مدتی سودده باشد اما به دلیل میزان اشتباه ریسک به ریوارد یا مناسب نبودن وین ریت در درازمدت به‌شدت ضرر ده باشد.

حال به مقایسهٔ این دو می‌پردازیم.

همان‌طور که در بالا توضیح دادیم، ریسک به ریوارد اشاره به میزان نسبت سودهای شما به ضررهای شما دارد.

اما وین ریت درواقع بیان می‌کند که احتمال برخورد کردن قیمت با حد سود شما به چه میزان است.

اگر وین اهمیت رعایت حد ضرر ریت شما در حدود 60 درصد باشد و ریسک به ریوارد شما نیز حداقل یک‌به‌یک باشد، شما یک استراتژی سود ده دارید.

زیرا درست است که میزان سودهای شما با ضررهای شما یکسان است (Risk to Reward)، اما تعداد سودهای شما از تعداد ضررهای شما بیشتر است (Winrate).

همچنین ممکن است که میزان وین ریت شما، 40 درصد باشد اما ریسک به ریوارد شما یک‌به‌سه باشد.

در چنین حالتی بااینکه تعداد سود های شما، کم‌تر از ضررهای شماست (Winrate) اما سودده خواهید بود.

زیرا میزان هرکدام از معاملات سودده شما ۳ برابر معاملات ضررده شماست (Risk to Reward) و عملاً هر سود شما، ۳ تا از ضررهای شمارا جبران می‌کند.

همچنین اگر نیاز دارید اطلاعات بیشتری در مورد وین ریت بدست آورید پیشنهاد می‌شود به مقاله‌ی winrate چیست در سایت ایران بروکر مراجعه کنید.

مشاهده ریسک به ریوارد در متاتریدر

اگر مدت‌زمانی است که مشغول به معاملات در بازار هستید و تعداد زیادی معامله در متاتریدر انجام داده‌اید، این نرم‌افزار آمارهای خوبی را از معامله‌های شما در اختیارتان قرار می‌دهد.

برای این کار ابتدا از تب View گزینه terminal را انتخاب کنید.

در پنجرهٔ terminal وارد تب Account history شوید.

سپس بر روی یکی از معاملات خود کلیک راست کرده و گزینهٔ Custom period را انتخاب کنید.

حال در این قسمت باید بازهٔ زمانی معاملات خود را مشخص کنید.

سپس بر روی OK کلیک کنید.

حال مجدداً روی یکی از معاملات خود کلیک راست کرده و گزینهٔ save as Detailed Report را انتخاب کنید.

پس‌ازاین کار، برنامه از شما آدرسی می‌خواهد که در آن، گزارش معاملات شمارا ذخیره کند.

پس از دادن آدرس روی گزینهٔ save کلیک کنید.

در پایان به‌صورت خودکار صفحهٔ گزارش معاملات شما باز می‌شود.

در پایین صفحهٔ گزارشات در ردیف Average می‌توانید میانگین میزان سودها و ضررهای خود را مشاهده کنید.

برای محاسبهٔ میانگین ریسک به ریوارد معاملاتتان در بازهٔ زمانی که مشخصی کردید، میزان profit trade را بر loss trade تقسیم کنید.

این نسبت میزان ریسک به ریوارد شما را نشان می‌دهد.

هرچقدر میزان profit trade شما بیشتر از loss trade شما باشد، ریسک به ریوارد معاملات شما، بالاتر و بهتر است.

نکات مهم درباره شستشوی واژن و رعایت بهداشت

چگونه بهداشت واژن را رعایت کنیم؟ شستن واژن با محلول

شست و شوی واژن

واژن یکی از مهم‌ترین بخش‌های دستگاه تولیدمثل در زنان است که بهداشت آن سلامت کلی این دستگاه را تضمین خواهد کرد. روش‌های مختلفی برای شست و شوی واژن وجود دارد که بعضی از آن‌ها علاوه بر این‌که مفید نیستند، می‌توانند سبب عفونت و بیماری‌های مختلفی در بانوان شوند.
به‌همین دلیل آشنایی با روش‌های درست و مطمئن، همچنین دوری از اشتباهات رایج درباره بهداشت واژن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

در این مطلب قصد داریم ضمن معرفی بخش‌های کلی دستگاه تناسلی زنان، موارد مهم در باره شست و شوی واژن و اشتباهات رایج را در مورد بهداشت این ناحیه شرح دهیم. پس ما را تا پایان این مطلب همراهی کنید. می توانید با بهترین متخصص زنان و زایمان صحبت کنید .

