حاشیه سود ناخالص

حاشیه سود ناخالص

شرکت‌های تولیدکننده سنگ آهن در ایران اصرار دارند که ضرایب قیمتی محصولات سنگ آهن (کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی) افزایش یابد. فولادسازان نیز مخالفت صریح خود را با افزایش این ضرایب اعلام کرده‌اند. بررسی علمی موضوع چه چیزی را نشان می‌دهد؟ با ضرایب قیمتی موجود، حاشیه سود ناخالص شرکت‌های فولادی بیشتر است یا حاشیه سود ناخالص شرکت‌های معدنیِ تولیدکننده سنگ آهن؟ انجمن فولاد اطلاعاتی در این‌باره منتشر کرده است .

به گزارش انجمن تولیدکنندگان فولاد، بررسی صورت‌های مالی شرکت‌های سنگ آهنی و فولادی حاضر در بازار سهام کشور نشان می‌دهد که در سالیان اخیر، شرکت‌های معدنیِ زنجیره فولاد، حاشیه سود ناخالص بالاتری نسبت به فولادسازان داشته‌اند .

از مرداد سال ۹۸ ، ضریب قیمتی کنسانتره به ۱۶ درصد نرخ شمش فولاد خوزستان و ضریب قیمتی گندله به ۲۳ درصد نرخ شمش فولاد خوزستان افزایش یافت. در نه ماهه ۹۸ ، به‌طور میانگین حاشیه سود ناخالص سه شرکت سنگ آهنی گل گهر، چادرملو و صبانور، حدود ۵۰ درصد بوده است؛ این در حالی است که میانگین حاشیه سود ناخالص شش شرکت تولیدکننده فولاد، شامل فولاد مبارکه، ذوب آهن، فولاد خوزستان، فولاد کاوه جنوب کیش، فولاد هرمزگان و فولاد خراسان، در همین حاشیه سود ناخالص دوره تنها ۲۶.۷ درصد بوده است .

در دو نمودار زیر حاشیه سود ناخالص این شرکت‌ها، هم به تفکیک و هم به‌صورت میانگین، با هم مقایسه شده است. همان‌طور که این نمودارها نشان می‌دهد، حاشیه سود سنگ آهنی‌ها حتی قبل از افزایش ضرایب حاشیه سود ناخالص قیمت کنسانتره و گندله در سال گذشته، بیش از حاشیه سود ناخالص شرکت‌های فولادی بوده است.

حاشیه سود ناخالص

دنیای اقتصاد : مقایسه 31 صنعت بورسی کشور از نظر 4 شاخص مهم سودآوری در سال 99 نشان می دهد که حاشیه سود عملیاتی 4 صنعت هتل و رستوران، خرده فروشی، سایر مواد معدنی و مخابرات بیشترین فاصله را با حاشیه سود ناخالص آنها داشته است. حاشیه سود عملیاتی این 4 صنعت حدود 10 واحد درصد یا بیشتر از این مقدار کمتر سود ناخالص آنها گزارش شده است. این فاصله عمدتا به دلیل هزینه های عمومی، اداری و فروش و سایر هزینه های عملیاتی دیگر یا آن طور که در صنعت هتل و رستوران مشاهده شده به علت هزینه های جذب نشده به وجود آمده است.

برخی از خدمات سایت، از جمله مشاهده متن مطالب سال‌های گذشته روزنامه‌های عضو، تنها به مشترکان سایت ارایه می‌شود.
شما می‌توانید به یکی از روش‌های زیر مشترک شوید:

در سایت عضو شوید و هزینه اشتراک یک‌ساله سایت به مبلغ 700,000ريال را پرداخت کنید.
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 100 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامه‌ها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارت‌های بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارت‌های اعتباری بین‌المللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکان‌پذیر است.

به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی همه کاربران به متن مطالب خریداری نمایند!

سود ناخالص چیست؟

سود ناخالص (Gross Profit) به سودی که حاشیه سود ناخالص یک شرکت، پس از کسر هزینه‌های همراه با تولید یا فروش محصولاتش، یا هزینه‌هایی که به‌منظور انجام سرویس‌ها پرداخت کرده، شناسایی می‌کند، اطلاق می‌گردد.

سود ناخالص در صورت درآمد شرکت‌ها دیده شده و می‌توان آن را از طریق کاستن هزینهٔ بهای تمام‌شده کالاهای فروخته‌شده (The cost of goods sold – COGS) از درآمدها (فروش انجام‌شده) محاسبه کرد.

این موارد می‌توانند در صورت درآمدی شرکت (Income Statement) دیده شوند. سود ناخالص همچنین می‌تواند تحت عنوان سود فروش (Sales profit) و یا درآمد ناخالص (Gross Income) نامبرده شود.