ساختار کلی دستگاه تناسلی در بانوان

اگر بخواهیم ساختار دستگاه تناسلی بانوان را به‌طور کلی شرح دهیم، باید گفت که این سیستم از دو بخش خارجی و داخلی تشکیل شده است.
بخش خارجی آن را اجزای زیر تشکیل می‌دهند:

• بالشتک تناسلی یا مونس پوبیس که هنگام ایستادن به‌شکل یک مثلث برعکس بین قسمت بالایی ران‌ها قرار گرفته است. با رسیدن به سن بلوغ، موهای زائد روی این بخش شروع به رشد می‌کنند.
• کلیتوریس که به‌عنوان بخش احساسی در دستگاه تناسلی عمل می‌کند و تحریک آن منجر به ارضاء شدن خانم‌ها می‌شود. این بخش از محل شروع لب‌های خارجی شروع می‌شود و تا مجرای خروج ادرار ادامه می‌یابد. به‌طور معمول طول این قسمت از ۲ سانتی‌متر تجاوز نمی‌کند.
• لب‌های خارجی که از پایین بالشتک تناسلی تا میان دوراه (قسمت میانی فرج و مقعد) ادامه پیدا می‌کنند و به‌طور میانگین ۷ الی ۸ سانتی‌متر طول دارند. این لب‌ها به‌عنوان یک محافظ برای فرج شناخته می‌شوند.
• لب‌های داخلی که در بخش داخلی لب‌های خارجی قرار دارند و اطراف فرج را پوشانده‌اند. این قسمت در افراد مختلف شکل‌های متفاوتی دارد و ممکن است دو طرف آن با یکدیگر متقارن نباشد.
• پایین‌تر از کلیتوریس و قسمت بالایی فرج را یک منفذ به‌نام پیشابراه یا منفذ دفع ادرار تشکیل می‌دهد. این منفذ درست در قسمت فوقانی فرج قرار دارد و نقش آن دفع ادرار است.
• حد واسط منفذ ادرار و میان دوراه را فرج تشکیل می‌دهد. فرج که مدخل واژن است در افراد مختلف ابعاد متفاوتی دارد و از کلاژن تشکیل شده است.

بخش داخلی دستگاه تناسلی در زنان شامل اجزای زیر می‌شود:

منظور از شست و شوی واژن چیست؟

اگر گفته می‌شود شست و شوی واژن اهمیت دارد منظور شستن بخش داخلی واژن به معنای واقعی نیست، بلکه منظور از این اصطلاح شستن بخش‌هایی از دستگاه تناسلی خارجی از جمله فرج، لب‌های داخلی و خارجی است. محیط داخلی واژن باکتری‌های فراوانی دارد که بسیاری از این باکتری‌ها مفید هستند و به تنظیم PH این ناحیه کمک فراوانی می‌کنند.

به‌همین دلیل در هنگام شست و شوی واژن نیازی به شستن محیط داخلی نیست، بلکه کافی است با روش‌های درست و اصولی قسمت‌های خارجی دستگاه تناسلی را که در معرض آلودگی قرار دارند مورد شست‌وشو قرار دهید.

بخش‌های خارجی این دستگاه دریچه‌ای برای ورود آلودگی و بیماری‌ها به بخش‌های داخلی است. به‌همین دلیل رعایت اهمیت رعایت حد ضرر بهداشت آن از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

ترشحات واژن

بسیاری از خانم‌ها گمان می‌کنند که هر نوع ترشحی از واژن به‌غیر از زمان‌هایی که فرد از لحاظ جنسی تحریک شده، غیرطبیعی بوده و نشان‌دهنده وجود یک بیماری است. باید بدانید دستگاه تناسلی زنانه در حالت عادی ترشحات آبکی دارد که بوی زننده‌ای ندارند.

هرگاه در ترشحات واژن تغییراتی از جمله تغییر رنگ یا تغییر بو ایجاد شود، از وجود یک مشکل در دستگاه تناسلی خبر می‌دهد. بسیاری از این مشکلات در اثر توجه نکردن به موارد مهم در باره شست و شوی واژن به‌ وجود می‌آیند.
رعایت نکات اصولی درباره بهداشت دستگاه تناسلی خارجی در جلوگیری از بروز بیماری‌های مختلف واژینالی و در نتیجه تغییر نکردن حالت طبیعی ترشحات واژن اهمیت دارند.

اشتباهات رایج در رابطه با شستن واژن

برخی از بانوان به موارد مهم در باره شست و شوی واژن که توسط پزشکان مختلف گفته می‌شود توجهی ندارند و با انجام دادن اشتباهات مختلفی موجب ایجاد بیماری و عفونت در دستگاه تناسلی خود خواهند شد.
اگر درباره درست یا غلط بودن هر یک از روش‌های شست و شوی واژن دچار شک و ابهام شده‌اید، با دکتر آنلاین متخصص زنان و زایمان پذیرش ۲۴ تماس بگیرید و با به دست آوردن اطلاعات پزشکی صحیح، از ارتکاب اشتباهات رایج جلوگیری کنید. بعضی از این آن‌ها را در ادامه توضیح می‌دهیم.

استفاده از دوش واژینال

گرفتن دوش واژینال یا به عبارت دیگر شستن محیط داخل واژن، یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی است که بسیاری از بانوان مرتکب آن می‌شوند. همان‌طور که گفته شد در درون مهبل باکتری‌های مفیدی وجود دارند که به تنظیم ph آن کمک می‌کنند.
به‌غیر از باکتری‌های مفید تعداد مشخصی باکتری مضر نیز در این قسمت زندگی می‌کنند که استفاده از دوش واژینال می‌تواند تعادل نسبت این دو نوع باکتری را برهم زند و درنتیجه، با از بین رفتن یا کاهش تعداد باکتری‌های مفید، زمینه ابتلا به بیماری‌های واژینال افزایش یابد.

از سوی دیگر باید به دفعات شستن ناحیه تناسلی در طول روز توجه داشته باشید. شستن مکرر این ناحیه می‌تواند خشکی واژن و مشکلات ناشی از آن را به همراه داشته باشد.

طبق گفته بسیاری از متخصصان زنان، در طول شبانه‌روز، دو مرتبه شست‌وشوی درست به سلامت بهداشت دستگاه تناسلی کمک می‌کند و تا حد زیادی از ابتلا به بیماری‌های مختلف جلوگیری می‌کند.

استفاده از دستکش

برخی از خانم‌ها هنگام شستن ناحیه تناسلی خود از دستکش استفاده می‌کنند و به‌گمان آن‌ها استفاده از دستکش مانع از تماس آلودگی‌های سطح دست با این ناحیه می‌شود. همچنین ممکن است وجود وسواس در گروهی از این زنان علت استفاده از آن باشد.

برخلاف تصور این بانوان، دستکش‌های لاتکس و یک‌بارمصرف از مواد شیمیایی ساخته شده‌اند که ممکن است در بافت حساس ناحیه تناسلی ایجاد حساسیت کنند یا با انتقال مواد شیمیایی، باعث ایجاد عفونت در این بخش شوند.
بهتر است قبل از شست‌وشوی فرج و سایر بخش‌های این دستگاه، دستان خود را با شوینده مناسب ضدعفونی کنید. سپس بدون استفاده از دستکش، ناحیه تناسلی خود را تمیز کنید.

استفاده طولانی مدت از نوار بهداشتی

نوار بهداشتی و تامپون‌ها به‌دلیل برخورداری از مقدار بسیار زیادی پودر جاذب، آلودگی‌ها و خون قاعدگی را به‌سرعت جذب می‌کنند.

ماندن تامپون یا نوار بهداشتی به مدت طولانی منجر به رشد باکتری‌های مختلف می‌شود. از سوی دیگر دستگاه تناسلی زنان نیز مانند یک مکنده بسیار قوی عمل می‌کند و پس از گذشت مدت زمان مشخصی، شروع به جذب دوباره این آلودگی‌ها خواهد کرد.

بهتر است نهایت دقت را در زمان درست تعویض این وسایل بهداشتی به‌خرج دهید و از ماندن آن‌ها به‌مدت طولانی در تماس با ناحیه تناسلی به‌شدت خودداری کنید.

بهترین زمان برای تعویض نوار بهداشتی و تامپون بدون توجه به میزان آلودگی سطح آن‌ها، ۳ الی ۴ ساعت پس از استفاده است.

شست‌وشو با مواد شوینده قوی

یکی از موارد مهم در باره شست و شوی واژن که بسیاری از بانوان به آن بی‌توجه هستند، شستن ناحیه تناسلی و فرج با استفاده از صابون و شامپوهای قوی است.

بیشتر خانم‌ها به‌ویژه در هنگام استحمام، با استفاده از شامپو یا صابونی که برای شست‌وشوی بدن به‌کار می‌برند، اقدام به شستن بخش‌های خارجی ناحیه تناسلی از جمله لب‌های داخلی و فرج می‌کنند.

بسیاری از شامپو و صابون‌های ویژه شست‌وشوی بدن از اسانس و رنگ برخوردار هستند و همچنین ph پوست را بسته به نوع پوست سازگار با آن، تغییر می‌دهند. بهتر است ناحیه تناسلی را تنها با آب ولرم بشویید و در صورت تمایل از صابون‌های بدون رنگ، بو و با ph خنثی استفاده کنید.