درک مفهوم سود ناخالص

سود ناخالص، میزان کاراییِ یک شرکت در استفاده از نیروی کار و مواد اولیه در تولید محصولات و یا ارائهٔ خدمات را ارزیابی می‌کند. این اندازه‌گیری معمولاً هزینه‌های متغیر را نیز دربرمی‌گیرد. این هزینه‌ها، هزینه‌هایی هستند که مقدار آن‌ها بسته به میزان خروجی‌ای که شامل موارد زیر می‌باشند، متغیر می‌باشد:

1. مواد اولیه. (Materials)
2. نیروی کار مستقیم، با در نظر گرفتن آن به‌صورت ساعتی و یا وابسته به سطوح خروجی‌ها.
3. مبالغ کمیسیون پرداخت‌شده به کارکنان بخش فروش. (Commissions of حاشیه سود ناخالص حاشیه سود ناخالص sales staff)
4. هزینه‌های کارت‌های اعتباری در خرید مشتریان. (Credit card fees on customer purchases)
5. ابزارآلات، که شامل هزینه استهلاک (Usage – based depreciation) نیز می‌باشند.
6. ابزارهایی که در محل تولید (Production Site) از آن‌ها استفاده‌شده است.
7. حمل‌ونقل کالاها. (Shipping)

فرمول محاسبه سود ناخالص به شرح زیر می‌باشد:

هزینهٔ بهای تمام‌شدهٔ کالای فروخته شده – درآمد = سود ناخالص

Gross Profit = Revenue – Cost of goods sold

همان طور که به‌طور کلی گفته شد، سود ناخالص شامل هزینه‌های ثابت (Fixed costs – هزینه‌هایی که باید فارغ از مقادیر خروجی شرکت پرداخت شوند) نمی‌باشند. هزینه‌های ثابت شامل هزینهٔ اجاره (rent)، هزینه‌های تبلیغات (Advertising)، هزینه‌های بیمه (Insurance)، دستمزد کارکنانی که به‌صورت مستقیم در مسیر تولیدی درگیر نمی‌باشند و تدارکات مورد نیاز اداری (Office supplies) می‌باشد.

هر چند، باید در نظر گرفته شود که بخشی از این هزینه‌های ثابت، به هر واحد تولیدشده تحت عنوان هزینه‌های جذب‌شده (Absorption Costing)، اختصاص داده می‌شوند. که لحاظ کردن این هزینه‌ها به‌منظور گزارشگری خارجی (External reporting) به‌نحوی که طبق استانداردهای پذیرفته‌شده حسابداری باشد (Generally Accepted Accounting Principles – GAAP)، مورد نیاز است.

برای مثال، اگر یک شرکت 10 هزار واحد از محصولی حاشیه سود ناخالص را در یک دورهٔ زمانی مشخص تولید کند، و مبلغ 30 هزار دلار را برای اجارهٔ ساختمان پرداخت نماید، هزینهٔ 3 حاشیه سود ناخالص دلاری در قیمت هر کالا تحت عنوان هزینهٔ جذب‌شده لحاظ می‌شود.

سود ناخالص (Gross Profit) نباید با سود عملیاتی (Operating profit) اشتباه گرفته شود، سودی که به آن مقادیر درآمد پیش از نرخ‌های بهره و اِعمال مالیات (earnings before interest and tax – EBIT) نیز اطلاق می‌گردد.

این سود، برابر با سود شرکت پیش از پرداخت بهره‌ها و مالیات‌های تصویب‌شده می‌باشد. سود عملیاتی از طریق کسر هزینه‌های عملیاتی (Operating expenses) از سود ناخالص به‌دست می‌آید.
نکات کلیدی:

1. سود ناخالص که به آن درآمد ناخالص (Gross Income) نیز اطلاق می‌گردد، از طریق کسر هزینهٔ بهای تمام‌شده کالاهای فروخته‌شده از درآمد حاصل شده، محاسبه می‌شود.
2. سود ناخالص تنها شامل هزینه‌های متغیر می‌باشد و شامل هزینه‌های ثابت نمی‌باشد.
3. سود ناخالص، مقدار کارآمدی یک شرکت در استفاده از نیروی کار و همچنین مواد اولیه در تولید کالاها و یا ارائهٔ سرویس‌ها ارزیابی می‌کند.

سود ناخالص در مقابل حاشیهٔ سود ناخالص

سود ناخالص می‌تواند به‌منظور محاسبه کردن معیاری تحت عنوان حاشیهٔ سود ناخالص (Gross Profit Margin) مورد استفاده قرار گیرد. این معیار به‌منظور بررسی کارآمدی تولیدی (Production efficiency) یک شرکت در طی زمان، مفید می‌باشد.