امروزه محصولات و ژل‌های مختلفی برای شستن ناحیه تناسلی زنان تولید می‌شوند که اکثر آن‌ها حاوی اسانس و مواد معطر هستند. به‌طور کلی بهتر است از ژل بهداشتی بانوان برای نظافت دستگاه تناسلی خود استفاده نکنید.
اما اگر تمایل دارید با استفاده از ژل بهداشتی بانوان اقدام به نظافت ناحیه تناسلی خود کنید، بهتر است به ساختار این محصولات توجه داشته باشید و همچنین از نوع بدون بو و غیرمعطر این محصولات استفاده کنید.

نشستن واژن پس از اتمام رابطه جنسی

یکی از موارد مهم در باره شست و شوی واژن، شستن ناحیه تناسلی بعد از اتمام رابطه جنسی است. بهتر است بلافاصله پس از رابطه جنسی واژن و ناحیه تناسلی شسته شده و در صورت امکان برای جلوگیری از ابتلا به عفونت، ادرار دفع شود.

منظور از شستن واژن گرفتن دوش واژینال نیست، بلکه هدف نظافت فرج، لب‌های داخلی و خارجی است. برای شستن این ناحیه نیازی به استفاده از صابون یا شوینده‌های شیمیایی نیست، بلکه کافی است با آب ولرم و به‌آرامی، اقدام به شست‌وشوی دستگاه تناسلی خارجی کنید.

شستشوی واژن با سرکه

عوارض شستشوی واژن با سرکه

برخلاف تصوری که در میان بسیاری از بانوان رایج است، استفاده از سرکه برای شست و شوی واژن با اسیدی کردن محیط داخلی واژن، ph این ناحیه را تغییر می‌دهد و هچنین موجب کشتن باکتری‌های مفید مهبل خواهد شد.

همچنین شدت اسیدی بودن واژن با تزریق سرکه داخل واژن بالا می‌رود و ممکن است منجر به بروز مشکلات مختلفی شود.

شستن واژن با جوش شیرین

بسیاری از زنان عقیده دارند جوش شیرین برای عفونت واژن یک درمان خانگی و بی‌خطر است، اما باید بدانید که استفاده از جوش شیرین شاید در کوتاه مدت باکتری‌های بیماری‌زا را از بین ببرد، ولی استفاده طولانی مدت از آن و شستن مداوم واژن با این ماده می‌تواند اهمیت رعایت حد ضرر منجر به بهم ریختن تعادل ph واژن و کشتن باکتری‌های مفید شود. نتیجه چنین اتفاقی تنها بروز بیماری‌های مختلف است.

شستشوی واژن با بتادین

عوارض شستشوی واژن با بتادین

در مواردی بسته به صلاحدید پزشک معالج یا ماما، استفاده از بتادین برای شست و شوی واژن مانعی ندارد. اما استفاده خودسرانه از این ضدعفونی‌کننده مانند دو مورد بالا یعنی سرکه و جوش شیرین می‌تواند منجر به از بین رفتن باکتری‌های مفید واژن و حتی تشدید خارش و سوزش در این ناحیه شود.

استفاده از نبات برای درمان عفونت واژن

بسیاری از افراد عقیده دارند گذاشتن نبات یا شیاف نبات در واژن باعث گرمی و از بین رفتن عفونت دستگاه تناسلی خواهد شد. بهتر است بدانید خواص گذاشتن نبات در واژن هیچ مبنا و پایه علمی ندارند و ریشه آن‌ها فقط در باورهای قدیمی و سنتی از تاریخ گذشته است.

نحوه بهداشت صحیح واژن

روش‌های بهداشت صحیح دستگاه تناسلی در حفظ سلامت کلی این دستگاه و پیشگیری از ایجاد عوامل خطرزا بسیار موثر است. موارد زیر روش‌های بی‌خطر و درستی هستند که کمک می‌کنند بهداشت و سلامت واژن و سایر اجزای دستگاه تناسلی حفظ شود.

دستمال توالت را از جلو به عقب بکشید

یکی از موارد مهم در باره شست و شوی واژن، نحوه استفاده درست از دستمال توالت است. به این نکته توجه داشته باشید که استفاده از دستمال توالت‌های معطر خطر بزرگی برای سلامتی دستگاه تولید مثل زنان هستند.

در هنگام خرید دستمال توالت اطمینان حاصل کنید که از مواد درجه یک ساخته شده باشند و همچنین از خرید دستمال‌های معطر خودداری کنید. در زمان استفاده از دستمال آن را به ‌آرامی از جلو، یعنی از شروع لب‌های خارجی به سمت مقعد بکشید.
کشیدن دستمال توالت از مقعد به سمت فرج و کلیتوریس، باعث انتقال آلودگی‌های مقعد به داخل فرج، واژن و سایر اهمیت رعایت حد ضرر اجزا خواهد شد. پس برای جلوگیری از این انتقال دستمال توالت را از جلو به عقب بکشید.

از دستمال پارچه‌ای برای خشک کردن واژن استفاده کنید

مرطوب بودن ناحیه تناسلی یکی از عوامل اصلی در بروز بیماری‌های این ناحیه محسوب می‌شود. به‌همین دلیل باید پس از هر بار شست و شوی واژن آن را با یک دستمال تمیز و نخی خشک کنید.

لباس زیر نخی بپوشید

لباس زیرهای پلی‌استر و پلاستیکی باعث عرق کردن و گرم شدن ناحیه تناسلی می‌شوند و این موضوع در ایجاد عفونت و قارچ موثر است.

به‌جای استفاده از این نوع لباس زیر سعی کنید لباس‌هایی از جنس پنبه یا نخ بپوشید زیرا هوا را از خود عبور می‌دهند و کمتر سبب عرق کردن و در نتیجه ایجاد عفونت خواهند شد.
لباس زیر خود را به‌طور مرتب و با فاصله زمانی کم تعویض کنید و اجازه ندهید که زمینه برای رشد باکتری‌ها اهمیت رعایت حد ضرر و قارچ‌ها فراهم شود.

لباس زیر نو را قبل از استفاده بشویید

گاهی افراد لباس‌ زیرهایی را که خریداری می‌کنند، بدون شستن مورد استفاده قرار می‌دهند. بهتر است قبل از پوشیدن لباس زیر نو، آن را با آب و شوینده‌های ملایم بشویید.

در بسیاری از تولیدی‌های لباس زیر، برای جلوگیری از پوسیده و خراب شدن لباس‌ها در انبار، به آن‌ها مواد شیمیایی می‌زنند که این مواد برای بهداشت دستگاه تناسلی خطرناک هستند.

چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟

رعایت موارد مهم در باره شست و شوی واژن اهمیت بسیار زیادی دارد و در صورت مرتکب شدن اشتباهاتی که در این مطلب گفته شد، ممکن است سلامت دستگاه تناسلی زنان به‌خطر افتد.

گاهی ممکن است به‌دلایل دیگری مانند حساسیت به کاندوم، زمینه ارثی و موارد دیگر، واژن بانوان دچار عفونت شدید شود. در این شرایط حتما به پزشک زنان مراجعه کنید زیرا شستشوی واژن توسط پزشک زنان می‌تواند در برطرف کردن سریع عفونت‌ها موثر باشد.

اگر شما نیز در زمینه بهداشت و شست و شوی واژن خود دچار سردرگمی شده‌اید و نمی‌توانید موارد مهم در باره شست و شوی واژن را از میان مطالب و اطلاعاتی مختلفی که می‌شنوید تشخیص دهید، توصیه می‌کنیم با پزشک آنلاین زنان پذیرش ۲۴ تماس بگیرید که در هر ساعت از شبانه‌روز به شکل متنی، صوتی و تلفنی می‌توانند به سوالات شما پاسخ داده و راهکار درمانی پیشنهاد دهند.

مدیریت سرمایه حتی مهمتر از تحلیل تکنیکال است

مدیریت سرمایه، یکی از مهمترین مسائلی است که باید در بازارهای مالی به آن اهمیت داد و اهمیت آن حتی از تحلیل های تکنیکال نیز بیشتر است. هدف مدیریت سرمایه، حفظ و بقای سرمایه و دارایی ماست و در مرحله بعد به افزایش آن کمک می کند. مدیریت سرمایه و مدیریت ریسک دو مفهومی هستند که بسیار با هم عجین هستن و هدف آنها تقریباً یک چیز است.

مدیریت سرمایه حتی مهمتر از تحلیل تکنیکال است

شاید شما در زمینه تحلیل تکنیکال و یا فاندامنتال بهترین باشید و در اکثر موارد تحلیل هایتان درست از آب درآید، اما فراموش نکنید اگر اصول مدیریت سرمایه را به درستی رعایت نکنید، مطمئناً در بلند مدت در بازارهای مالی تاب نخواهید آورد. مدیریت سرمایه که به نوعی با مدیریت ریسک عجین شده است، آنقدر مهم و حیاتی اهمیت رعایت حد ضرر است که اگر آن را رعایت کنید، مشکل جدی سرمایه شما را تهدید نخواهد کرد. در غیر این صورت سرمایه ای که شاید سالها با زحمت فراوان بدست آورده اید را یک شبه از دست خواهید داد و مجبورید با یک ضرر بزرگ برای همیشه با بازار خداحافظی کنید.