مقایسهٔ ساده سود ناخالصی که سال‌به‌سال و یا با بازهٔ زمانی 3 ماهه تولیدشده است می‌تواند گمراه‌کننده باشد، زیرا سود ناخالص می‌تواند در صورت کاهش حاشیهٔ ناخالص (Gross margins)، افزایش پیدا کند. این اتفاق می‌تواند موضوعی نگران‌کننده برای شرکت باشد و آن را در وضعیتی بحرانی قرار دهد.

باوجود اینکه این عبارات شبیه به یکدیگر هستند (و در برخی از مواقع به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند) حاشیهٔ ناخالص با حاشیه سود ناخالص یکسان نیست. سود ناخالص با واحد پول رسمی یک کشور بیان می‌شود، در حالی که حاشیهٔ سود ناخالص با درصد بیان می‌گردد. فرمول محاسبهٔ حاشیهٔ سود ناخالص به شرح زیر است:

درآمد / (هزینه بهای تمام شده کالای فروخته شده – درآمد) = حاشیه ناخالص

​Gross Margin= (Revenue−Cost of Goods Sold) / Revenue

مثال‌هایی از نحوهٔ استفاده از سود ناخالص

در ادامه مثالی از نحوهٔ محاسبهٔ سود ناخالص و حاشیهٔ سود ناخالص، با استفاده از صورت درآمد (Income State) شرکت فورد (Ford Motor Co.) در سال 2018 مشاهده می‌کنید:

صورت درآمد شرکت فورد در سال 2018 (تمامی مبالغ به میلیون دلار است)، منبع: Investopedia

به‌منظور محاسبه کردن سود ناخالص، ما ابتدا هزینهٔ بهای کالاهای فروخته ‌شده را اضافه می‌کنیم، که جمع ارقام را به 126584 میلیون دلار می‌رساند. ما در این حالت، فروش (Selling) هزینه‌های مدیریت (Administrative expenses) و دیگر هزینه‌ها را در نظر نمی‌گیریم. زیرا این هزینه‌ها به‌طور معمول جزو هزینه‌های ثابت (حاشیه سود ناخالص Fixed costs) دسته‌بندی می‌شوند. در ادامه هزینهٔ کالاهای فروخته‌شده را از درآمد به‌دست آمده کم می‌کنیم تا بتوانیم به سود ناخالص به‌دست آمده برسیم:

25,216$ = 126,584$ – 151,800$

برای به‌دست آوردن حاشیهٔ سود ناخالص، مبلغ سود ناخالص به‌دست آمده حاشیه سود ناخالص در مرحلهٔ قبل را بر مقادیر کل درآمد (total revenues) تقسیم می‌کنیم تا مقدار حاشیهٔ سود ناخالص را محاسبه کنیم.

16.61% = 151,800$ / 25,216$

این درصد با حاشیهٔ سود ناخالص ثبت‌شده در صنعت خودروسازی که در حدود 14٪ است، مقایسه‌شده و نشان می‌دهد که شرکت فورد با بهینگی بیشتری نسبت به همتایان خود، به‌فعالیت می‌پردازد.

محدودیت‌های استفاده از سود ناخالص

صورت درآمد استانداردشده (Standardized income statement) که توسط سرویس‌های اطلاعات مالی (Financial Data Services) تهیه می‌شود، ممکن است مقادیر سود ناخالص را با تفاوت‌هایی نشان دهند.

رکود بزرگ چیست؟
این صورت‌های گزارش‌شده می‌توانند سود ناخالص را به‌عنوان یک آیتم جداشده در خطی جدا نمایش دهند، اما این نوع از صورت‌ها، تنها برای شرکت‌های عمومی قابل‌دسترسی می‌باشند.

سرمایه‌گذارانی که درآمدهای یک شرکت خصوصی را بررسی می‌کنند باید خود را با هزینه‌ها (Cost) و موارد هزینه‌ای (Expense items) که در یک ترازنامه غیراستاندارد (non – Standardized Balance Sheet) ذکر می‌شوند حاشیه سود ناخالص تطبیق دهند و آن‌ها را در محاسبات مقادیر سود ناخالص در نظر نگیرند

سوالات و نظرات خود را در قسمت دیدگاه‎‌ها با دیجی کوینر به اشتراک بگذارید.