مدیریت سرمایه، همانطور که از نامش پیداست، مدیریت دارایی های شماست. مدیریت سرمایه، برای هر فرد متفاوت است و افراد لازم است تا اهداف خود را از سرمایه گذاری مشخص کرده، تحمل ریسک خود را بسنجند و بعد با توجه به ذات بازارِ مورد نظر برای معامله اقدام کنند. سپس تهدیدهایی را که سرمایه فرد را نشانه می روند، به درستی شناسایی کرده و آنها را از بین ببرند یا از آنها جلوگیری کنند. در واقع اولین هدف مدیریت سرمایه، حفظ و بقای سرمایه و دارایی شماست و بعد در مراحل بعد افزایش و بازدهی مناسب آن را هدف قرار می دهد.

چند استراتژی کاربردی برای مدیریت سرمایه

در اینجا چند استراتژی پرکاربرد و مهم را در رابطه با مدیریت سرمایه و بالتبع مدیریت ریسک بررسی میکنیم. این اصول در همه بازارها از بازار کلاسیک سهام گرفته تا بازارهای فارکس و ارزهای دیجیتال قابل تعمیم است و قوانین کلی آن یکسان است. این چند مورد عبارتند از:

اهداف کوتاه مدت یا بلند مدت خود را به درستی تعیین کنید

قبل از اینکه دست به معامله یا سرمایه گذاری بزنید، هدف خود را از آن مشخص کنید. آیا برای بازنشستگی خود اقدام میکنید؟ آیا قصد دارید در 5 سال آینده با سرمایه گذاری که اکنون در بازار انجام میدهید، صاحب خانه شوید؟ اگر اهدافتان از این دست است، پس باید معاملات بلند مدت را انتخاب کنید. اما اگر اهدافتان کوچک تر هستند، می توانید سراغ معاملات کوتاه مدت و یا میان مدت بروید. به هر حال این را بدانید که هر چه معامله کوتاه مدت تر باشد، نیاز به تسلط شما بر دانش تحلیلی بیشتر احساس می شود. در سرمایه گذاری های بلند مدت نیز این مورد را مد نظر قرار دهید که نمی توانید برای مدت طولانی به پول خود دست بزنید و پولتان به اصطلاح در حساب میخوابد;

قبل از شروع معامله یا سرمایه گذاری، تحمل ریسک خود را بسنجید

آستانه تحمل ریسک خود را بسنجید و بعد وارد معاملات شوید. اگر تحمل ریسک شدید را از لحاظ روانی ندارید، به هیچ عنوان سمت معاملات کوتاه مدت نروید. مسئله بعدی این است که فقط بخشی از پول را ریسک کنید که هم تحمل ضرر آن را داشته باشید، هم در صورت ضرر توانایی جایگزینی آن را داشته باشید;

پرتفو خود را متنوع کنید

اصطلاح معروفی در بازارهای مالی است که احتمالاً بارها و بارها آن را شنیده اید، اهمیت رعایت حد ضرر آن هم اینکه “همه تخم مرغ های خود را در یک سبد نگذارید”. در واقع این مورد یکی از مهمترین اصول مدیریت سرمایه است. در انتخاب سهم ها یا آیتم هایی که در سبد خود دارید، بسیار دقت کنید و آنها را از گروه های متفاوت و غیرمرتبط انتخاب کنید تا اگر گروهی از آنها منفی شد، حرکت مثبت گروه دیگر ریسک منفی شدن سرمایه شما را کاهش داده و به نوعی سبد شما را پوشش ریسک کند. البته انتخاب سهام ها از هر گروهی که هست، باید بر مبنای تحلیل های تکنیکالی و فاندامنتالی درست صورت گیرد;

حد ضرر تعیین کنید

رصد 24 ساعته بازار نه ممکن است نه منطقی. به همین منظور بهتر است برای معاملات خود حتماً حد ضرر مشخص کنید تا در حرکات خلاف جهت بازار دچار ضررهای سنگین نشوید و با کمترین ضرر از معامله خارج شوید. بسیاری از افراد حد ضرر مشخص نمی کنند، چون فکر می کنند نیازی به این کار نیست و چون بازار را مدام رصد می کنند، می توانند به موقع خارج شوند. اما این یکی از شایع ترین اشتباهات است. اول اینکه عوامل متفاوتی بر نوسانات بازار تاثیر دارند و گاهاً جایی که اصلاً فکرش را هم نمی کنید، بازار چنان نوسان شدیدی می کند که فرصت خروج به موقع را ندارید، مگر اینکه از قبل حد ضرر تعیین کرده باشید. مسئله بعدی این است که اکثر افراد زمانی که در ضرر هستند، فکر میکند که بازار بالاخره برمیگردد و ضرر آنها را جبران می کند، در نتیجه ضررهای آنها بیشتر و بیشتر می شود، تا جایی که بخش زیادی و یا کل سرمایه خود را از دست می دهند. اهمیت تعیین کردن حد ضرر بسیار بالاست. پس حتماً آن را جدی بگیرید;

معاملات باز را به حال خود رها نکنید

اگر این اشتباه را کردید که برای معاملات خود حد ضرر و حد سود مشخص نکرده اید، هرگز آنها را بدون رسیدگی رها نکنید. هرچه زودتر حد ضرر و حد سود را بگذارید و معامله را مدام مانیتور کنید و هر چه زودتر تصمیمی اساسی برای آن بگیرید. زیرا می تواند کل حساب شما را تحت شعاع قرار دهد;

از تصمیمات احساسی بپرهیزید

افراد در بازارهای مالی، بدترین و اشتباه ترین تصمیمات را در زمانی می گیرند که احساساتشان بر منطق غلبه کرده است. این احساسات می تواند ترس، خشم، طمع و یا احساساتی از این دست باشند. زمانی که از لحاظ روانی در وضعیت مناسبی قرار ندارید نیز به هیچ عنوان دست به معامله نزنید. مثلاً زمانهایی که بسیار خسته اید یا از یک معامله ناموفق بیرون آمده اید. معاملات خود را به زمانی دیگر موکول کنید تا از لحاظ احساسی کنترل بیشتری روی خود داشته باشید و با منطق کامل دست به معامله بزنید.

مدیریت سرمایه، دانش وسیعی است که باید مطالعات زیادی در رابطه با آن انجام دهید تا بتوانید ریسک های موجود و احتمالی را کاهش داده و سرمایه خود را حفظ کنید. در این مقاله تنها به چند نکته کوچک اشاره کردیم، اما با به کارگیری همین نکات هم تغییرات زیادی را در کیفیت معاملات خود مشاهده خواهید کرد.

سرمایه پایه چیست و چرا اهمیت دارد؟

امیر شاملویی

• اشتراک‌گذاری

سرمایه پایه بانک‌ها و موسسات اعتباری برابر است با مجموع سرمایه اصلی و سرمایه تکمیلی آنها پس از کسور لازم.

یکی از مفاهیمی که به ویژه در بانکداری بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد، مفهوم سرمایه پایه است. در حقیقت سرمایه پایه به معنی سرمایه‌ای است که یک موسسه نزد دولت ثبت کرده است. گاهی وقت‌ها به سرمایه پایه «سرمایه اولیه» نیز گفته می‌شود. در این مطلب بیشتر به این موضوع و اهمیت آن خواهیم پرداخت.

سرمایه پایه چیست؟

بر اساس تعریف مصوب شورای پول و اعتبار در سال 1382، سرمایه پایه بانک‌ها و موسسات اعتباری برابر است با مجموع سرمایه اصلی و سرمایه تکمیلی آنها پس از کسور لازم. سرمایه اصلی شامل سرمایه پرداخت شده، اندوخته قانونی، سایر اندوخته‌ها، صرف سهام و سود انباشته است. سرمایه تکمیلی نیز شامل ذخایر مطالبات مشکوک‎الوصول عمومی، اندوخته یا ذخیره تجدید ارزیابی دارایی‌های ثابت و اندوخته ناشی از تجدید ارزیابی سهام است. اگر بانکی زیان انباشته داشته باشد، مبلغ آن از سرمایه اصلی کم می‌شود. علاوه بر این، اگر بانک یا موسسه اعتباری در بانک یا موسسه اعتباری دیگری سرمایه‌گذاری کرده باشد، از مبلغ سرمایه پایه کسر می‌شود.

چرا سرمایه پایه اهمیت دارد؟

سرمایه پایه یکی از مهمترین مواردی است که برای سنجش وضعیت مالی بانک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع سرمایه پایه می‌تواند به شما کمک کند تا به طور کلی شناختی از وضعیت مالی یک بانک به دست بیاورید. سرمایه پایه در واقع نقش نوعی حفاظ را برای سهامداران و سپرده‌گذاران ایفا می‌کند. بانکی که سرمایه پایه مناسب و خوبی داشته باشد، می‌تواند در برابر ریسک‌های موجود مقاوم بماند و به همین دلیل هم از قابلیت اعتماد و اطمینان بیشتری برخوردار است. بانک‌ها برای این که ریسک خود را مدیریت کنند، همواره باید تناسبی میان سرمایه‌شان و خطراتی که برای دارایی‌های آنها وجود دارد، رعایت نمایند.