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک حاشیه سود ناخالص ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

بیشترین حاشیه سود خالص شرکت‌های بورسی و نسبت P/E ttm شرکت‌ها

در این گزارش لیستی از شرکت‌هایی که حاشیه سود خالص ttm آن‌ها طبق آخرین گزارش‌های ارائه شده در سامانه کدال، بیش از 60 درصد است، بررسی شده است. این شرکت‌ها به‌همراه نسبت P/E ttm هر یک نمایش داده شده تا بتوان مقایسه خوبی میان آن‌ها انجام داد.

سود خالص شرکت‌های بورسی

یکی از راه‌های شناسایی شرکت‌های سودآور در بورس، بررسی میزان سود خالص شرکت‌ها است. شرکت‌های بورسی گزارش‌های مالی خود را به صورت دوره‌ای در صورت سود و زیان خود منتشر می‌کنند. در صورت سود و زیان مواردی مانند میزان درآمدهای عملیاتی و غیرعملیاتی و هزینه‌هایی مانند بهای تمام‌شده، هزینه‌های فروش، اداری و عمومی، سربار و… گزارش می‌شود.

به میزان درآمد‌های عملیاتی منهای بهای تمام شده درآمدهای عملیاتی، سود ناخالص یک شرکت گفته می‌شود. در واقع تنها مبالغی که به‌طور مستقیم در عملیات تولید وجود دارند از فروش شرکت کسر می‌شود.

اما سود خالص به سود یک شرکت پس از کسر تمامی هزینه‌ها در طول یک سال یا یک دوره از تمامی درآمدهایش گفته می‌شود. این هزینه‌ها شامل مواد مستقیم، حقوق و دستمزد، سربار، هزینه‌های مالی، مالیات و… می‌باشد.

• برای آشنایی بیشتر با صورت سود و زیان و به‌دست آوردن سود خالص شرکت‌ها مقاله صورت سود و زیان چیست؟ را مطالعه کنید.

حاشیه سود خالص (Net Profit Margin)

به سود خالص تقسیم بر درآمدهای عملیاتی (فروش) شرکت‌ها حاشیه سود خالص گفته می‌شود. درصد حاشیه سود خالص شرکت‌ها طبق فرمول زیر محاسبه می‌شود.

درصد حاشیه سود خالص= (درآمدهای عملیاتی/ سود خالص)*100

این شاخص نشان‌دهنده ظرفیت سودآوری شرکت از تمامی فعالیت‌های خود می‌باشد. حاشیه سود شرکت‌ها در صنایع مختلف با یکدیگر متفاوت است. مقایسه حاشیه سود شرکت‌ها با یکدیگر در صنایع و گروه‌های مختلف نشان می‌دهد که یک شرکت در دوره‌های مالی مختلف چه راندمانی داشته است.

در ادامه جدول شرکت‌هایی که در آخرین گزارش منتشر شده خود بیش از 60 درصد حاشیه سود خالص داشته‌اند نمایش داده شده است. می‌توانید برای مشاهده لیست دیگر شرکت‌هایی که بیش از 50 درصد حاشیه سود خالص داشته‌اند به کانال تگرام انیگما به آدرس enigma_investing یا صفحه اینستاگرام انیگما مراجعه کنید.

برای دریافت مشاوره رایگان با کارشناسان انیگما شماره تماس خود را در بخش دیدگاه‌ها وارد کنید.

حاشیه سود ناخالص

دنیای اقتصاد : مقایسه 31 صنعت بورسی کشور از نظر 4 شاخص مهم سودآوری در سال 99 نشان می دهد که حاشیه سود عملیاتی 4 صنعت هتل و رستوران، خرده فروشی، سایر مواد معدنی و مخابرات بیشترین فاصله را با حاشیه سود ناخالص آنها داشته است. حاشیه سود عملیاتی این 4 صنعت حدود 10 واحد درصد یا بیشتر از این مقدار کمتر سود ناخالص آنها گزارش شده است. این فاصله عمدتا به دلیل هزینه های عمومی، اداری و فروش و سایر هزینه های عملیاتی دیگر یا آن طور که در صنعت هتل و رستوران مشاهده شده به علت هزینه های جذب نشده به وجود آمده است.

برخی از خدمات سایت، از جمله مشاهده متن مطالب سال‌های گذشته روزنامه‌های عضو، تنها به مشترکان سایت ارایه می‌شود.
شما می‌توانید به یکی از روش‌های زیر مشترک شوید:

در سایت عضو شوید و هزینه اشتراک یک‌ساله سایت به مبلغ 700,000ريال را پرداخت کنید.
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 100 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامه‌ها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارت‌های بانکی ایرانی حاشیه سود ناخالص انجام خواهد شد.
پرداخت با کارت‌های اعتباری بین‌المللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکان‌پذیر است.

به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی همه کاربران به متن مطالب خریداری نمایند!