نسبت کفایت سرمایه و اهمیت آن

یکی از کاربردهای مهمی که سرمایه پایه دارد این است که با استفاده از آن نسبت کفایت سرمایه را مشخص می‌کنند. برای این کار، سرمایه پایه را بر مجموع دارایی‌های موزون شده به ریسک بانک تقسیم می‌نمایند و عدد حاصل را در صد ضرب می‌کنند. این عدد که برحسب درصد به دست آمده کاربرد زیادی برای شناخت کیفیت و ریسک‌پذیری یک بانک دارد. در دنیا کمیته بازل (بال هم به آن گفته می‌شود) سوئیس این نرخ را برای بانک‌ها 8 درصد اعلام کرده بود. البته در نشست بعدی این کمیته نسبت کفایت به سرمایه 12 درصد اعلام شد. اما شاید برایتان این سوال مطرح شود که کمیته بازل چیست؟

آشنایی با کمیته بازل

کمیته بازل را می‌توان بالاترین نهاد بین‌المللی دانست که فعالیت آن نظارت بانکی است. این کمیته از نمایندگان عالی‌رتبه بانک‌های مرکزی کشورهایی مانند آلمان، فرانسه، ایتالیا، آمریکا، انگلستان، کانادا، ژاپن، سوییس، سوئد و لوکزامبورگ تشکیل شده است. به طور معمول این کمیته هر سه ماه یک جلسه تشکیل می‌دهد و از آنجا که دفتر آن در شهر بازل سوییس قرار دارد، به آن کمیته بازل می‌گویند.

وضعیت ریسک بانک‌های ایرانی

در ایران اغلب بانک‌ها نسبت کفایت سرمایه را رعایت نمی‌کنند. اگر به سامانه کدال مراجعه نمایید و نسبت کفایت سرمایه را برای بانک‌ها در صورت‌های مالی آنها بررسی کنید، خواهید دید تنها 4 بانک خصوصی و یک بانک دولتی نسبت 8 درصدی کفایت سرمایه را رعایت می‌کنند. این موضوع نشان دهنده این است که برخلاف آنچه مردم فکر می‌کنند، بانک‌ها نیز چندان بدون ریسک نیستند. دقت در انتخاب بانک و موسسه اعتباری مناسب برای سپرده‌گذاری از این رو اهمیت دارد.

سرمایه پایه و نقش مهم آن در تعیین سقف وام

یکی از مهمترین موضوعاتی که به سرمایه پایه مرتبط می‌شود بحث سقف تسهیلات است. بر اساس ضوابط سیاستی- نظارتی شبکه بانکی کشور که در سال 1388 اعلام شد، حداکثر مجموع تسهیلات و تعهداتی که به هر ذی‌نفع واحد در واحدهای تولیدی می‌رسد 15 درصد سرمایه پایه و برای واحدهای غیرتولیدی 10 درصد سرمایه پایه است.

جمع‌بندی

بسیاری از سرمایه‌گذاران و سپرده‌گذاران با مفهوم سرمایه پایه و کفایت سرمایه آشنا نیستند و خیلی ساده در موسسات یا بانک‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که فاقد استانداردهای لازم بوده و پرریسک محسوب می‌شوند. به همین جهت است که آشنایی با این مفاهیم مهم است زیرا در صورتی که بانک‌ها دچار مشکل شوند، دسترسی به سرمایه و سپرده مشتریان چندان راحت نخواهد بود. در نهایت توصیه عموم کارشناسان بر این است که پیش از سپرده‌گذاری در هر نوع گزینه سرمایه‌گذاری، از میزان کم‌ریسک بودن آن و قابلیت اعتماد آن اطمینان حاصل کنید. البته خوب است این اطمینان را از بررسی وضعیت مالی و صورت مالی یک موسسه یا بانک کسب کنید تا نمای ظاهری آن.

سرمایه پایه بانک‌ها و موسسات اعتباری برابر است با مجموع سرمایه اصلی و سرمایه تکمیلی آنها پس از کسور لازم.

سرمایه پایه یکی از مهمترین مواردی است که برای سنجش وضعیت مالی بانک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع سرمایه پایه می‌تواند به شما کمک کند تا به طور کلی شناختی از وضعیت مالی یک بانک به دست بیاورید. سرمایه پایه در واقع نقش نوعی حفاظ را برای سهامداران و سپرده‌گذاران ایفا می‌کند. بانکی که سرمایه پایه مناسب و خوبی داشته باشد، می‌تواند در برابر ریسک‌های موجود مقاوم بماند و به همین دلیل هم از قابلیت اعتماد و اطمینان بیشتری برخوردار است. بانک‌ها برای این که ریسک خود را مدیریت کنند، همواره باید تناسبی میان سرمایه‌شان و خطراتی که برای دارایی‌های آنها وجود دارد، رعایت نمایند.